Włodzimierz Bednarski

Kiedy Świadkowie Jehowy naprawdę zmienili rok królowania Chrystusa? (cz. 2)

dodane: 2020-09-29
W części drugiej naszego artykułu kontynuujemy i kończymy temat królowania Chrystusa od roku 1914. Przedstawiamy całą historię tego zagadnienia.

 

Kiedy Świadkowie Jehowy naprawdę zmienili rok królowania Chrystusa? (cz. 2)

 

         Królowanie Chrystusa w niebie od roku 1914 to dziś jedna z najważniejszych nauk Świadków Jehowy. W związku z tym kontynuujemy nasz temat, rozpoczęty w pierwszym tekście.

         W części pierwszej tego artykułu zamieściliśmy następujące rozdziały:

 

Królowanie Chrystusa od roku 1914 – nauka pierwotna?

Królowanie Chrystusa od roku 1878

Królowanie Chrystusa od roku 1873?

Królowanie Chrystusa od roku 1914

 

         Natomiast w tej części drugiej tego artykułu zamieszczamy kolejne rozdziały:

 

Niekonsekwencja co do nauczania o królowaniu Chrystusa od roku 1878 i 1914

Nierzetelne przedstawianie nauki o królowaniu Chrystusa od roku 1914

Królowanie Chrystusa od roku 1918?

Królowanie Chrystusa od roku 1915

Ponownie królowanie Chrystusa od roku 1914

Królowanie nad zborem od roku 30 lub od roku 33

Okres między paruzją a królowaniem Jezusa

Kalendarium

Dodatek. Zestawienie tekstów z roku 1922 dotyczących królowania Chrystusa

 

Niekonsekwencja co do nauczania o królowaniu Chrystusa od roku 1878 i 1914

 

         Jest sporo niekonsekwencji co do nowej nauki o królowaniu Chrystusa od roku 1914, a dotyczy to równoczesnego wydawania i używania publikacji, które uczyły jeszcze o roku 1878. Poniżej omawiamy krótko to zagadnienie.

 

         Niekonsekwencja w nauczaniu w roku 1922

 

Powyżej widzieliśmy, że jeszcze Strażnica z 15.07 1922 roku na stronie 223 (ang. 01.06 1922 s. 174) oraz Strażnica z 15.08 1922 roku na stronie 255 (ang. 01.07 1922 s. 207) przedstawiały nadal starą naukę o królowaniu Chrystusa od roku 1878.

Natomiast wydana wcześniej Strażnica z 15.06 1922 na stronie 186 (ang. 01.05 1922 s. 138-139) uczyła już o roku 1914.

Obie wykładnie występowały więc w jednym czasie!

 

         Czyli w maju 1922 roku (ang.) uczono już po nowemu o roku 1914, a w czerwcu i lipcu 1922 roku (ang.) nadal pisano jeszcze o roku 1878!

         Dopiero ostatecznie w listopadzie 1922 roku napisano znów o roku 1914 (Strażnica 01.11 1922 s. 335 [ang. 01.11 1922 s. 324] Rezolucja z 10 września 1922 r.).

 

         Niekonsekwencja w nauczaniu w roku 1923

 

W roku 1923 do jednego z polskich tomów C. T. Russella (Walka Armagieddonu edycje 1923 i 1925) Towarzystwo Strażnica dołączyło jego broszurę pt. Co mówi Pismo Święte o powrocie naszego Pana? Jego parousia, epifania i apokalupsis (ang. 1900, 1914). Lecz publikacja ta nie zawiera już tylko oryginalnej treści C. T. Russella (miała 64 strony), ale i dodatkowy rozdział Dowody potwierdzające. To zapewne dodatek z czasów J. F. Rutherforda, bo nie posiadał go oryginał angielski wydany przez Russella. Uzupełnienie to ma aż 26 stron (s. 63-88). Musiało ono powstać po śmierci Russella (zm. 1916), gdyż wspomina się w nim np. trzęsienie ziemi w Chinach w grudniu 1920 roku, w którym zginęło ponad 200 000 osób (patrz s. 66). Przywołano w dodatku tym czasopismo Geographic Magazine, ale bez podania daty. Tak sie składa, że te infomacje podaje National Geographic Magazine 41/5 (May 1922), 445–64.

