Cztery historyczne książki Towarzystwa Strażnica z roku 1927
Cztery historyczne książki Towarzystwa Strażnica z roku 1927
Niedawno otrzymałem w prezencie dwie cenne książki Towarzystwa Strażnica wydane w roku 1927. Są to wydania angielskie.
Pierwsza to Harfa Boża (The Harp of God, nakład 3.205.000), a druga to Boski Plan Wieków (na stronie tytułowej: The Plan of the Ages; na okładce: The Divine Plan of the Ages, nakład 5.955.000).
Prócz tego chcę tu wspomnieć o dwóch innych książkach wydanych po angielsku, również w roku 1927.
Pierwszą z nich przeglądałem, a ma ona tytuł Dokonana Tajemnica (The Finished Mystery, nakład 2.694.000), a drugą mam w wersji elektronicznej, a polski jej papierowy odpowiednik z roku 1928 (nakład 2.195.000). Chodzi o Stworzenie (Creation 1927, nakład 1.100.000).
Czym charakteryzują się te książki?
Otóż pierwsze trzy z tych publikacji nie ukazały się pierwotnie dopiero w roku 1927, ale o wiele wcześniej:
Boski Plan Wieków (The Plan of the Ages) – wydana w roku 1886;
Dokonana Tajemnica (The Finished Mystery) – wydana w roku 1917;
Harfa Boża (The Harp of God) – wydana w roku 1921;
Stworzenie (Creation) – wydana w roku 1927.
Pierwszą z tych książek napisał C. T. Russell (1852-1916). Druga nazywana jest „pośmiertnym dziełem Pastora Russella” (zredagowana przez dwie inne osoby). Natomiast trzecia i czwarta, to książki J. F. Rutherforda (1869-1942).
Każda z tych czterech książek z wielkim szacunkiem mówi o C. T. Russellu, a trzy z nich nadal nazywają go „sługą wiernym i roztropnym” (w tym samym roku 1927 odrzucono ten tytuł pastora).
Interesujące jest to, że nazwisko Russell nie pojawia się już w kolejnych książkach z lat 1928-1933 (Rząd 1928, Pojednanie 1928, Proroctwo 1929, Życie 1929, Światło 1930, Vindication 1931-1932, Preservation 1932, Preparation 1933).
Widnieje za to ono w kolejnej książce pt. Jehovah wydanej w roku 1934, w której napisano na stronie 227, że ci co opierają się na „całej prawdzie” C. T. Russella są i pozostaną w ciemności:
Today those who continue to insist that Pastor Russell taught all the truth that is to be learned by the saints on earth are in the dark, and they will continue in the dark.
Te same słowa powtórzono po polsku w jednym z czasopism:
„Którzy obecnego czasu obstają, że pastor Russell pouczył wszelkiej prawdy, co potrzeba świętym na ziemi wiedzieć, są w ciemności i dalej w niej trwać będą. (...) którzy nadal spoglądali za człowiekiem, zamiast za Jehową, zrozumienie Pisma Św. jest niemożliwe” (Strażnica 15.07 1934 s. 216 [ang. 15.05 1934 s. 152]).
Ponieważ przede wszystkim osobą C. T. Russella chcemy się tu zająć, więc pod tym kątem przyglądamy się tym książkom, choć i inne tematy krótko wspominamy. Artykuł nasz składa się z następujących rozdziałów:
Boski Plan Wieków – wydanie z roku 1927
Dokonana Tajemnica – wydanie z roku 1927
Harfa Boża – wydanie angielskie z roku 1927 (wydania polskie z lat 1929-1930)
Stworzenie – wydanie z roku 1927
Boski Plan Wieków – wydanie z roku 1927
Książka pt. Boski Plan Wieków to pierwsze dzieło C. T. Russella i pierwszy tom z serii Wykładów Pisma Świętego. Ukazał się on po angielsku już w roku
Był to tom najczęściej wydawany spośród pozostałych (widać to po podanym nakładzie, np. tom drugi – nakład z 1927 r. tylko nieco ponad 2 miliony egz.), aż do roku 1927, tak jak pozostałe tomy.
W specjalnym dodatku w angielskiej edycji tomu pierwszego z roku 1927 (także z roku 1923 i 1924) jeszcze kilka razy nazwano C. T. Russella „sługą wiernym i roztropnym”. Niestety polski odpowiednik z roku 1925 nie zawiera interesujących nas fragmentów (nie ma w nim tego specjalnego Dodatku). Oto słowa z dodatku Biography of Pastor Russell:
Thousands of the readers of Pastor Russell’s writings believe that he filled the office of “that faithful and wise servant,” and that his great work was, giving to the household of faith meat in due season. His modesty and humility precluded him from openly claiming this title, but he admitted as much in private conversation. (The Plan of the Ages [na okładce: The Divine Plan of the Ages] 1927 s. 7).
Wcześniej, bezpośrednio przed tym fragmentem, przytoczono słowa z Mt 24:45-47.
