Badacze, dolary i trójca

Russell

Rutherford

    Jezus Wszechmocny - „Ich wskrzeszony Pan zaprawdę zmienił się bardzo (...) ukazuje się raz tu, raz tam, i znowu w innem miejscu i w inny sposób, objawiając tem swą ‘wszechmoc’...” („Nadszedł Czas” 1919 s.130).

    Jezus Wszechmocny - „ten Wszechmocny, który obecnie ma tytuł Jezusa Chrystusa, tak samo jak i inne tytuły, był tym, który stworzył wszystkie rzeczy” („Stworzenie” 1928 s.14) patrz też u Russella o Ap 1:8.

    Ap 1:8 - „Który jest i który był, i który przyjść ma, On Wszechmogący. - <Od chwili zmartwychwstania datuje się poselstwo ‘Dana Mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi’ (Mt 28:18). Z tego wynika, iż dopiero od tej pory Jezus mógł być nazwany Wszechmogącym> - Z 93-115” (cytat z ang. Strażnicy z 1893 r. s.115 zamieszczony w „Dokonanej Tajemnicy” 1925 s.16, wydanej za czasów prezesury Rutherforda). Por. „Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania” 1947 (ed. ang. 1917) s.172-3.

  Ap 1:8 - Patrz u Russella i poniżej Ap 16:7.

  Ap 1:11 - Brak omówienia w polskich publikacjach Russella. Wydany w 1964r. przez badaczy (Stowarzyszenie Badaczy Pisma Św.) „Komentarz do Biblii” (s.707), omawiający publikacje Russella podaje: „JAM JEST ALFA - Tych słów aż do wyrazu ‘ostatni’ włącznie, nie ma w najstarszych greckich rękopisach. (...). - Z 05-168” (tzn. ang. Strażnica 1905r. s.168).

    Ap 1:11 - „Mówiący: [Jam jest Alfa i Omega, On pierwszy i ostatni]; a co widzisz napisz w księgi, i poślij siedmiu zborom, które są w Azji”  - odniesione do Jezusa („Dokonana Tajemnica” 1925 s.17).

    Ap 11:17 - „Dziękujemy Tobie, Panie Boże Wszechmogący, któryś jest, i któryś był, i który przyjść masz! żeś wziął moc swoje wielką, i ująłeś królestwo. [Reprezentowany w Chrystusie - ‘Wszystkie rzeczy są od Ojca’ i ‘wszystkie rzeczy są przez Syna’ Jego chwalebnego reprezentanta] (...) Obj. 11:17, 18” („Walka Armagieddonu” 1919 s.769).

    Ap 11:17 - „Panie Boże Wszechmogący. - ‘Przedstawiony w Chrystusie (...) Jego uwielbionego przedstawiciela’.” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.216).

    Ap 11:17 - „Dał on Świętemu Janowi na wyspie Patmos instrukcje, co ma nastąpić, gdy czas nadejdzie i gdy On, Mesjasz, zacznie wykonywać swoją królewską władzę. Przedstawia On proroków jako narzędzia mówcze Jehowy, a o Sobie mówi jako o Mesjaszu: ‘Dziękujemy Tobie, Panie Boże wszechmogący, któryś jest i któryś był, i który masz przyjść! żeś wziął moc swoję wielką, i ująłeś królestwo (...)’. - Obj. 11:17, 18”. („Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą!” 1920 s.12). Por. „Powrót naszego Pana” 1924 s.37.

    Ap 21:6 - „I rzekł mi: [Stało się]. Jam jest Alfa i Omega początek i koniec. - ‘Upodobało się Ojcu niebieskiemu, aby Błogosławiony, Jednorodzony Syn Jego, dokonał całego programu odkupienia i restytucji, aby na wieki stał się Towarzyszem i Przedstawicielem Ojca (...)’ Z.’01-201; Obj. 1:8; 22:13.” (cytat z ang. Strażnicy z 1901r. s.201 zamieszczony w „Dokonanej Tajemnicy” 1925 s.378-9).

  Ap 21:6 - „Sam Jezus mówi te same rzeczy chociaż innemi słowami, iż On był: ‘Początkiem stworzenia Bożego’. (Objawienie 3:14). On był ‘Początkiem i końcem, pierwszym i ostatnim. Alfa i Omega.’ (Objawienie 21:6)” („Stworzenie czyli historia biblijna w obrazach” 1914 s.54).

    Ap 21:6 - Patrz u Russella.

