Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 5)

Różne osoby, przedmioty, symbole i wydarzenia z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 5)

         W poprzednich częściach tego artykułu omówiliśmy rozdziały 1-16 Apokalipsy. W tej zaś przedstawiamy rozdziały 17-22.

Ap 17:1 – „wielka nierządnica”

         Papiestwo

         „Osądzenie onej wielkiej wszetecznicy. – Papiestwa, »bestyi.« – Obj. 19:2.

Która siedzi nad wodami wielkiemi. – Ludność ziemi. – Jer. 51:13; Obj. 17:15” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 309).

         „I widziałem niewiastę. – Rzymsko katolicki kościół” (jw. s. 310).

         Religie chrześcijańskie

         „»Wielka wszetecznica« przedstawia religię djabelską, fałszywie nazwaną »zorganizowanem chrześcijaństwem« czyli »chrześcijaństwem«, i jest częścią organizacji szatańskiej” (Światło 1930 t. II, s. 85).

         Wszystkie religie

„Jan opisuje, że szkarłatnej bestii – wizerunku pierwszej bestii – dosiada symboliczna nierządnica, która w ten sposób nią kieruje. Kobieta ta nosi imię »Babilon Wielki« (Obj. 17:1-6). Trafnie wyobraża wszystkie fałszywe religie, wśród których prym wiodą kościoły chrześcijaństwa” (Strażnica 15.06 2012 s. 17).

Ap 17:3, 8 – „bestia szkarłatna”

         Papiestwo

„Kilkakrotnie prosiłem brata Russell’a, ażeby wyjawił mi swój pogląd (...) opowiedział mi szczegółowo (...) »Bestya, którąś widział, była, a nie jest, a ma wystąpić z przepaści, a iść na zginienie«; pod tem należy rozumieć święte rzymskie państwo – kościół wraz z państwem, połączone we władzy od roku 799 do 1799” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 314).

         Trybunał Haski i Liga Narodów

„Jako dalszy dowód, że Liga narodów faktycznie zajęła miejsce Haskiego trybunału rozjemczego, że ma te same zasady i że przeto jest tą samą »bestią (czyli organizacją), która była, a nie jest, a ma przyjść«, przytaczamy następujące historyczne fakty:...” (Światło 1930 t. II, s. 107).

         „Haski trybunał wszechświatowy i Liga narodów stanowią jedną i tę samą organizację” (jw. s. 99).

„Na przykład Charles T. Russell nie mógł właściwie rozumieć, co oznacza szkarłatna dzika bestia wspomniana w Księdze Objawienia 17:9-11, gdyż za jego życia organizacje, które ona symbolizuje, czyli Liga Narodów i ONZ, jeszcze nawet nie istniały” (Strażnica 15.03 2000 s. 13).

         Liga Narodów i ONZ

„Liga Narodów w gruncie rzeczy pogrążyła się w bezczynności. W roku 1942 pozostało po niej wspomnienie. Nie wcześniej i nie później, ale właśnie w owym krytycznym czasie Jehowa odsłonił swemu ludowi całą głębię znaczenia omawianej wizji! (...) prezes Knorr, nawiązując do tego proroctwa, mógł oznajmić, że »bestii (...) nie ma«. (...) Cytując Objawienie 17:8 odpowiedział: »Związek narodów świata znowu się odrodzi«. Tak też się stało (...) Szkarłatna bestia istotnie wydostała się z otchłani. Dnia 26 czerwca 1945 roku w San Francisco 50 państw głosowało wśród hucznych fanfar za przyjęciem Karty Organizacji Narodów Zjednoczonych” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 247-248).

Ap 17:14 – „Pan panów i Król królów”

         Jezus jako rzeczywisty papież

„Bo jest Panem panów i Królem królów. – Ma całą sytuacyę w doskonałej kontroli – jest rzeczywistym papieżem [ang. real Pope]. – 1 Tym. 6:15; Obj. 19:16” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 321-322).

         Jezus z niezrównaną godnością i majestatem

„Okazuje się daleko potężniejszy niż którykolwiek ziemski władca, król czy pan. Odznacza się niezrównaną godnością i majestatem” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 284; por. Światło 1930 t. II, s. 113).