Cytowany tekst angielski to ten sam fragment, który zamieszczono kiedyś w roku 1916 i cytujemy go po polsku ze Strażnicy:
„Tysiące czytelników Pastora Russella wierzy, iż on to wypełniał urząd »wiernego sługi«, i że jego wielka praca była dla Domowników wiary, pokarmem we właściwym czasie. Jego skromność i pokora nie dozwalały mu otwarcie przyswajać sobie tego tytułu, lecz w prywatnej rozmowie przyznawał się do tego” (Strażnica grudzień 1916 s. 3 [ang. 01.12 1916 s. 5998, reprint]).
Kolejny tekst pochodzi z tej samej książki z rozdziału Oration at Evening ServiceBY J. F. RUTHERFORD. Są to słowa późniejszego prezesa:
The Lord Jesus promised that at his second coming, which should be invisible to human eyes, he would have one wise and faithful servant whom he would make ruler over all his goods to give meat to the household of faith in due season. Christians throughout the world who are familiar with the work of Pastor Russell readily recognize that he has long been that wise and faithful servant of the Lord. (The Plan of the Ages [na okładce: The Divine Plan of the Ages] 1927 s. 19).
Na pogrzebie C. T. Russella, jego następca J. F. Rutherford wypowiedział o nim powyższe słowa, które cytujemy po polsku ze Strażnicy z rozdziału Wieczorne Zebranie. Mowa brata J. F. Rutherforda:
„Pan Jezus obiecał, że przy Wtórem Jego przyjściu które będzie niewidzialnem dla oka ludzkiego, miał mieć on sługę wiernego, którego miał postawić nad wszystkiemi Jego dobrami, aby dawał pokarm we właściwym czasie Domownikom Wiary. Chrześcijanie po całym świecie zapoznani z pracą Brata Russell’a przyznają, że on był tym roztropnym i wiernym sługą” (Strażnica grudzień 1916 s. 20 [ang. 01.12 1916 s. 6012, reprint – w obu miejscach pada pełny tytuł: wise and faithful servant]).
Trzeba tu dodać, że w polskim tłumaczeniu w Strażnicy zagubiono słowo „jednego”. Chodzi o „jednego sługę wiernego i roztropnego” (patrz powyżej: one wise and faithful servant).
Tak też pisano w roku 1923: „Pan Jezus przychodzi i służy członkom swej czeladzi i postanawia jednegomądrego i roztropnego sługę do niesienia pokarmu dla nich” (Strażnica 15.01 1923 s. 21 [ang. 01.12 1922 s. 373 – one wise and faithful steward]).
Oto kolejne słowa J. F. Rutherforda z omawianej książki:
(...) that·our dear Brother and Pastor sleeps not in death, but was instantaneously changed from the human to the divine nature, and is now forever with the Lord, glorious reward for a true and faithful servant. (The Plan of the Ages [na okładce: The Divine Plan of the Ages] 1927 s. 22).
Poniżej cytujemy ten fragment po polsku, jak go zamieszczono w roku 1916 w Strażnicy:
„(...) zatem nasz drogi Brat nie spoczywa w śmierci, lecz został od razu przemieniony z ludzkiej do Boskiej natury i teraz jest na zawsze z Panem. Otrzymał chwalebną nagrodę jako prawdziwy wierny sługa naszego Króla!” (Strażnica grudzień 1916 s. 21 [ang. 01.12 1916 s. 6013, reprint – true and faithful servantof our Lord Jesus.]).
Widzimy zatem, że książka ta w roku 1927 nadal podtrzymywała naukę o C. T. Russellu „słudze wiernym i roztropnym” i to „jedynym”.
Kres tego dzieła zaczął się w latach 1926-1927, gdy zaczęto je zastępować innymi książkami, już pióra J. F. Rutherforda:
„Wreszcie w maju 1926 roku na zgromadzeniu w Londynie przyjęto rezolucję zatytułowaną »Świadectwo dla władców świata«. Otwarcie obwieszczała ona prawdę o Królestwie Bożym oraz o nadchodzącej zagładzie systemu podległego Szatanowi. Na tym samym zgromadzeniu ogłoszono wydanie dobitnej książki Wyzwolenie, która była pierwszą z serii publikacji mających zastąpić Wykłady Pisma Świętego. Lud Boży spoglądał teraz w przyszłość, a nie wstecz” (Strażnica Nr 21, 1993 s. 12; por. Pilnie zważaj na Proroctwa Daniela! 1999 s. 304).
„Niemniej w roku 1927 zaprzestano rozpowszechniania tej książki i pozostałych sześciu tomów Wykładów Pisma Świętego, a zastąpiono je nowymi, powojennymi podręcznikami do studiowania Biblii. Tak więc w ciągu dziesięciu lat stało się rzeczą oczywistą, że Siódmy Tom i związana z nim zaszczytna służba w istocie rzeczy nie były odpowiednikiem grosza” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 7).