Po angielsku broszurę tę, zawierającą Dowody potwierdzające, wydano w roku 1922 pt. The Bible on Our Lord’s Return (podtytuł His Parousia, His Apokalupsis and His Epiphania). Treść tej publikacji, to pewien skrót artykułu z angielskiego czasopisma z roku 1922 (patrz ang. Strażnica 01.05 1922 s. 131-139 [Strażnica 15.06 1922 s. 179-187]). Starsze skorowidze do publikacji Towarzystwa Strażnica wymieniają datę wydania tej broszury „1922”, a nowsze „1921”, co jest prawdopodobnie błędą informacją (patrz powyżej o National Geographic Magazine). Treść wskazanej Strażnicy z roku 1922 wskazuje, że była ona źródem dla omawianej broszury. Wcześniej była rozprowadzana ta publikacja bez wspomnianego dodatku Dowody potwierdzające (np. po polsku w roku 1920). Jeśli ta angielska broszura była też wydana wcześniej, w roku 1921, to nie mogła raczej zawierać tego dodatku opartego na materiale i informacjach z roku 1922.

         Tak się jednak złożyło, że broszura powyższa zawiera fragmenty o królowaniu Jezusa od roku 1878, jak i od roku 1914, co dotyczy wspomnianego dodatku. Pamiętajmy, że w roku 1922 Towarzystwo Strażnica zmieniło swoją wykładnię dotyczącą królowania Chrystusa, a broszurę wraz z dodatkiem dołączono do tomu w roku 1923.

         Poniżej w tabeli ukazujemy cytaty, wymieniające dwie daty królowania w jednej publikacji pt. Co mówi Pismo Święte o powrocie naszego Pana? Jego parousia, epifania i apokalupsis (1923).

 

Królowanie od roku 1878

Królowanie od roku 1914

„Porównując ten czas, z wtórem Jego przyjściem, przychodzimy do wniosku, że zupełną władzę Króla królów powinien był objąć w czasie tych »Żniw«, to jest na wiosnę w 1878 roku” (s. 53);

 

„(...) wkrótce po ujęciu chwały i władzy jako Króla narodów, na wiosnę w 1878 roku” (s. 55);

 

„Według naszego wyrozumienia, trąba ostatnia jest siódmą z kolei trąbą symboliczną, która rozpoczęła brzmieć w 1878 roku, zanim nasz Pan ujął wielką moc i zaczął tej mocy używać, t. j. gdy rozpoczął swe panowanie; brzmienie trąby ma trwać aż do końca wieku Tysiąclecia, przez całe tysiąc lat” (s. 56);

 

„Z tego można zauważyć, że zaraz po ujęciu władzy na wiosnę1878 roku nasz Pan zgromadził do siebie świętych swoich, którzy już przedtem byli ćwiczeni i wypolerowani, którzy spali w prochu ziemi wyczekując ustanowienia Królestwa Bożego” (s. 57).

„Spełnienie się Proroctwa od roku 1914 potwierdza obecność Pana, że ten we władzy »co do niej ma prawo« przyszedł rządzić; że wziął swoją moc wielką i rozpoczął panować” (s. 63);

 

„Z końcem (żydowskiego) roku 1914, Ten, który ma prawo, wziął wielką moc i zaczął swoje królowanie; narody rozgniewały się i zaczął się dzień gniewu Bożego...” (s. 86);

 

„Jeżeli wnioski jego przeciwników o chronologii są słuszne, to w takim razie wszystko, co okazało się w roku 1914 i potem musi być odrzucone jako dowód królestwa Mesyaszowego” (s. 86).

 

         Widzimy z powyższego, że Towarzystwo Strażnica w dość dziwny sposób przeszło od daty 1878 do roku 1914. Właściwie niekonsekwentnie zamieściło w jednej broszurze dwie sprzeczne daty.