Ap 18:2 – „upadł Babilon”

         Upadł w roku 1881

„(...) po Chr. 1881 Upadek Babilonu” (Nadszedł Czas 1919 s. 243).

„(...) po Chr. 1881 Upadek Babilonu” (Przyjdź Królestwo Twoje 1919 s. 136).

         Upadł w roku 1878

         „Mówiąc: [Upadł], upadł Babilon on [wielki]. – Wyrażenie »Upadł Babilon« znaczy że pewnego czasu przyjdzie zupełne i nagłe odrzucenie Babilonu, że ustanie dla niego wszelka łaska, a nastąpią same sądy – takie odrzucenie przyszło już w 1878” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 325).

         Upadł w roku 1914

„Chrystus, Wielki Kapłan według porządku Melchisedechowego, wystąpił w roku 1914 do ataku przeciwko głowie i przeciwko całej organizacji Babilonu. Atak ten spowodował wielki upadek »tak jakby błyskawica spadła na ziemię« (...) Dlaczego Babilon upadł? Odpowiedź brzmi: Ponieważ u schyłku 1914 r. skończył się czas czekania. Nastała wtedy chwila, kiedy Bóg nie dozwolił dłużej szatanowi bez przeszkód panować nad światem” (Światło 1930 t. I, s. 318-319).

         Upadł w latach 1914-1918

         „Babilon upadł między rokiem 1914 i 1918...” (Strażnica 15.07 1931 s. 216 [ang. 15.05 1931 s. 151]).

         Upadł w roku 1919

„(...) wspaniała pomyślność duchowa, jakiej od roku 1919 w coraz większej mierze zaznaje duchowy Izrael, stanowi dowód, że w roku tym Babilon Wielki upadł” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 206).

         „Z Bożego punktu widzenia Babilon Wielki już upadł. W roku 1919 namaszczeni duchem słudzy Jehowy zostali uwolnieni spod jarzma babilońskich nauk i praktyk, które od tysiącleci zniewalały ludy i narody” (Strażnica Nr 19, 2005 s. 24).

Ap 18:4 – „głos z nieba”

         Głos Towarzystwo Strażnica

         „I słyszałem inszy głos z nieba mówiący. – Inne niebiańskie posłannictwo przez STRAŻNICĘ, TOWARZYSTWO BIBLIJNE I BROSZUR, zainkorporowane ciało, które Pastor Russell osobiście zorganizował dla prowadzenia pracy żniwa. (Obj. 8:3; 14:18). Głos ten rozlegał się ciągle od roku 1884” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 329).

         Głos Pana

         „Jest to głos Pana w świątyni, która jest otworzona w niebie” (Światło 1930 t. II, s. 130).

Ap 18:4 – „ludu mój”

         Lud Pana jest też w Babilonie

„Ludu mój. – »Nie chcemy, aby nas rozumiano, że wszyscy chrześcianie są ‘babilończykami’. Przeciwnie. Tak jak Pan nasz uznaje niektórych w Babilonie za wiernych Sobie i dlatego zwraca się do nich ze słowami: ‘Wynijdźcie z niego, ludu mój!’ (Obj. 18:4), tak też i my czynimy; radujemy się też, że dzisiaj znajduje się tam tysiące takich, którzy nie zginają kolana przed Baalem dnia dzisiejszego – przed Mamoną, pychą i ambicyą” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 332-333).

         Lud Pana tylko poza Babilonem

„Tak samo w roku 1919 lud Boży z ogromną radością powitał wyzwolenie z niewoli babilońskiej (Objawienie 11:11, 12). A od tamtej pory na wezwanie do ucieczki zareagowało miliony innych osób. Czy opuszczenie Babilonu Wielkiego, zerwanie wszelkich związków z religiami tego świata i całkowite odcięcie się od nich jest rzeczywiście takie pilne? Ależ tak, ponieważ musimy spojrzeć na to starodawne monstrum religijne oczyma Boga, który otwarcie nazwał je wielką nierządnicą” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 265).

„W roku 1919 słudzy Boży w ten właśnie sposób zaczęli uciekać z Babilonu Wielkiego, oczyszczając się od resztek nieczystych nauk i praktyk. Dzięki temu mogli służyć Bogu jako oczyszczony lud” (jw. s. 266).