Inne kwestie dotyczące tej książki opisaliśmy w dawniejszych artykułach, takich jak:
Wykłady Pisma Świętego C. T. Russella (cz. 1 i 4)
Wykłady Pisma Świętego i Strażnica Russella – Aneksy
Dokonana Tajemnica – wydanie z roku 1927
Książka pt. Dokonana Tajemnica, uważana za „pośmiertne dzieło Pastora Russella” i zaliczana do Wykładów Pisma Świętego, została wydana po angielsku w roku 1917 (po polsku pierwszy raz w 1919 r.). Przez kilka lat wydawano ją, ale nanosząc w prawie każdym wydaniu pewne poprawki (najczęściej związane z datowaniem i chronologią). Każda edycja z lat 1917-1926 zawierała kilka fragmentów, w których C. T. Russell nazywany był „sługą wiernym i roztropnym”. Najczęściej we wstępie (Przedmowa s. III-VII) oraz w komentarzu do Księgi Ezechiela (od s. 405 – Dokonana Tajemnica 1925).
W roku 1927 wydano już ostatnią edycję tej książki, jak i pozostałych Wykładów, ale co dziwne było to tylko ‘pół tomu’. Nie podano dlaczego tak drastycznie okrojono to dzieło!
Po pierwsze, odrzucono całą wspomnianą długą Przedmowę, a zastąpiono ją jednostronicową, na której nie ma ani słowa o C. T. Russellu „słudze wiernym i roztropnym”:
„Od dni apostołów lud chrześcijański oczekiwał powtórnego przyjścia Pana. Teraz widzi on przytłaczające dowody, potwierdzające, że jest On obecny, że od 1874 roku gromadzi w jedno tych, którzy poświęcili się wykonywaniu woli Jehowy i pozostali wierni. TOWARZYSTWO od pewnego czasu publikowało WYKŁADY PISMA ŚWIĘTEGO, od pierwszego do szóstego tomu włącznie. Napisał je Pastor Russell, którym Pan posługiwał się w większym stopniu niż jakimkolwiek innym człowiekiem od dni apostołów. Oczekiwał on za swego życia, że napisany zostanie siódmy tom. Ponieważ zmarł, nie dokonał tego dzieła osobiście, z wyjątkiem interpretacji, jakimi opatrzył większą część Księgi Objawienia. To była jego myśl, żeby w Siódmym Tomie znalazło się objaśnienie Księgi Objawienia i o ile to możliwe, części proroctwa Ezechiela. Niniejszym TOWARZYSTWO z przyjemnością przedstawia Siódmy Tom WYKŁADÓW PISMA ŚWIĘTEGO, złożony po większej części z tego, co Pastor Russell napisał za swego życia oraz z pewnych dodatkowych faktów dostarczonych przez C. J. Woodwortha, który od dawna towarzyszył Pastorowi Russellowi w jego pracy” (The Finished Mystery 1927, Przedmowa Wydawcy [PUBLISHER’S PREFACE]).
Po drugie, usunięto tę cześć książki, która zwierała komentarz do Księgi Ezechiela, w której mowa była o C. T. Russellu „słudze wiernym i roztropnym”. Pozostawiono tylko komentarz do Objawienia św. Jana.
Czy w nim są jakieś wzmianki o C. T. Russellu jako o tym słudze?
W omówieniu tekstu Ap 3:14 nadal pastor Russell uznawany jest za „posłańca Laodycejskiego” (ang. Dokonana Tajemnica 1927 s. 53).
Natomiast co do „sługi wiernego i roztropnego” to w edycji z roku 1927 padają takie oto słowa, które przytaczamy według wersji polskiej z roku 1925:
„[Ap 1:1] Objawienie Jezusa Chrystusa. – Jan, któremu dane było objawienie i prorok Abakuk przewidzieli, że wyrozumienie tego objawienia, które było dane około roku 96, przyjdzie w naznaczonym czasie, z końcem wieku, i że w tym czasie, kiedy przepowiedziany »sługa wierny i roztropny« będzie obecny z ludem Bożym, widzenie stanie się Jasnem i zrozumiałem. — Obj. 1:10; Mat. 24:45; Abakuk 2:1-3; 1 list Piotra 1:13” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 11 [ang. 1927 s. 11]).
„[Ap] 19:9. I rzekł mi. – Rzekł wierny i mądry sługa, któremu pieczę nad wszystkiemi rzeczami i spichlerzu Pańskim obiecał specyalnie Pan żniwa. (Łuk. 12:42-44; Obj. 3:14; 1:1.) Rzekł do przedstawicieli klasy Jana którym było polecone napisać coś dla zachęcenia Kościoła, skoro on sam przestał pisać” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 348 [ang. 1927 s. 291 – The faithful and wise Servant]).
Te fragmenty ewidentnie mówią o C. T. Russellu.