         Trzeba tu jeszcze raz podkreślić, że dodatkowy rozdział pt. Dowody potwierdzające, dostawiony do cytowanej broszury (s. 63-88), to treść wzięta w dużym stopniu z artykułu z roku 1922 pt. Czasy Pogan (patrz Strażnica 15.06 1922 s. 179-187 [ang. 01.05 1922 s. 131-139]). Tekst ten właśnie wprowadzał rok 1914, jako czas rozpoczęcia królowania Chrystusa.

 

         Niekonsekwencja w nauczaniu w latach 1922-1927

 

         Szczególną niekonsekwencją było ciągłe wydawanie w latach 1922-1927 Wykładów Pisma Świętego (i broszury C. T. Russella), które uczyły o królowaniu Chrystusa od roku 1878 (patrz powyżej), a równocześnie nauczanie w innych publikacjach o roku 1914.

         Te tomy dopiero w roku 1926 miały zostać podczas studium zastąpione przez nowe publikacje książkowe J. F. Rutherforda. Pierwszą z nich była książka pt. Wyzwolenie, wydana po angielsku w połowie roku 1926, a po polsku w roku 1928:

 

„Wreszcie w maju 1926 roku na zgromadzeniu w Londynie przyjęto rezolucję zatytułowaną »Świadectwo dla władców świata«. Otwarcie obwieszczała ona prawdę o Królestwie Bożym oraz o nadchodzącej zagładzie systemu podległego Szatanowi. Na tym samym zgromadzeniu ogłoszono wydanie dobitnej książki Wyzwolenie, która była pierwszą z serii publikacji mających zastąpić Wykłady Pisma Świętego. Lud Boży spoglądał teraz w przyszłość, a nie wstecz” (Strażnica Nr 21, 1993 s. 12).

 

         Jak podaje skorowidz do publikacji Świadków Jehowy, pytania do studiowanej nowej książki wydano w roku 1927:

 

1927: (...) Pytania do książki „Wyzwolenie” (po polsku brak) (Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1986-2018, płyta Watchtower Library).

 

         W polskiej Strażnicy jeszcze w roku 1928 publikowano Pytania do Tomu V, które były pomocne do studiowania tego dzieła. Przykładowo Strażnica z 1 marca 1928 roku zawiera pytania do Wykładu XIV (s. 80). W kolejnych miesiącach studiowano Wykłady XV i XVI z Tomu V.

 

         W polskich zborach było inaczej, niż w amerykańskich. Jeszcze w roku 1929 była to propozycja, a nie nakaz, by odrzucić studium (badanie) Wykładów na rzecz książki pt. Wyzwolenie:

 

         „CO BADAĆ

Od czasu do czasu otrzymujemy zapytania od zborów, które nam piszą, że przebadały już tomy po kilka razy, i pytają się o doradę co najlepiej badać. Odpowiadamy: Można rozpocząć badanie książki Wyzwolenie [w tekście dosł. Wywolenie]; książki Stworzenie, a przytem artykuły Strażnicy, które są na czasie dla tych, którzy są ostatnimi członkami ciała Chrystusowego na ziemi. A ponieważ, że do powyższych książek nie mamy pytań, dlatego można odczytać paragraf najpierw, a następnie każdy może wstawiać do paragrafu pytania. Bracia Starsi, o ile nikt nie miałby żadnego pytania, winni wstawić sami pytanie, lub poruszyć główne myśli w paragrafie [w tekście dosł. poragrafie]” (Strażnica 15.01 1929 s. 18).

 

Wykłady Russella reklamowane i rozprowadzane były aż do początku lat 30. XX wieku.

Przypominamy też, że angielski Rocznik Towarzystwa Strażnica, który zawiera dane za rok 1932, podaje, że te tomy nadal były wtedy rozprowadzane. Razem rozpowszechniono ich tamtego roku 3061 egzemplarzy (I.B.S.A. Year Book 1933 s. 83).