Ap 19:1 – „wielka rzesza”

         Ludzie na ziemi

„Słyszałem słowa wielkiego ludu. – Wielkiej kompanii. – Obj. 7:10.

Na niebie. – Jedyni myślący o niebie, jacy pozostali na ziemi.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 345).

         Aniołowie w niebie

„Apostoł Jan opisuje, że słyszał »donośny głos wielkiej rzeszy w niebie«. We wspaniałym chórze zastęp aniołów śpiewał: »Hallelujah! Zbawienie i chwała, i moc, należą do Boga naszego...«” (Strażnica Rok CII [1981] Nr 7 s. 14; por. Światło t. II, s. 159).

Ap 19:7 – zaślubiny `i wesele Baranka

         Wesele od roku 1878

„Mądre panny wchodzą na wesele od roku 1878, przechodząc poza wtórą zasłonę, przemienione w »mgnieniu oka« (1 Kor. 15:52). Wkrótce ci, którzy będą mieć dział w pierwszym zmartwychwstaniu będą skompletowani. Ostatni członek będzie przemieniony, wtedy drzwi zostaną zamknięte i nikomu więcej nie będzie wolno wejść na wesele” (ang. Strażnica 01.10 1906 s. 3868 [reprint]; por. Przyjdź Królestwo Twoje 1919 [ang. 1891] s. 224-225).

         Wesele w przyszłości

„Gdy członkowie nowego stworzenia będą uzupełnieni, wtedy nastąpi wesele Oblubieńca i oblubienicy. – Objawienie 19:7; 21:2” (Stworzenie 1928 s. 243).

„(...) w słusznym czasie odbędzie się w niebie wesele” (Światło 1930 t. II, s. 159).

         Wesele od roku 1918

„Wesele Baranka zaczęło się w roku 1918 n.e.” (Strażnica Nr 5, 1970 s. 28).

„Chronologia biblijna oraz współczesne wydarzenia zgodnie wskazują, że królewski Oblubieniec wszedł do świątyni duchowej na wiosnę roku 1918. Zaczął wtedy budzić ze śmierci wiernych przedstawicieli oblubienicy duchowej i jednoczyć się z nimi w Królestwie niebiańskim. Według Objawienia 19:7 ostatek klasy oblubienicy, zobrazowany przez roztropne panny, wydał okrzyk: »Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się« (Bw)” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 15 s. 15).

         Wesele w przyszłości

„Później zwycięski Chrystus szybko przystąpi do zgładzenia w Armagedonie pozostałej części ziemskiej organizacji Szatana (…) Następnie w wyznaczonym przez Boga czasie będą się mogły odbyć zaślubiny Baranka. Psalm 45 proroczo zapowiada kolejność wydarzeń. Najpierw wyniesiony na tron Król wyrusza na podbój swych nieprzyjaciół (wersety 2-8). Potem odbywa się uroczystość zaślubin, a niebiańskiej oblubienicy towarzyszą na ziemi jej dziewicze druhny – wielka rzesza (wersety 9-16). Następnie pojawiają się owoce małżeństwa, gdy wskrzeszeni ludzie są doprowadzani do doskonałości pod nadzorem ‛książąt ustanowionych na całej ziemi’ (wersety 17, 18). Jakże wspaniałe błogosławieństwa wiążą się z zaślubinami Baranka!” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 277).

Ap 19:9 – uczestnicy zaślubin i wieczerzy

         144 000 namaszczonych i wielka kompania

         „Mamy zapewnienie, że na uczcie tej będzie także drugorzędne grono, nie uznane za godnych należenia do klasy Oblubienicy. Tych figuralnie można nazwać służebnicami Oblubienicy, klasą wielkiej kompanii; mianowicie po zgromadzeniu klasy Oblubienicy, mamy słowa Pańskie, odnoszące się do tych następnie uwolnionych z Babilonu, kiedy Pan mówi: ‘Błogosławieni, którzy są wezwani na wieczerzę wesela Barankowego.’ Możecie sobie wyobrazić zaszczyt i radość uczestniczenia w tej wielkiej uczcie” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 348).