Przypuszczamy jednak, że nie zmiana nauki o „słudze wiernym i roztropnym” z roku 1927 była powodem odrzucenia wspomnianej Przedmowy i komentarza Księgo Ezechiela w tym siódmym tomie, ale odejście z Towarzystwa Strażnica jednego z współredaktorów tej książki. Chodzi o G. H. Fishera, który zrezygnował w roku 1924 z Komitetu Redakcyjnego(Strażnica 15.04 1924 s. 128 [ang. 01.04 1924 s. 107]), a później porzucił Towarzystwo Strażnica. Zmarł podobno w roku 1926, jak podaje jedno z ugrupowań badaczy Pisma Świętego (ur. 1870 r.; zm. 30.07 1926 r.). Towarzystwo Strażnica zapewne nie chciało umieszczać nazwiska odstępcy w Przedmowie, a ono w edycji z roku 1926 jeszcze tam było:
„W testamencie swoim Pastor Russell naznaczył G. H. Fisher’a ze Scranton Pa. jako jednego z członków komitetu redakcyjnego Watch Tower. Brat Fisher od wielu lat jest poświęconym Bogu i troskliwym badaczem Pisma Św. według otrzymanego światła od Boga przez posłańca Laodycejskiego Kościoła. Brat Fisher przez pewien czas badał uważnie i z modlitwą księgę Ezechiela i złożył jej wyjaśnienia” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1926] s. VI).
Być może nie chciano też bez zgody tego współredaktora publikować tego, co on napisał.
Obecnie część książki pt. Dokonana Tajemnica, to znaczy komentarz do Księgi Ezechiela, którą on współtworzył, znajduje się na amerykańskiej stronie niezależnych badaczy Pisma Świętego:
http://mostholyfaith.com/Beta/bible/Finished_Mystery/Ezekiel_Index.asp
Oto kilka fragmentów o „słudze wiernym i roztropnym” z edycji z roku 1926. Cytujemy tekst według polskiej wersji z roku 1925:
„Z tego wynika, że ostatni posłaniec okresu Laodycejskiego, ogłosi obecność Chrystusa i czas Żniw Wieku Ewangelicznego. Wielki Mistrz zaznaczył ważność misyi posłańca siódmego, czyli Laodycejskiego okresu Kościoła mówiąc, że on będzie »wiernym i sługą, którego postanowił Pan nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny«. Poświęceni Bogu chrześcianie, którzy czytali i ocenili Prawdę jaka się zawiera w poprzednich sześciu tomach WYKŁADOW PISMA ŚW. zgodzą się, że Charles Taze Russell był tym posłańcem kościoła Laodycejskiego. Ktokolwiek wierzy w naukę Pisma Świętego, to po dowodach, jakie są przedstawione w tym tomie, przyjdzie absolutnie do tego przekonania” (Dokonana Tajemnica 1925 [ang. 1917, 1926] s. III).
„Należałoby się spodziewać, że Pastor Russell, będzie posłańcem Laodycejskiego Kościoła i zajmując stanowisko specyalnego sługi Pańskiego, wydawającego domownikom Wiary pokarm na czas słuszny, wydawać będzie z Pańskiej »Śpiżarni« potrzebny pokarm duchowy dla kościoła zgodnie z wolą Bożą” (jw. s. IV-V).
„(...) pomiędzy ziemskich istot posłaniec Laodycejskiego Kościoła stał się zacniejszym nad innych, że sługą owym wiernym i roztropnym był – Charles Taze Russell” (jw. s. V).
„Chrystus przyobiecał, że przy wtórem Swojem przyjściu wzbudzi »wiernego sługę«, czyli »szafarza«, który będzie strzegł domowników wiary, i dawał im pokarm na czas słuszny. Temu miał być powierzony Spichlerz, Słowo Boże, z któregoby wynosił nowe i stare rzeczy. (Mat. 24:44-47; Łuk. 12: 42-44.) Prorok Ezechiel był typem na owego sługę. Jak Ezechiel znajdował się w pośród ludu Bożego w niewoli Babilońskiej, tak i ten sługa Boży był w pośród ludu Bożego, znajdującego się w niewoli Mistycznego Babilonu. (...) W 30 roku życia Karol T. Russell zajmował się przemysłem, lecz szczerze badając Słowo Boże, przyszedł do wyrozumienia zakrytych jego tajemnic, i począł robić starania, aby zapoznać innych z temi rzeczami. Według obietnicy Bożej, niebiańskie rzeczy zostały mu otworzone (Mat. 3:16), a także zrozumiał znaczenie widzeń i proroctw, danych przez Boga w dawnych czasach. Daną mu była czysta jak kryształ znajomość charakteru Jehowy” (jw. s. 405 [ang. 1926 s. 367 – “faithful and wise servant,” or “steward,”]).
„[Ez] 3:1. I rzekł do mnie: Synu człowieczy! co przed tobą jest, zjedz; zjedz te księgi, a idź i mów do domu Izraelskiego. – Prorok miał powierzone, aby coś odnaleźć. Jak Ezechiel zjadł księgę, znajdującą się w ręce Bożej, tak i »wierny i roztropny sługa« naszych czasów przyswoił sobie Plan Wieków, znajdujący się w mocy (ręce) Wszechmocnego. Pastor Russell pilnie badał, aby odnaleźć, co tylko było możebne względem zamiarów Boga. Według tego jak zrozumiał, miał mówić do »Domu Synów« (Żyd. 3:6), wszystkich dzieci, synów Bożych – do nominalnych duchowych Izraelitów” (Dokonana Tajemnica 1925 s. 423 [ang. 1926 s. 381]).