 

         Wydana w rok po śmierci C. T. Russella książka pt. Dokonana Tajemnica (1917), powielana aż do roku 1927, nadal uczyła o królowaniu Chrystusa od roku 1878:

 

„Powrót naszego Pana jest tu opisany jako już dokonany fakt, święci już wzbudzeni, a pełna liczba powołana. Wszystko to spełniło się w roku 1878. (Obj. 11:17) W tym czasie Pan nasz objął Sam Swoją wielką władzę i zaczął Swoje królowanie” (Dokonana Tajemnica 1923, 1925 [ang. 1917, 1927] s. 259).

 

         Niekonsekwencja czyuściślenie z roku 1925?

 

         Interesujące jest to, że chociaż od roku 1922 Towarzystwo Strażnica nauczało, iż Chrystus króluje już od roku 1914, to jednak samo podaje, że dopiero w roku 1925 zreflektowało się, iż Jego królestwo „narodziło się” w roku 1914:

 

 

       „Narodzenie narodu lub zapoczęcie królestwa było odróżnione aż dopiero w roku 1925, a nawet wtedy wiele z poświęconych nie mogło odróżnić (Zobacz Strażnicę z roku 1925, str. 115)” (Strażnica 01.06 1933 s. 167-168 [ang. 01.04 1933 s. 103]).

 

         „Ale dopiero w roku 1925 wierni święci na ziemi zaczęli te rzeczy rozpoznawać i zrozumiewać, a to więc musiał być czas Boży, aby im o tem dać wyrozumienie. Pan objawił i spowodował ogłoszenie w Strażnicy z dnia 1 kwietnia 1925 r. następujących prawd: że w niebie odbyła się walka, że szatan strącony został z nieba i że w niebie panuje wielka radość z powodu narodzenia się Królestwa” (Światło 1930 t. I, s. 241).

 

         „W roku 1925 poznali ci wierni, że Królestwo się rozpoczęło, że szatan został strącony z nieba i że teraz musi ograniczyć swoją działalność do ziemi” (Światło 1930 t. II, s. 326).

 

         „Prawdziwym kamieniem milowym było więc opublikowanie w Strażnicy z 1 marca 1925 roku artykułu (...) Przedłożono tam dowody na to, że w roku 1914 narodziło się, czyli zostało powołane do istnienia Królestwo mesjańskie, że Chrystus zasiadł wtedy na swym niebiańskim tronie” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 138-139).

 

„W roku 1925 w Strażnicy ukazał się przełomowy artykuł zatytułowany »Narodziny narodu«. Przedstawiono w nim przekonujące dowody biblijne, że mesjańskie Królestwo narodziło się w roku 1914” (Królestwo Boże panuje! 2014 s. 50).

 

         Czyżby w roku 1925 zauważono, że Chrystus niby króluje od roku 1914 (o czym uczono od roku 1922), ale nie narodziło się jeszcze królestwo, więc wtedy tę naukę uzupełniono?

 

         Dlaczego jeszcze w roku 1925 musiano podkreślić, że królestwo „narodziło się w niebie”? Otóż dlatego, że jeszcze w latach 1922-1923 uczono, że Chrystus od roku 1914 „objął swój tron na ziemi” (!):

 

         „Jak długie trwanie przeznaczone było czasowi końca? Czasem Końca, powiada Pastor Russell, że jest »okres stu piętnastu (115) lat od roku 1799 do roku 1914.« (»Przyjdź Królestwo Twoje«, str. 23). W roku 1914 przeszedł ostateczny koniec starego porządku rzeczy. Gdy 1-go sierpnia, 1914, huk pierwszego strzału rozpoczął Wojnę Światową, stare rzeczy przeminęły i proces wydziedziczenia rozpoczęty został przez Jehowę przeciw królom i królestwom ciemności. W dniu tym Król królów objął swój tron na ziemi, i stały się »głosy wielkie w niebie«, które mówiły: »Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków« – Objawienie 11:15” (Strażnica 01.01 1923 s. 8 [ang. 15.11 1922 s. 360]).