         Tylko 144 000 namaszczonych

         „Powiedziano, że wspomniana w Objawieniu 7:9 »wielka kompania« jest ta klasa, o której tu jest mowa i która zaproszona zostaje na wieczerzę wesela. Lecz wniosek ten nie może być słuszny. (...) Słowo »błogosławiony« ma zastosowanie do wiernego ostatka, a pozatem do nikogo więcej” (Światło 1930 t. II, s. 165).

„»Szczęśliwi, którzy są zaproszeni na wieczerzę zaślubin Baranka«. Chodzi o wielką ucztę zwycięstwa, która ma się odbyć w niebie ku czci Jehowy po wykonaniu wyroku na religii fałszywej, a w której weźmie udział Chrystus ze swą oblubienicą – całym gronem 144 000 (Objawienie 19:1-9). W wieczerzy tej będą uczestniczyć ze swym Oblubieńcem zarówno posłuszni członkowie starożytnego zboru w Laodycei, jak i dzisiejsi wierni bracia Chrystusa Jezusa, którzy noszą czyste szaty utożsamiające ich z prawdziwymi namaszczonymi chrześcijanami” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 72).

Ap 19:11 – „niebo otwarte”

         Nauki VII tomu Wykładów Pisma Świętego

„19:11. Widziałem niebo otworzone. – Ukryte rzeczy Boże, jak są one zapisane w Siódmym Tomie WYKŁADÓW PISMA ŚW. – Obj. 11:19” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 350).

         Wgląd w bitwę Armagedonu

„Kto miłuje sprawiedliwość, ten nie potrzebuje obawiać się Armagedonu. Przeciwnie, może on stanowić dla niego podstawę do nadziei. Pismo Święte zawiera następujący opis: »I widziałem niebo otwarte, a oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy, gdyż sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy« (Obj. 19:11, Biblia warszawska). Bitwa Armagedonu oczyści ziemię z wszelkiej niegodziwości i utoruje drogę do przywrócenia na niej sprawiedliwych stosunków (Izaj. 11:4, 5)” (Strażnica Rok CVI [1985] Nr 13 s. 5-6).

Ap 20:1 – „łańcuch”

         Nauki VII tomu Wykładów Pisma Świętego

„I łańcuch wielki w ręce swojej. – PRAWDA zawarta w siódmym tomie WYKŁADÓW PISMA ŚW. Ten łańcuch został spojony, ogniwo po ogniwie, przez okres czterdziestu lat. Każdy tom sprawiał coraz pewniej, że stare systemy nie mogą mieć nadziei utrzymania się” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 357).

         „Środek”, „faktyczna przemoc”

         „»Łańcuch« oznacza środek, którym się Jezus posługuje przeciwko szatanowi, by uczynić koniec jego działaniu. (...) Pan Jezus chwyta starego nieprzyjaciela i przy użyciu faktycznej przemocy czyni go niezdolnym do dalszych działań” (Światło 1930 t. II, s. 197).

         Łańcuch

„Już wkrótce z nieba zstąpi anioł z kluczem do otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce, po czym zwiąże Szatana i demony oraz wtrąci ich w przypominający otchłań stan nieaktywności (Objawienie 20:1-3)” (Strażnica Nr 18, 2005 s. 28).

Ap 20:2 – „smok (...) wąż starodawny”

         „Niegodziwy system cywilnego rządu”, agencje i moce szatana

„20:2. I uchwycił smoka. – Niegodziwy system cywilnego rządu, który przyswoił sobie zasadę utrzymywania mas ludowych w poddaństwie, przez wmawiane w nich obaw o życiu przyszłem. Na specyalne potępienie w tym względzie zasługuje owo mistrzowskie dzieło Szatana, stare cesarstwo rzymskie, ciągle jeszcze żyjące w papiestwie i w kościelno państwowych rządach europejskich. (Dokonana Tajemnica 1925 s. 357).

„Węża onego starego, który jest dyabeł i Szatan. – »Podczas gdy nazwa stary wąż oznacza Szatana, księcia dyabelskiego, tu widocznie użyta jest jako wspólne miano wszystkich grzesznych agencyi i mocy, które powstały przez niego«. (S32)” (jw. s. 358).