„Mąż w szatach lnianych był Laodyceński sługa, wierny i roztropny sługa Pański, Pastor Russell” (jw. s. 470 [ang. 1926 s. 418]).
„Pastor Russell jako członek Najwyższego kapłana i jako przedstawiciel Chrystusa na świecie, oraz jako jedyny szafarz »pokarmu na czas słuszny,«cierpiał bardzo ale wcale nie ronił łez” (jw. s. 554 [ang. 1926 s. 483]).
Patrz też s. 475 (o szafarzu C. T. Russellu od roku 1878 i rozdawaniu „pokarmu na czas słuszny” od tego czasu).
Widzimy zatem, że nadal książka ta (pomimo jej okrojenia) w roku 1927 podtrzymywała naukę o C. T. Russellu jako „słudze wiernym i roztropnym”.
Dzieło to zaczęło być odrzucane etapami od około połowy lat 20. XX wieku, gdy zaczęto wprowadzać w Strażnicy nową interpretację Apokalipsy św. Jana. Pełnia tego odrzucania nastąpiła w roku 1930, gdy wydano nowy komentarz do tej księgi pt. Światło (dwa tomy) oraz, gdy w latach 1931-1932 wydano nową wykładnię Księgi Ezechiela w książce pt. . Vindication (trzy tomy).
Oto podsumowanie Towarzystwa Strażnica na temat tego tomu:
„Niemniej w roku 1927 zaprzestano rozpowszechniania tej książki i pozostałych sześciu tomów Wykładów Pisma Świętego, a zastąpiono je nowymi, powojennymi podręcznikami do studiowania Biblii. Tak więc w ciągu dziesięciu lat stało się rzeczą oczywistą, że Siódmy Tom i związana z nim zaszczytna służba w istocie rzeczy nie były odpowiednikiem grosza” (Strażnica Nr 19, 1967 s. 7).
Inne kwestie dotyczące tej książki opisaliśmy w dawniejszych artykułach, takich jak:
Wykłady Pisma Świętego C. T. Russella (cz. 1, 3 i 4)
Różne „Dokonane Tajemnice”
Różne Dokonane Tajemnice II
Różne Dokonane Tajemnice III
Harfa Boża – wydanie angielskie z roku 1927 (wydania polskie z lat 1929-1930)
Książka pt. Harfa Boża ukazała się po raz pierwszy po angielsku w roku 1921 (po polsku prawdopodobnie w roku 1922, jak wskazuje Strażnica 01.10 1922 s. 290 – „‘Harfa Boża’ wyszła z druku”).
Od początku uczyła ona o C. T. Russellu, jako o „słudze wiernym i roztropnym” (patrz ang. Harfa Boża 1921 s. 237-240, par. 416-422; patrz też s. 242, par. 426).
W latach 1922-1927 wydawane były kolejne edycje tej angielskiej książki (polskie 1923-1930), w których nadal uczono, tak jak w roku 1921.
Mało tego, jeszcze w tym samym roku 1927, gdy zanegowano w angielskiej Strażnicy w lutym tego roku wykładnię o C. T. Russellu, jako o „słudze wiernym i roztropnym”, nadal książka Harfa Boża nauczała po staremu.
Oto najistotniejsze fragmenty z angielskiej (1927, nakład 3.205.000) i polskiej wersji (1929, nakład 4.232.500):
It would be reasonable to expect the Lord to have some special messenger, as distinguished from others or general messengers in announcing his presence and the time of the harvest. And such is the case. Jesus said that an office had been provided for such a special messenger and that at the time of his second appearing he would appoint some one to that office and give him the responsibility of dispensing meat to the household of faith in due season. The Christian’s meatin due season is a proper explanation of the Scriptures as they become due to be understood. We mark a wonderful fulfillment of this statement of the Lord as further corroborative proof of the Lord’s second presence from 1874 forward. He had said, in answer to the question relative to his second presence: “Who then is a faithful and wise servant, whom his lord hath made ruler over his household, to give them meat in due season ? Blessed is that servant, whom his lord when he cometh shall find so doing. Verily I say unto you, That he shall make him ruler over all his goods.“ – Matthew 24: 45-47.
About 1870 Charles Taze Russell, of
Charles Taze Russell, who afterwards became better known as Pastor Russell, was the greatest preacher of modern times (The Harp of God 1927 s. 238, par. 418).
Without a doubt Pastor Russell filled the office for which the Lord provided and about which he spoke, and was therefore that wise and faithful servant, ministering to the household of faith meat in due season (The Harp of God 1927 s. 239, par. 420).
These Christians are not the followers of Pastor Russell, but are followers of the Lord and rejoice to feed upon the food that the Lord has provided for them through his wise and faithful servant (The Harp of God 1927 s. 240, par. 422).