    22:13 - Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec pierwszy i ostatni. - ‘Pan nasz powiada nam po wiele razy (Zobacz Obj. 1:8, 11, 17; 2:8; 3:14; 21:6), że On jest Początkiem i Końcem ze stworzeń Bożych.’ - Z.’93-115” (cytat z ang. Strażnicy z 1893r. s.115 zamieszczony w „Dokonanej Tajemnicy” 1925 s.401).

    Ap 22:13 - Patrz u Russella.

  Ap 16:7 - Nie komentował słów „Panie, Boże Wszechmogący”.

    Ap 16:7 - „Mówiącego: Zaiste, Panie, Boże Wszechmogący. - Pan Jezus. - Obj. 1:8; Jan 5:22; Mat. 28:18” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.287).

  Ap 19:6 - Nie komentował słów „Pan Bóg Wszechmogący”.

    Ap 19:6 - Podobnie jak powyżej („Dokonana Tajemnica” 1925 s.347) por. s.216-7, gdzie komentowano Ap 11:17 (jak wyżej) i odesłano do Ap 19:6.

  Iz 9:6 - „‘Tacy odziedziczą ziemię (...) którą Jezus przy końcu Tysiąclecia przywróci wszystkim dzieciom Adama, którzy wówczas przyjmą Jego wielkie łaski i zostaną przez Niego odrodzeni, aby w ten sposób stać się Jego synami, a On ich Ojcem, ich Bogiem. (Izaj. 9:6).’ - Z. ‘01-201”. (cytat z ang. Strażnicy z 1901r. s.201 zamieszczony w „Dokonanej Tajemnicy” 1925 s.379).

  Iz 9:6 - „Jest on owym Możnym, któremu Jehowa przekazał wszelką moc na niebie i na ziemi, i dlatego jest ‘Bogiem mocnym’.” („Proroctwo” 1929 s.312). Zauważ, Bóg mocny posiada wszelką moc!

    Mt 28:18 - Patrz powyżej Ap 1:8.

    Mt 28:18 - Patrz u Russella w Ap 1:8.

    Mt 28:18 - Patrz powyżej Ap 16:7 (por. „Proroctwo” 1929 s.88).

    Tt 2:13 - „czekając ‘onej błogosławionej nadziei, i objawienia chwały wielkiego Boga [Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa],’ który przemieni ciało nasze podłe, aby się podobne stało chwalebnemu ciału jego.’ Do Tyt. 2:13; Do Fil. 3:21.” („Nowe Stworzenie” 1919 s.836-7).

    Tt 2:13 - „W następujących tekstach, odnoszących się także do wtórego przyjścia naszego Pana, w języku oryginalnym-greckim, znajduje się słowo epiphaneia, które zostało przetłumaczone na język polski objawienie i przyjście. Podczas gdy to słowo-epiphaneia właściwie oznacza ukazanie się albo jasną światłość. Podajemy właściwe tłumaczenie następująco: (...) ‘Oczekując błogosławionej nadziei i jasnej światłości chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.’ - Tytusa 2:13” („Powrót naszego Pana” 1924 s.13 por. „Dokonana Tajemnica” 1925 s.325).

    J 1:1 - „Trzeba zauważyć, że Apostoł pisał z natchnienia Bożego, że ‘Na początku był Logos a Logos był u Boga.’ To jest literalne tłumaczenie z greckiego języka, o czem się każdy może przekonać, tak uczony jak i nieuczony. W greckim języku w tem wierszu, przed pierwszym wyrazem ‘Bóg’ stoi przedimek, którego jednak niema przed drugim wyrazem ‘Bóg’, co wskazuje na Boga i Boga Syna. W razie gdyby nie było przedimka czytelnik znalazłby się w niepewności. Podobnie przedimek znajduje się w drugim wierszu przed wyrazem ‘Bóg,’ całe wiersze czytamy: ‘Na początku było Słowo, a Słowo było u (ho Teos) Boga i (teos) Bogiem było Słowo. To było na początku u (ho Teos) Boga.’ - Jan 1:1,2.” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.94).

    J 1:1 - „Niewidzialna moc Boga pobudziła Św. Jana do zapisania tych dzieł początkowych następująco: ‘Na początku był Logos, a Logos był u Boga, a Bogiem był Logos. To było na początku u Boga. (...)‘ - Ew. Św. Jana 1:1-4 tł. popr.” („Wyzwolenie” 1929 s.12). Zauważ uwagę: „tłumaczenie poprawne”.