         Szatan

„Kiedy wielkiego smoka barwy ognistej zrzucono z nieba, nazwano go »pradawnym wężem«, »Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię« (Objawienie 12:3, 9). Teraz, gdy jest schwytany i ma być zamknięty w otchłani, ponownie użyto jego pełnego imienia: »Smok, pradawny wąż, którym jest Diabeł i Szatan«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 287).

Ap 20:2 – „związał go”

         Już jest wiązany lub związany

„Wiemy, że chociaż skutki tej zmiany będą błogosławieństwem, to jednak czas przejściowy, czyli czas, w którym obecny książę świata tego »mocarz« jest wiązany, a jego domownicy wypędzani są z panowania (...) będzie czasem ogromnego ucisku” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 359).

         „Nawet pomiędzy dziećmi Bożymi, które się zupełnie poświęciły czynić wolę Jehowy, wiele z nich do niedawna myślało, że diabeł od pewnego czasu jest już związany i trzymany w więzieniu” (Światło 1930 t. II, s. 325).

         „Uwięziony w więzieniu”

         „Podczas gdy rodzaj ludzki będzie postępował po tym wielkim gościńcu, Szatan, on nieprzyjaciel będzie uwięziony w więzieniu, aby nie zwodził nikogo (Objawienie 20:1-3)” (Wyzwolenie 1929 [ang. 1926] s. 344).

         Związany i zabity w Armagedonie

„Dopiero w roku 1924 jasne się stało na podstawie dowodów Pisma Św., że szatan nie jest związany; było to po tym czasie, że potężna organizacja szatana po raz pierwszy została poznana przez wierny lud Boży” (Światło 1930 t. II, s. 325-326).

         „Po tej walce szatan ma być związany, ale samo głoszenie prawdy jego nie zwiąże” (Światło 1930 t. II, s. 196-197).

         „Jezus Chrystus, wielki wykonawca, zmiażdży szatana i go zabije i że w ten sposób szatan zostanie związany” (Światło 1930 t. II, s. 199).

         „(...) jest rozumiane, że przepaść do której Szatan Diabeł jest wrzucony na tysiąc lat, jest tym stanem, w jakim Chrystus Jezus znajdował się przez trzy dni, mianowicie stanem śmierci” („Prawda was wyswobodzi” 1946 [ang. 1943] s. 330).

         Związany i uwięziony w Armagedonie

         „Tysiącletnie rządy Chrystusa rozpoczną się od związania Szatana i wtrącenia go do otchłani” (Strażnica Nr 9, 2005 s. 19).

„Abyśmy mogli cieszyć się pokojem, Bóg musi najpierw usunąć niegodziwych. Podczas wojny Armagedonu aniołowie Jehowy zniszczą wszystkich Jego przeciwników. Szatan zostanie uwięziony na tysiąc lat” (Strażnica 01.04 2011 s. 16).

Ap 20:2-3 – „na tysiąc lat”

         Od roku 1874

„Na tysiąc lat. – Dzień Tysiąclecia, Dzień odpoczynku Pańskiego, następujący po sześciu tysiącach lat złego, które skończyły się w roku 1874” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 359).

„Tysiąclecie (Obj. 20:3, 4, 7) rozpoczęło się od roku 1874, wraz z powrotem naszego Pana. Było to około tego czasu, gdy Pastor Russell przyszedł do Chrześcijan z lepszem wyrozumieniem Biblii, »z widzeniem Bożem«” (jw. s. 430).

         W przyszłości

         „Tysiącletnie rządy Chrystusa rozpoczną się od związania Szatana i wtrącenia go do otchłani” (Strażnica Nr 9, 2005 s. 19).

Ap 20:3, 7 – „na krótki czas” wypuszczony

         Na dziewięć lat (w latach 2874-2883)

„Krótki czas: Być może okres dziewięciu lat od R. P. 2874 do 2883”. [A little season: Perhaps a period of nine years from 2874 to 2883 A. D. (Z.’05-186). (The Revelation of Jesus Christ – According to the Sinaitic Text 1918 s. 171)].

         Zabity w Armagedonie, wskrzeszony z martwych i wypuszczony

         „Jezus Chrystus, wielki wykonawca, zmiażdży szatana i go zabije i że w ten sposób szatan zostanie związany” (Światło 1930 t. II, s. 199).