Ponieważ nie istniała prawdopodobnie edycja polska z roku
„Całkiem rozsądnie przypuszcza się, że Pan w czasie żniwa miał specyalnego posłańca, wyróżnionego od innych, ogłaszającego obecność Jego i czas żniwa. Taki posłaniec znajdował się na ziemi. Jezus powiedział, że przygotował specyalny urząd dla tego posłańca, który w czasie wtórej obecności Jego rozdawać miał pokarm na czas słuszny dla domowników wiary. Dla Chrześcijan pokarmem na czas słuszny jest właściwe zrozumienie Pisma Świętego. Tu zaznaczamy chwalebne spełnienie się obietnicy Pańskiej względem specyalnego sługi, co jest dalszym dowodem Jego wtórej obecności od r. 1874. W odpowiedzi na zapytanie co do Jego wtórej obecności, Jezus rzekł: »Któryż tedy jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił pan jego nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny? Błogosławiony on sługa, któregoby, przyszedłszy pan jego, znalazł tak czyniącego; zaprawdę powiadam wam, że go nad wszystkiemi dobrami swemi postanowi« Ew. Mateusza 24:45-47.
Około r. 1870 Karol Taze Russell, pochodzący z Allegheny, Pennsylvanii, wówczas prawdziwie poświęcony Chrześcijanin i pilny badacz Słowa Bożego, dowiedział się z Pisma Świętego, że Bóg posiada wspaniały i harmonijny plan zbawienia i błogosławienia ludzkości. Jak inni skwapliwie wyczekujący, szukał znaków powrotu Pana. Około r. 1875, kiedy uważnie i z modlitwą badał Pismo Święte, został przekonany o wtórej obecności Pana, i napisał dzieło pod tytułem »Cel i Sposób Powrotu Naszego Pana«, które rozeszło się w milionach egzemplarzy między Chrześcian całego świata” (Harfa Boża 1929 s. 245-246, par. 416-417).
„Karol Taze Russell, później znany jako Pastor Russell, był największym kaznodzieją tegoczesnej doby” (Harfa Boża 1929 s. 246, par. 418).
„Niezawodnie Pastor Russell zajmował stanowisko owego specyalnego sługi, które mu Pan przygotował, i jako taki spełniał urząd mądrego i wiernego szafarza, wydając pokarm na czas słuszny dla domowników wiary” (Harfa Boża 1929 s. 247-248, par. 420; w ang. – wise and faithful servant).
„Ci chrześcijanie nie są naśladowcami pastora Russell’a lecz naśladowcami Pana, którzy pożywają z pokarmów, które Pan przygotował dla nich przez Swego wiernego i mądrego sługę” (Harfa Boża 1929 s. 248, par. 422; w ang. – wise and faithful servant).
W roku 1928 Towarzystwo Strażnica wydało zrewidowaną wersję tej angielskiej książki, w której usunięto wszystkie te fragmenty, a wstawiono w to miejsce inne treści. Nie były one już w niczym związane z C. T. Russellem (patrz The Harp of God 1928 s. 243-246, par. 416-422). Całkowicie usunięto więc naukę o „słudze wiernym i roztropnym”, a wprowadzono między innymi wykładnię o tym, że Pan przyszedł do swej świątyni duchowej wiosną 1918 roku, odrzucając wtedy chrześcijaństwo (jw. 1928 s. 244-245, par. 419).
W tej nowej wersji zostały usunięte wszystkie powyższe fragmenty, w których pada nazwisko Russell, z wyjątkiem jednego mało znaczącego tekstu, identycznego dla obu wersji z roku 1927 i 1928:
Instead of these clergymen as a class joining in the proclamation, ‘Behold the Bridegroom! the Lord has returned, the kingdom is at hand,’ they scoff and jeer, and if they say anything concerning the Lord’s second presence, even though they get all their information from what Pastor Russell wrote, they discredit him and mock and scoff at what he wrote or said (The Harp of God 1927 s. 242, par. 426; The Harp of God 1928 s. 248-249. par. 426).
„Kler zamiast z radością wziąć udział w ogłaszaniu: »Oto Oblubieniec! Pan już powrócił, królestwo Boże przybliżyło się!« – naśmiewa się i szydzi, a jeśli kiedy cokolwiek wspomni o obecności Pańskiej, zaczerpując wiedzy z dzieł Pastora Russell’a, oczernia go i wyśmiewa się z tego co napisał” (Harfa Boża 1929 s. 250, par. 426).
Skoro w roku 1928, w zrewidowanej angielskiej wersji książki pt. Harfa Boża, odrzucono naukę o C. T. Russellu jako „słudze wiernym i roztropnym”, to pozostaje problem, dlaczego w polskich edycjach z roku 1929 i 1930 nadal go za takiego uważano i tak uczono w nich! Jak to uzgadniano?
Cytowaliśmy powyżej polską wersję z roku
Przykładowo z okładki i strony tytułowej angielskiej edycji książki pt. Harfa Boża, z roku 1928, zniknęła obietnica „Dowody potwierdzające że miliony ludzi z obecnie żyjących nie umrą”. Natomiast w polskiej edycji z roku 1929 zachowano te słowa tylko na stronie tytułowej, a w edycji z roku 1930 usunięto je.