    J 1:1 - „Wyraz Logos jest przeto jednym z tytułów Jezusa i nie powinien być wcale tłumaczony. (...) Święty Jan pisząc o Logosie, który później stał się Jezusem, tak powiada: ‘Na początku [to odnosi się do początku czynności Boga] było Słowo, a ono słowo było u Boga, (Boga, Jehowy), a Bogiem (władcą) było ono Słowo. (...)’. - Ew. Jana 1:1-3” („Harfa Boża” 1921 s.98).

    J 20:28 - Brak omówienia w polskich publikacjach Russella. „Komentarz do Biblii” (wydany jak wyżej) s.478 podaje: „BóG MóJ - Nie Jehowa. Mocarz - Z 01-141” (tzn. ang. Strażnica 1901r. s.141).

    J 20:28 - Brak omówienia w publikacjach Rutherforda.

    1J 5:20 - Brak omówienia w publikacjach Russella.

    1J 5:20 - Komentując Ap 3:7 napisano: „To mówi On Święty i prawdziwy. - Bezpośrednio odnosi się to do Chrystusa (1 Jana 5:20)” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.55).

    1J 5:20 - Komentując Ap 6:10 napisano: „Święty i prawdziwy. - Zobacz Obj. 3:7; 1 J 5:20; Marek 1:24” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.138).

    Hbr 1:8n. - „‘przeto pomazał Cię o Boże! Bóg twój (...)’ - Psalm 45,2-11; list do Żydów 1:8,9” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.52).

    Hbr 1:8n. - „Ale do Syna mówi: Stolica Twoja, o Boże (...) pomazał Cię o Boże! Bóg Twój” („Rząd” 1928 s.139 por. „Pojednanie” 1928 s.124; „Stworzenie” 1928 s.218).

    Hbr 1:8n. - „A o Synu mówi: Tron twój, o boże (...) pomazał cię o boże, Bóg twój” („Bogactwo” 1936 s.26). Zauważ zmiana słowa „Bóg” na „bóg” (Uwaga! W 1950r. Świadkowie Jehowy zmienili interpretację i tłumaczenie tych wersetów i już żadnego słowa „Bóg” czy „bóg” nie odnoszą do Jezusa. Patrz ich Biblia).

    1Tm 6:15n. - „Stosując to pismo do Ojca, znaczyłoby, że zaprzeczamy naszemu Panu posiadania nieśmiertelności” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.85).

    1Tm 6:15n. - „Teraz Jezus jest w chwalebnem ciele, na które żaden człowiek nie może spoglądać i ostać się przy życiu. (1 Do Tymoteusza 6:15,16)” („Harfa Boża” 1921 s.227 por. „Dokonana Tajemnica” 1925 s.353 i 322-cytowane poza tabelą). Później Rutherford i Świadkowie Jehowy zaczęli odnosić te wersety do Jehowy (np. „Wyzwolenie” 1929 s.12 - „O Bogu Jehowie jest napisane: ‘Który sam ma nieśmiertelność... (1 Tymoteusza 6:16)”; por. „Bogactwo” 1936 s.158), aż do wydania „Prawda was wyswobodzi” (1943; ed. pol. 1946 s.23-4, 231-2). Następnie znów zaczęli odnosić je do Jezusa (np. Strażnice: Rok C [1979] Nr 23 s.24; Nr 24, 1994 s.6). Te zmiany interpretacji wg mnie zrównują Ojca i Syna.

    1Tm 3:16 tekst wg Biblii Gdańskiej (także niektóre kodeksy greckie) - „Nigdy nie było, nigdy nie będzie i nigdy nie mogło być lepszego i zupełniejszego objawienia Boga ludziom, jak w osobie Chrystusa Pana; bo On ‘stał się ciałem,’ był ‘Bogiem objawionym w ciele.’ (1 list do Tym. 3:16)” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.84).

    1Tm 3:16 (patrz jak wyżej) - „A że był takim, wnioskujemy z Jego słów do ucznia Filipa, który prosił o pokazanie mu Ojca, ‘Ten kto mnie ujrzał, ujrzał i Ojca’ - ten ujrzał podobieństwo Boga ucieleśnionego ‘Bóg objawił się cieleśnie’. [1Tm 3:16]” („Nadszedł Czas” 1919 s.148).