„Pismo Św. nasuwa myśl, że Bóg przez tysiąc lat przechowa ciało szatana, by je wystawić na pokaz stworzeniom duchowym, ażeby widziały, że jest martwy, poczem Bóg przy końcu owego okresu czasu wskrzesi szatana i znów ożywi jego ciało. (...) Jaki jest cel wskrzeszenia djabła? Czy oznacza to, że Bóg na nowo stworzy szatana? Nie, tylko że przywróci szatanowi życie, kiedy tenże już tysiąc lat był nieżywym, a to stanie się w ściśle określonym celu” (Światło 1930 t. II, s. 218-219).

         „Według siódmego wiersza szatan przy końcu tysiąca lat zostanie wypuszczony przeciwko »nowej ziemi«...” (jw. s. 219).

    „Po upływie tysiąca lat Szatan będzie zapewne na jakiś czas wskrzeszony, czyli przywrócony do życia, gdyż Biblia podaje, że »ma być rozwiązany na krótki czas«. Nie będzie to jednak zmartwychwstanie, jak gdyby istniała dla niego potencjalna możliwość postępowania sprawiedliwego i zaskarbienia sobie życia bez końca. Wręcz przeciwnie, Pismo święte wskazuje, że po zezwoleniu mu na krótkotrwałe wypróbowanie ludzkości zostanie na zawsze zgładzony przez wrzucenie do jeziora ognia, które oznacza »drugą śmierć«. – Obj. 20:10, 14” (Strażnica Nr 14, 1969 s. 14).

         „Na krótki czas” wypuszczony

„Pod koniec Tysiącletniego Panowania ziemia znowu stanie się rajem, a ludzkość osiągnie doskonałość. Po upływie tego okresu Szatan zostanie wypuszczony »na krótki czas«, a następnie na zawsze zniszczony razem ze wszystkimi przeciwnikami władzy Boga (Objawienie 20:3, 7-10)” (Strażnica Nr 2, 2003 s. 6).

Ap 20:7 – „gdy się skończy tysiąc lat” zostanie zwolniony

         Przy końcu tysiąclecia

         „W końcu tysiącletniego panowania wszyscy razem z szatanem mają być wskrzeszeni do sądu ostatecznego, ażeby sąd ten na nich został wykonany według ich uczynków” (Światło 1930 t. II, s. 217-218).

         „Według siódmego wiersza szatan przy końcu tysiąca lat zostanie wypuszczony przeciwko »nowej ziemi«...” (jw. s. 219).

„Biblia zapowiada, że przy końcu tego tysiącletniego panowania Szatan i jego demony zostaną na krótki czas wypuszczeni ze swego więzienia” (Jak znaleźć prawdziwy pokój i bezpieczeństwo? 1988 s. 53; por. Prawdziwy pokój i bezpieczeństwo – Skąd? 1975 s. 54; Strażnica Rok XCVIII [1977] Nr 13 s. 5).

         Po upływie tysiąclecia

„Po upływie tysiąca lat Szatan zostanie na krótko wypuszczony z otchłani” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 288; por. Strażnica Rok XCV [1974] Nr 21 s. 22; Zjednoczeni w oddawani czci jedynemu prawdziwemu Bogu 1989 s. 53-54).

Ap 20:10 – „będą męczeni dzień i noc na wieki wieków”

         Wykłady Pisma Świętego narzędziami męki

„I będą męczeni we dnie i w nocy, na wieki wieków. – Siedm Tomów Wykładów Pisma Św. są narzędziarni, użytemi przez Pana w celu położenia końca tym niegodziwym systemom; a jak długo pozostaną te książki, tak długo męka tych systemów będzie widoczną. Systemy te przestaną istnieć, ale »siedm plag« trwać będzie na wieki” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 370-371).

         Pozbawienie swobody na zawsze

„W jakim sensie znajdujący się w jeziorze ognia są dręczeni na wieki wieków? Czasami słowo »dręczyć« może w Biblii oznaczać pozbawienie swobody. (...) Podobnie wszyscy, którzy znajdą się w innym symbolicznym miejscu, w jeziorze ognia, będą dręczeni na zawsze pozbawieniem swobody działania – czeka ich druga śmierć” (Strażnica 01.11 2008 s. 7; por. Światło 1930 t. II, s. 232).