 

„Pan Jezus jest teraz niewidzialnie na ziemi, ustanawiając swoje królestwo” (Strażnica 01.12 1922 s. 371 [ang. 15.11 1922 s. 339]).

 

„Pan Jezus obecny teraz na ziemi, objął osobiście swoje panowanie, a sąd Jego sprawuje się obecnie nad narodami ziemskimi; królestwo Szatana chwieje się w swych podstawach przed nieuniknionym upadkiem” (Strażnica 15.05 1922 s. 157 [ang. 01.04 1922 s. 108]).

 

         Widzimy zatem, że w roku 1925 zamieniono słowa „objął swój tron na ziemi”, na zasiadanie Chrystusa „na swym niebiańskim tronie”. Oczywiście oba wydarzenia miały niewidzialny charakter, więc były niesprawdzalne dla głosicieli Towarzystwa Strażnica.

 

         Trzeba tu zaznaczyć, że pomimo wprowadzenia powyższej nauki, nadal uczono w tym artykule z roku 1925 (i jeszcze przez kilka lat) o tym, iż Chrystus powrócił niewidzialne w roku 1874:

 

         „Michał jest Chrystus Pan, który jest obecny od roku 1874” (Strażnica 15.04 1925 s. 117 [ang. 01.03 1925 s. 69]).

 

         Książka pt. Harfa Boża z roku 1921 i 1928 oraz królowanie Chrystusa

 

         Książka pt. Harfa Boża, wydana w roku 1921, nie omawiała królowania Chrystusa od roku 1878. Tym bardziej nie omawiała ona panowania Jego od roku 1914, choć wspomina o końcu „czasów pogan”. Tak było z wszystkimi jej angielskimi edycjami z lat 1921-1927, a polskimi powielanymi do roku 1930.

         Dopiero nowa edycja (zrewidowana) angielska z roku 1928 zamieściła naukę o królowaniu Jezusa od roku 1914:

 

The period of the Gentiles is 2,520 years and ended in the autumn of 1914. That date should mark the time when Christ Jesus assumed his power to reign, in fulfilment of prophecy. (...) The Gentile times ended in the autumn of 1914. The evidence is quite conclusive that here the Lord Jesus Christ, in obedience to God's command, stood up and began to exercise his power (ang. Harfa Boża 1928 s. 244, par. 417, 419). Patrz też jw. s. 246, par. 422.

 

         Zaznaczamy, że nigdy nie ukazała się polska wersja tej zrewidowanej książki z roku 1928.

 

Nierzetelne przedstawianie nauki o królowaniu Chrystusa od roku 1914

 

         Towarzystwu Strażnica dziś zależy. by wprowadzenie nauki o królowaniu Chrystusa od roku 1914 umiejscowić jak najwcześniej. Chodzi mu o to, by wskazać, że nie w roku 1922 wprowadzono tę naukę, ale zasugerować czas około roku 1914. Wymienia się w związku z tym rok 1915 i 1920:

 

„W roku 1914 wierni przedchrześcijańscy słudzy Boży nie zostali wskrzeszeni do życia na ziemi w charakterze książęcych przedstawicieli mesjańskiego Króla, choć się tego spodziewano, a ostatek »małej trzódki« nie dołączył do Chrystusa w niebiańskim Królestwie. Niemniej Strażnicy z 15 lutego 1915 roku z całym przekonaniem oświadczono, że w roku 1914 nadeszła pora, »by nasz Pan objął swą wielką władzę i zaczął panować«, kładąc tym samym kres rządom pogan, trwającym nieprzerwanie od tysięcy lat. W Strażnicy z 1 lipca 1920 roku potwierdzono ten sam pogląd i powiązano go z dobrą nowiną, która w myśl zapowiedzi Jezusa miała być głoszona po całej ziemi, zanim nadejdzie koniec (Mat. 24:14). W roku 1922 na zgromadzeniu Badaczy Pisma Świętego w Cedar Point w stanie Ohio takie zrozumienie tej kwestii ponownie wyrażono w przyjętej tam rezolucji, a brat Rutherford skierował do obecnych wezwanie: »Rozgłaszajcie, rozgłaszajcie, rozgłaszajcie wieść o Królu i jego Królestwie!«” (Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego 1995 s. 138).