Warto tu przypomnieć, że publikacja ta uczyła o dwóch bardzo ważnych datach Towarzystwa Strażnica. Chodzi o rok 1799 i 1874.
Rok 1799 to rozpoczęcie się „czasu końca”, a rok 1874 to początek obecności Jezusa na ziemi (Harfa Boża 1929, 1930 s. 237-242, 277-279). Oto jeden charakterystyczny fragment:
„Te fizyczne fakta nie mogą być powątpiewane i wystarczą, aby przekonać człowieka myślącego, że od r. 1799 żyjemy w »czasie końca«. Ostatnią część »czasu końca« Jezus nazywa żniwem: »Żniwo jest końcem świata (wieku)«. Powiedział On, iż będzie obecnym w tym czasie. Od r. 1874 datuje się końcowa część okresu zwanego »czasem końca«, a od r. 1874 liczy się czas obecności Pańskiej, jak poprzednio wzmiankowano” (Harfa Boża 1921, 1930 s. 242).
Książka Harfa, która doczekała się w roku 1928 nowego angielskiego wydania (brak polskiego odpowiednika; polskie dodruki z lat 1929-1930 są wydane według edycji angielskich z lat 1921-1927), zmieniła kilka nauk, takich jak:
usunięto fragment o C. T. Russellu, jako „słudze wiernym i roztropnym”;
usunięto słowa o tym, że patriarchowie zmartwychwstaną za „kilka lat”;
usunięto fragment o tym, że patriarchowie po Tysiącleciu pójdą do nieba;
usunięto naukę o Wielkiej Piramidzie;
usunięto określenie „święty” pojawiające się przed imionami Apostołów;
usunięto słowa: „W naznaczonym czasie Bóg wyleje ducha Swego na cały rodzaj ludzki”;
zamieniono okres żniwa z 40 lat na 50 lat;
usunięto słowa o Duchu Świętym, że jest on też „wpływem Jehowy”;
dostawiono naukę o tym, że Pan w roku 1918 przybył do swej świątyni;
usunięto w kilku miejscach rok 1878 (pozostał w jednym miejscu, a był w pięciu miejscach);
usunięto z okładki i strony tytułowej hasło obietnicy: „Dowody potwierdzające że miliony ludzi z obecnie żyjących nie umrą”.
[Wszystkie te nauki niezmienione pozostały w edycjach polskich z lat 1929-1930]
Te i inne kwestie dotyczące tej książki opisaliśmy w dawniejszych artykułach, takich jak:
„Harfa Boża” bestselerem???
„Harfa Boża” II
Harfa Boża III
Stworzenie – wydanie z roku 1927
Książka pt. Stworzenie została wydana po angielsku w roku 1927 (po polsku w roku 1928). Było to dzieło J. F. Rutherforda. Ta książka nie nazywa już C. T. Russella „sługą wiernym i roztropnym”, ale bardzo podkreśla jego zasługi („Pan użył”, „Bóg użył” Russella). Ona ani nie zaprzecza, ani nie potwierdza tego, że był on, czy jest, tym sługą (nie omawiała ona tego tematu):
„Wtóra obecność Chrystusa datuje się od roku 1874. Od tego czasu i dalej wiele prawd, które były ukryte przez nieprzyjaciela, onego Szatana, poczęło być przywracane rzetelnemu Chrześcijaninowi. (...) w ten sam sposób Pan użył Karola T. Russell’a, by ten zwrócił uwagę ludzi na wyrozumienie Biblji, a szczególnie tych prawd, które były usunięte przez wymysł Djabła i jego ajencje. A ponieważ, że to był czas właściwy, czas Pański, by te prawdy były przywrócone, dlatego Bóg użył Karola T. Russell’a do napisania i do wydania książek znanych jako Wykłady Pisma Świętego, przez które wielkie fundamentalne prawdy planu Bożego były oczyszczone. Szatan jak zawsze tak i wtedy starał się wszelkimi możliwymi sposobami, by zniszczyć te książki, ponieważ one tłumaczyły Pismo Święte” (Stworzenie 1928 [ang. 1927] s. 140).
Interesujące jest to, że w roku 1933 (po polsku w roku 1934) powtórzono słowa z roku 1927 (patrz powyżej pt. Stworzenie), które wskazywały na C. T. Russella jako specjalnego wysłannika Bożego, który napisał pod wpływem Boga swe Wykłady, które jednak zostały już wycofane z obiegu w roku 1927 (patrz powyżej):
„Wtóra i niewidzialna obecność Chrystusa datuje się od roku tysiąc osiemset siedmdziesiątego czwartego. Od tego czasu i dalej wiele prawd, długo zakrytych przez nieprzyjaciela, onego szatana, zaczęło być przywracane rzetelnemu chrześcijaninowi. (...) w ten sam sposób użył Bóg Karola T. Russell, by podczas pół wieku zwracał uwagę ludzi ku wyrozumieniu Biblji, a szczególnie tych prawd, które były usunięte przez podstępne zabiegi djabła i jego pośredników. Ponieważ był to słuszny czas na przywrócenie tych prawd, Bóg użył Karola T. Russell do napisania i wydania książek, znanych jako Wykłady Pisma Świętego, przez które wielkie podstawowe prawdy celów niebiańskich są oczyszczone. Szatan wyłożył wszelkie wysiłki, by zniszczyć te książki, ponieważ pojaśniały Pismo Święte” (Strażnica 01.05 1934 s. 141 [ang. 01.06 1933 s. 174]).