Ap 20:11 – „wielki biały tron”

         Tron Mesjasza

„I siedzącego na niej – »Stolica ta jest Mesyasza; przedstawia ona Jego pośredniczące panowanie na ziemi przez tysiąc lat.«” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 371).

         Tron Jehowy

„Co przedstawia ten »wielki biały tron«? Nic innego, jak tylko tron sędziowski »Boga, sędziego wszystkich« (...) Tron Boży jest »wielki«, co podkreśla majestat Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 296; por. Światło 1930 t. II, s. 212).

Ap 21:9 – „plagi ostateczne”

         Wykłady Pisma Świętego

„Siedmioma plagami ostatecznemi. – Siedm tomów WYKŁADÓW PISMA ŚW.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 380).

         Surowe wyroki Jehowy

„Czym są te plagi? Tak jak w wypadku odgłosów siedmiu trąb, chodzi o obwieszczanie surowych wyroków Jehowy, ujawniających Jego pogląd na to, co się dzieje w tym świecie, i ostrzegających przed ostatecznym rezultatem Jego sędziowskich orzeczeń (Objawienie 8:1 do 9:21). Wylewanie plag odnosi się do wykonania tych wyroków w dniu srogiego gniewu Bożego, gdy Jehowa zniszczy wszystko, co ściągnęło na siebie żar Jego niezadowolenia (Izajasza 13:9-13; Objawienie 6:16, 17). A zatem w wyniku plag »dopełni się gniew Boży«” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 215-216).

Ap 21:15 – „mówiący”

         Tom VII Wykładów Pisma Świętego

         „A ten co mówił ze mną – Tom VII WYKŁADÓW PISMA ŚW.” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 385).

         Anioł

„Zmierzenie sanktuarium świątyni było rękojmią spełnienia związanych z nim zamysłów Jehowy (Objawienie 11:1). A zmierzenie Nowego Jeruzalem przez anioła świadczy o niezmienności postanowień Jehowy dotyczących tego chwalebnego miasta” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 306).

Ap 21:17 – „144 łokcie”

         „20,736,000,000, czyli przypuszczalna ilość klasy owiec”

„Na sto czterdzieści cztery łokcie miary człowieczej. – Miara człowiecza, miara człowieka Jezusa Chrystusa, jest 1,000. Dzień Jego będzie tysiąc lat długi. Dzień Adamowy był tysiąc lat długi. Cała miara wynosi 144,000, czyli równa się ilości Wybranych. Powinniśmy spodziewać się, że znajdziemy ilość ludzi, ocalonych w ciągu Tysiąclecia na podstawie tej miary. I znajdujemy tę ilość. Symboliczny łokieć jest zmienny co do swej długości, podobnie jak i słowo ‘dzień’. Jeżeli pomnożymy ilość kwadratowych stajan w mieście przez 144, miar człowieczych, czyli 144,000,000 przez 144, otrzymamy 20,736,000,000, czyli przypuszczalna ilość klasy owiec przy końcu wieku Tysiąclecia” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 385).

         „144 000 zaadoptowanych duchem synów Bożych”

„Mur wysoki na 144 łokcie przypomina, że miasto składa się ze 144 000 zaadoptowanych duchem synów Bożych” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 307; por. Światło 1930 t. II, s. 259).

Ap 22:13 – „Alfa i Omega”

         Jezus

„22:13. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec pierwszy i ostatni. – »Pan nasz powiada nam po wiele razy (Zobacz Obj. 1:8, 11, 17; 2:8; 3:14; 21:6), że On jest Początkiem i Końcem ze stworzeń Bożych.« – Z.’93-115” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 401).

         Jehowa

„W Objawieniu 22:13 mówi się też o Alfie i Omedze, że jest »pierwszy i ostatni«, a w Objawieniu 1:17, 18 użyto tego wyrażenia w odniesieniu do Jezusa. (...) Wszystko więc przemawia za tym, że »Alfa i Omega« to tytuł przysługujący wszechmocnemu Bogu, Ojcu, a nie Synowi” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 373).