    1Tm 3:16 - Brak omówienia w publikacjach Rutherforda. Natomiast w „Prawda was wyswobodzi” (1943; ed. pol. 1946 s.231) zaatakowano chrześcijaństwo tzn. „religiantów” i dawną interpretację tego wersetu u Russella: „Podobnie pismo w 1 liście do Tymoteusza 3:16, jest cytowane przez religiantów w ich dowodach, że Jezus był ‘wcielonym Bogiem’. To twierdzenie jednak upada, gdy się czyta wszystkie nowoczesne przekłady tego tekstu...”.

    Rz 9:5 - „First came ‘the Lord Jesus, the only begotten of the Father, full of grace and truth,’ who was the forerunner; none could precede him, all who would be associated must be followers and under his control and direction for he is the ‘Head over all, God blessed forever.’ (Rom 9:5)” (ang. Strażnica 1903 r. s.148). Wyraźne odniesienie tekstu do Jezusa.

  Rz 9:5 - Brak omówienia w polskich publikacjach. „Watchtower Publications Index 1930-1985” 1986 (s.1091) odsyła do wydanej w 1942r. książki „The New World” (s.102), sugerując odniesienie wersetu do Jehowy.

    Rz 10:13 - „Nie, jedyną podstawą, o jakiej Pismo Św. uczy, jest wiara w Chrystusa, jako naszego Odkupiciela i Pana. (...) Na pytanie, co mam czynić aby być zbawionym? apostoł odpowiada. ‘Wierz w Pana naszego Jezusa Chrystusa, albowiem nie jest pod niebem inne Imię dane ludziom, w którem mielibyśmy być zbawieni’ (Dz. Ap. 4:12) i wszelki którybykolwiek wzywał Imienia Pańskiego, zbawion będzie.’ - List do Rzym. 10:13” („Boski Plan Wieków” 1917 s.122).

    Rz 10:13 - „10:13-21. Gdy nauka Ewangielji dotrze do całego świata i gdy Izrael pozna prawdę, jak tutaj jest przepowiedziane, wszyscy, którzy wzywać będą imienia Pana będą zbawieni” („Miljony ludzi z obecnie żyjących nie umrą!” 1920 s.92).

    Prz 8:22 - „oto co pisze Salomon: ‘Jehowa mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami Swemi, przed wszystkimi czasy’.” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.102).

    Prz 8:22 - „O Logosie i reprezentowaniu Go, Salomon jako o samym sobie powiada następująco: ‘Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy. (...)’ - Przypowieści Salomonowe 8:22-30 tł. popr.” („Wyzwolenie” 1929 s.13). Zauważ uwagę: „tłumaczenie poprawne”. Dziś uważają, że powinno być „utworzył”, a nie „miał”.

    Ap 5:6 - Brak omówienia w polskich publikacjach Russella. „Komentarz do Biblii” (wydany jak wyżej) s.715-6 podaje: „MAJĄC SIEDEM ROGóW - Wszelką władzę. I SIEDEM OCZU - Doskonałą mądrość - Z 06-39” (tzn. ang. Strażnica 1906r. s.39).

    Ap 5:6 - „Mając siedm rogów. - Doskonałą moc. ‘Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.’ - Mat 28:18; (...).

    I siedm oczu. - Doskonałą mądrość. ‘W którym skryte są wszystkie skarby mądrości i umiejętności.’ - Do Kol. 2:3; (...).” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.117).

    Ap 5:6 - „liczba siedem jest symbolem zupełności; rogi są symbolem zupełnej władzy; oczy symbolem zupełnej mądrości, przez co świadczy, że wielki pozaobrazowy Baranek Boży miał być przyodziany doskonałą mądrością, wszelką władzą i autorytetem (...) Mateusza 28:18” („Wyzwolenie” 1929 s.178).

    Mt 24:36, Mk 13:32 - „sądzą oni, że słowa te zamknęły na klucz wszystkie proroctwa biblijne, jak gdyby Pan nasz powiedział: ‘Nikt o tem nigdy nie dowie się’. - podczas gdy Pan mówił: ‘Nikt nie wie’, odnosząc się tylko do osób, które go słuchały (...). Któż może wątpić, że ‘aniołowie niebiescy’ i ‘Syn’ nie wiedząteraz jasno o sprawach, które tak blisko są kompletnego wypełnienia?” („Walka Armagieddonu” 1919 s.748).

    Mt 24:36, Mk 13:32 - „Słów tych naszego Pana nie powinno się rozumieć, aby pouczały, że nikt oprócz Ojca nigdy wiedzieć nie będzie...” („Nadszedł Czas” 1919 s.18).