Widzimy, że choć książka ta nie uczy, ani o pojedynczym, ani zbiorowym „słudze wiernym i roztropnym”, to jednak wskazuje na C. T. Russella, którego „Bóg użył” szczególnie do nauczania i napisania Wykładów.
Warto tu przypomnieć, że publikacja ta uczyła o dwóch bardzo ważnych datach Towarzystwa Strażnica. Chodzi o rok 1799 i 1874.
Rok 1799 to rozpoczęcie się „czasu końca”, a rok 1874 to początek obecności Jezusa na ziemi, identycznie jak w książce pt. Harfa Boża (1921, 1930). Wiele fragmentów w książce pt. Stworzenie zostało jakby przepisanych z Harfy. Oto jeden charakterystyczny fragment dotyczący wspomnianych dat:
„»Czas końca« obejmuje perjod od r. P. 1799, jak wyżej zostało wykazane, do czasu zupełnego przewrotu rządów Szatana i ustanowienia królestwa Mesjaszowego. Czas wtórej obecności datuje się od r. P. 1874, jak wyżej jest dowiedzione, który jest znany jako »czas końca«” (Stworzenie 1928 [ang. 1927] s. 342).
Interesujące jest to, że ostatnie zdanie w tym fragmencie w tekście angielskim zawiera słowa wskazujące, że od roku 1874 nastała „końcowa część okresu zwanego »czasem końca«”, które tu zostało opuszczone (por. powyżej fragment z książki pt. Harfa Boża 1930 s. 242):
The time of the Lord's second presence dates from 1874 and is during the latter part of the period known as “the time of the end” (Creation 1927 s. 319).
Po wydaniu tej publikacji książkowej, żadna inna nowa nie uczyła już o „czasie końca” od roku 1799 (jedynie w dodrukach Harfy pisano o tym).
W książce tej już po raz ostatni napisano, że celem Towarzystwa Strażnica nie jest tworzenie organizacji i gromadzenie wyznawców, co i tak nie było prawdą, bo przecież już od początku lat 20. XX wieku uczono o dwóch przeciwstawnych organizacjach, Jehowy i szatana (istniała też wtedy lista akcjonariuszy, uprawnionych do głosowania podczas zebrań statutowych i każdy mógł kupić za 10 dolarów jeden głos):
„Prawdziwi Chrześcijanie, mianowicie Badacze Pisma Św. nigdy nie mieli na celu gromadzenia się, by stworzyć organizację i pociągnąć ludzi do siebie; bo nawet nie utrzymują ksiąg członkostwa. Ich jedynym celem jest oświecanie ludzi odnośnie planu Boskiego i starają się dopomagać im do zrozumienia co Bóg ma lepszego dla całej ludzkości, coś lepszego ponad doktryny propagowane przez nominalne Chrześcijaństwo. Te okoliczności świadczą o spełnieniu się proroctwa i tworzą zbiór fizycznych faktów, które potwierdzają obecność Pana od roku 1874; gdyż to zgromadzenie zaczęło się z tą datą” (Stworzenie 1928 [ang. 1927] s. 344).
Inne kwestie dotyczące tej książki opisaliśmy w dawniejszym poniższym artykule:
„Stworzenie” Rutherforda o powrocie Jezusa i innych naukach
Widzimy, że cztery przytaczane powyżej książki z roku 1927 były w pewien sposób charakterystycznymi. Zamykały one pewną epokę w naukach Towarzystwa Strażnica. Żegnały C. T. Russella (jeszcze jako „sługę wiernego i roztropnego”) i wiele jego nauk oraz ostatni raz ukazywały niektóre wykładnie J. F. Rutherforda. Kolejne książki tego ostatniego, wydawane od roku 1928, wprowadzały nowe proroctwa, rozumienia i ‘korekty’. Zresztą one i tak zostały z czasem odrzucone lub zmienione przez kolejnych prezesów N. Knorra (zm. 1977) i F. Franza (zm. 1992).
W tym samym roku 1927, na dodatek już w lutym, całkowicie odrzucono C. T. Russella jako jedynego „sługę wiernego i roztropnego”:
„Dnia 15 lutego [w języku polskim 1 kwietnia] 1927 wydanie tego czasopisma wyraźnie pokazało biblijny dowód na udowodnienie, że »wierny i roztropny sługa«, któremu Pan Jezus zlecił wszystkie dobra i uczynił go władcą [ang. and makes him ruler], nie jest i nigdy nie był poszczególny człowiek na ziemi, lecz że zobrazowany przez Jozuego sam, Pan Jezus stanowi głowę klasy »wiernego i roztropnego sługi« (Mateusza 24:45-47)” (Strażnica 01.05 1939 s. 138 [ang. 01.03 1939 s. 75]).