Ap 22:15 – „psy”

         Klasa kleru, księża

„22:15. A na dworze będą psy. – W królestwie nie będzie klasy kleru, księży, jako takich” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 401-402).

         Obłudnicy i bezbożnicy

         „Pan nazywa obłudników i bezbożników przez swego proroka »psami« (Izajasza 56:11 (...) Objawienie 22:15). Są oni wrogami Boga i Królestwa Bożego” (Światło 1930 t. II, s. 228).

         Duchowni chrześcijaństwa

„Duchowni chrześcijaństwa postępują jak »nieme psy«, przymykając oczy na występki wymienione tu przez Jehowę (Izajasza 56:10-12; zobacz też Powtórzonego Prawa 23:18, przypis w NW)” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 316).

Ap 22:18 – „plagi”

         Czytanie siedmiu tomów Wykładów Pisma Świętego

„Przyda mu też Bóg plag opisanych w tej księdze. – Kara jego będzie taką, że kiedy powstanie z grobu w czasie restytucji, będzie musiał przeczytać siedem tomów Wykładów Pisma Św., aby cała sprawa wyjaśniła się w jego umyśle” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 403).

         Plagi i zniszczenie w Armagedonie za wiarę w naukę Towarzystwa Strażnica (do 1929 r.) o Wielkiej Piramidzie (patrz Ap 14:15, 16:7)

         „Nikt niechaj teraz nic nie dodaje do tego proroctwa, twierdząc naprz., że kupa kamieni w Egipcie jest świadkiem Bożym. Bóg zapowiedział, że organizacja szatańska i wszyscy, którzy ją popierają, mają być zniszczeni w Armagedonie. (...) Bóg streścił w Objawieniu plagi, jakie przyjść mają na nieprzyjaciela. Jezus ostrzega wszystkich, którzy sobie przywłaszczają prawo dodania czegoś do proroctwa tej księgi, że w podobny sposób mają cierpieć” (Światło 1930 t. 2, s. 302).

         Wyraz gniewu Bożego

„Plagi (gr. plegaí, dosł. »uderzenia; ciosy«) wspomniane w Księdze Objawienia najwyraźniej stanowią wyraz gniewu Bożego i symbolizują skutki Jego sądowniczych rozstrzygnięć (Obj 9:18 (...) 22:18) (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 2, s. 387).

         Widzimy z powyższego materiału, że Towarzystwo Strażnica często radykalnie zmienia swoją interpretację Apokalipsy. Czasem powodowane jest to nawet zmieniającą się sytuacją w świecie (np. powstanie Ligi Narodów i ONZ). Dzisiaj głosiciele tej organizacji nie mogą ręczyć, że obecna interpretacja omawianej Księgi nie ulegnie w niedługim czasie zmianie. Podobnym zmianom interpretacyjnym uległy u Świadków Jehowy też inne księgi Biblii, jak na przykład Daniela i Ezechiela, lecz oni często nie są świadomi tych szerokich ‘korekt’.

         Na zakończenie przypominamy, że artykuł nasz zawiera materiał, który jest uzupełnieniem kilku wcześniejszych tekstów dotyczących Apokalipsy św. Jana. W nich opisywaliśmy zmienność wykładni Towarzystwa Strażnica dotyczącą aniołów i koni oraz jeźdźców. Oto te artykuły, do których odsyłamy zainteresowanych tymi zagadnieniami:

         Aniołowie z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1-3)

         Konie i jeźdźcy z Apokalipsy w interpretacji Towarzystwa Strażnica (cz. 1-2)

         Podobną tematykę zawarliśmy też w innych tekstach, które dotyczyły Apokalipsy św. Jana:

         Jak demoniczna szarańcza przekształciła się w „ostatek” Świadków Jehowy?

         Jak konie z głowami lwów przekształciły się w Świadków Jehowy?

         Czy Biblia zapowiadała Wykłady Pisma Świętego C. T. Russella i późniejsze publikacje Świadków Jehowy? (cz. 1-2).

         Na zakończenie składam podziękowanie J. Romanowskiemu z Warszawy za pomoc w przygotowaniu tego tekstu.