    Mt 24:36, Mk 13:32 - „Gdy Jezus powstał z umarłych, rzekł: ‘Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.’ (Ew Mateusza 28:18). Wówczas z pewnością wiedział kiedy po raz wtóry przyjdzie, albowiem jako istota Boska miał poruczone w Swe ręce wszystko (...). Po niejakimś czasie aniołowie w niebie dowiedzieli się o tem, a czas musiał nastać, kiedy i czuwający się dowiedzieli” („Harfa Boża” 1921 s.233).

    Mt 24:36, Mk 13:32 - „Winni zauważyć, że Jezus wcale nie mówił, by z wyjątkiem Jego Ojca nikt o tym dniu nie mógł się dowiedzieć i nie wiedział w przyszłości. Bo jeżeli byłoby prawdą, że nikt o tej godzinie nie mógłby się dowiedzieć, to znaczyłoby, że i sam Pan Jezus nie mógłby się o niej dowiedzieć (...). Rozumieć trzeba, że kiedy Jezus wypowiadał powyższe słowa, znajdował się jeszcze na ziemi. Ale kiedy już zmartwychwstał, tedy powiedział: ‘Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi.’ (Mateusza 28:18). Wtedy musiał wiedzieć dobrze i dokładnie o Swojem wtórem przyjściu. Nikt nie może wątpić, by teraz Jezus nie wiedział dokładnie o Swojem wtórem przyjściu” („Powrót naszego Pana” 1924 s.18).

    Flp 2:6-9 - „Pan nasz Jezus Chrystus stał się uczestnikiem boskiej natury. (...) dlatego też Bóg nader Go wywyższył, aż do boskiej natury (Fil 2:8,9). (...) Jezus nie posiadał mieszaniny dwóch natur, lecz że dwa razy zmieniał naturę; najpierw z duchowej na ludzką; następnie z ludzkiej na najwyższy stopień duchowej natury, naturę boską” („Boski Plan Wieków” 1917 s.223).

    Flp 2:6-9 - „Tak jak utrzymujemy człowieczeństwo Jezusa, podobnież na równo utrzymujemy Boskość Chrystusa - ‘Bóg także nader go wywyższył, i dał mu imię ponad wszelkie imię.’ Żydów 7:26; Filipensów 2:9” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.64). Uwaga! Edycja dużego formatu z ok.1926r. (s.23) nie zamieściła już tego fragmentu.

    Boska natura Chrystusa - „Jego zmartwychwstanie, nietylko przywróciło Go do duchowej natury, lecz w dodatku otrzymał wyższą naturę. Ojciec Niebieski za Jego wierność uczynił Go uczestnikiem Boskiej natury, najwyższej ze wszystkich duchowych natur, - posiadającą nieśmiertelność” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.93).

    Boska natura Chrystusa - Patrz powyżej Flp 2:6-9.

    Modlitwa do Jezusa - „Zazwyczaj modlitwy moje zanoszę do Ojca Niebieskiego i tylko w imieniu Pana Jezusa, lecz niekiedy zwracam się wprost do Jezusa, bo nie znalazłem w Piśmie Świętym nic przeciwko temu. Pismo Święte mówi, aby czcić Syna, tak jak czcimy Ojca” („Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania” 1947 [ed. ang. 1917] s.290).

    Modlitwa do Jezusa - „Chwała Ci! za odkupienie! Tyś założył Kościół Swój; Przez krzyż dałeś przebaczenie, Chwała Ci, o Zbawco mój!” („Harfa Boża” 1921 s.143).

    J 5:23 - „Nic więc dziwnego, że mamy powiedziane, że odtąd wszyscy ludzie będą czcili Syna, jak czczą Ojca, który tak wielce Go wywyższył. - Ew. Jana 5:23” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.39).

    J 5:23 - „A Jezus rzekł: ‘(...) aby wszyscy czcili Syna, tak jako czczą Ojca; kto nie czci Syna nie czci i Ojca (...)’ (Ew. Jana 5:22,23,26)” („Harfa Boża” 1921 s.99). Dziś uczą, że Jezusowi należy się szacunek, a nie cześć.

  Ap 1:4 - Brak omówienia w publikacjach Russella.

    Ap 1:4 - „Który jest. - Teraz mający żywot w Sobie jako Ojciec. - Ew. Jana 5:26.

    I który był. - Logos, czynnik Ojca, wyręczyciel w stwarzaniu wszystkich rzeczy, (J 1:3) (...).

    I który przyjść ma. - W wielkiej chwale i mocy, przy Wtórem Przyjściu, ‘dopokąd nie wykona sądu na ziemi.’ - Izajasz 42:4” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.13).

    Cześć i uwielbienie dla Jezusa - „możemy właściwiej i więcej czcić i miłować Wszechmogącego Boga, podczas gdy nie odejmiemy nic ze czci i miłości, jaką uwielbiamy naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa, w którym widzimy obraz Niebieskiego Ojca...” („Pojednanie pomiędzy Bogiem i człowiekiem” 1920 s.35).

    Cześć i uwielbienie dla Jezusa - Brak omówienia. Por. powyżej J 5:23.

    Duch Św. - „‘My uznajemy osobistość Ducha Świętego w Ojcu i Synu; że Duch Święty pochodzi od obu...’.” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.64). W ang. edycji z 1917r. na s.57 zaznaczono, że jest to cytat z B. S. M. tzn. The Bible Students Monthly wydawanego przez Russella. Jednak w polskiej edycji 1923 i 1925r. tego nie podano. Natomiast polska edycja dużego formatu z ok.1926r. (s.23) nie zamieściła wcale fragmentu o Duchu Św., jak i o Chrystusie cytowanego powyżej u Rutherforda przy Flp 2:6-9. Oto cytat o Duchu Św. z wspomnianej ang. edycji: „‘We acknowledge that the personality of the Holy Spirit is the Father and the Son; that the Holy Spirit proceeds from both (...)’ - B. S. M.” (The Finished Mystery 1917 s.57).

    Duch Św. - Patrz u Russella.

    Trójca Russella - „Ja w zupełności wierzę w  taką Trójcę, jaką przedstawia Biblia. Biblia mówi o Ojcu i ja w to wierzę, Biblia mówi o Synu, ja i w to wierzę, Biblia mówi o duchu św. i ja również w to wierzę. Ja wierzę we wszystko co, mówi Biblia. A jeżeli ktokolwiek znajdzie tekst, który mówi o Trójcy ja będę i w to wierzył”. („Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania” 1947 [ed. ang. 1917] s.628).

    Trójca Rutherforda i jej „wspódziałanie” - „Imiona trzech potężnych istot, w niem wykazane znakomitemi, są: Ojciec Jehowa, Logos i Lucyfer, Jego synowie. Syn Lucyfer zorganizował i prowadził bezbożny bunt, którego Jehowa nie powstrzymuje, aż nadchodzi nato słuszny czas, a wtedy On wchodzi w drogę i poskramia ów bunt i buntowników. Przez swego lojalnego Syna, Logosa, Bóg w zupełności wyzwala ludzkość...” („Wyzwolenie” 1929 s.5-Przedmowa).

    Jezus i Michał - Początkowo odróżniał Jezusa od Michała: „‘Let all the angels of God worship him’ [that must include Michael, the chief angel, hence Michael is not the Son of God].” (ang. Strażnica XI 1879r. s.48).

    Później identyfikował Jezusa z Michałem z Dn 10:13, 12:1 i Jud 9. Natomiast o Michale z Ap 12:7 „Komentarz do Biblii” (wydany jak wyżej) podaje: „MICHAŁ - ‘Który jako Bóg’, Papież przedstawiający się za Boga” (s.724).

    W przeciwieństwie do Rutherforda nie uznawał istnienia innych archaniołów:

    „Pytanie (1911). - O ile mogłem dopatrzyć się w Piśmie Świętym, to Michał jedynie jest wspomniany jako Archanioł. Czy brat myśli, że są inni?

    Odpowiedź. - Ja miałem tę samą myśl” („Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania” 1947 [ed. ang. 1917] s.15).

    Jezus i Michał - Identyfikował Jezusa z Michałem z Dn 10:13, 12:1 i Jud 9. Natomiast o Michale z Ap 12:7 pisał:

    „Michał. - „Który jako Bóg”, papież (...).

    I Aniołowie jego. - Biskupi. (...)” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.225).

    Nauczał też, że prócz Michała istnieli inni archaniołowie:

    „Archanioł jest to imię dane niektórym z duchowych istot Bożych” („Stworzenie” 1928 s.17), „między nimi byli piękni aniołowie, archaniołowie, serafini, cherubini, Lucyfer i możny Logos, ci dwaj ostatnio wspomniani byli nazwani ‘gwiazdami zarannemi’.” (j/w. s.21).