 

         Tymczasem wskazana Strażnica z roku 1915 mówi, że Chrystusowi należała się władza od 21 września 1914 roku, ale narody tego nie uszanowały i rozpętały wojnę, a Królestwa nie doczekano się wtedy na ziemi. Nastał zaś na niej „czas gniewu”:

 

„Wierzymy, iż Czasy Pogan skończyły się akurat na czas, jak pokazane w drugim tomie Wykładów Pisma Świętego. Ręka sprawiedliwości dokonuje teraz kruszenia narody będą pokruszone jak »naczynia garncarskie«. Cały ten kataklizm ucisku może nadciągnąć na świat w ciągu dziesięciu miesięcy lub jeszcze przez jakiś czas odwlecze się. Wierzymy, iż czas na ustanowienie Królestwa rozpoczął się około 21 września 1914 roku. Około tego czasu, należało się naszemu Panu objąć swoją wielką moc i panowanie, a narody były już rozgniewane. Rozpoczęły one wojnę już na miesiąc przed tym czasem, ponieważ były bardzo rozgoryczone. Właściwy »czas gniewu« rozpoczął się 21 września 1914 roku. Odtąd gniew narodów zaczął się wzmagać i spodziewamy się, że coraz więcej wzmagać się będzie.” (ang. Strażnica 15.02 1915 s. 5632 [reprint]).

 

         Trochę wcześniej, na tej samej stronie, napisano:

 

         „Naszą myślą jest, że powinniśmy szukać z dnia na dzień dalszych dowodów na to, że czasy pogańskie się skończyły i że Królestwo Boże rozpoczęło swoją działalność. Spodziewamy się widzieć pomnażanie dowodów władzy Królestwa, choć świat tego nie uzna, aż ona zostanie objawiona w gorejącym ogniu anarchii, który jeszcze należy do przyszłości. Pierwszym stopniem do tego była wojna narodów, która trwa nadal. Następnym stopniem będzie usiłowanie zaprowadzenia ustroju socjalistycznego i komunizmu pomiędzy ludzkością. Potem nastanie trzeci stopień, to jest anarchia. Gdy zapanuje ten symboliczny ogień, wtedy świat pojmie, o czym my teraz głosimy, mianowicie, że Królestwo Boże obejmuje kontrolę nad wszystkimi sprawami świata i że te różne demonstracje w obecnych czasach dowodzą, że Pan obejmuje swą wielka moc i władzę” (ang. Strażnica 15.02 1915 s. 5632 [reprint]).

 

         Widać z tego, że wtedy owo królestwo związane z rokiem 1914 łączono z panowaniem naziemi, a nie, jak rozpoczęto głosić w roku 1922, że królowanie zaczęło się niewidzialnie wniebie. Towarzystwo Strażnica wprowadza więc w błąd swoich czytelników, pomijając swoją naukę o królestwie rozpoczętym w roku 1878.

 

         Tak samo nie ma nauki o królowaniu Chrystusa od roku 1914 w angielskiej Strażnicy z 1 lipca 1920 roku. Rok 1914 wymieniony jest we wspomnianym czasopiśmie (artykuł na s. 195-200) kilka razy (s. 195-196), ale wskazano w nim, że wtedy narody rozgniewały się i wybuchła wojna, choć należałoby się Chrystusowi, by objął wtedy władzę (s. 196).

W tych artykułach starano się tylko nieudolnie wytłumaczyć (już po czasie), jak pojmować to królestwo, gdy w roku 1914 nie upadły rządy ludzkie, choć nastąpił koniec „czasów pogan”.

         Poza tym, jak wskazaliśmy powyżej, jeszcze w połowie roku 1922 w Strażnicy Towarzystwo Strażnica nauczało o królowaniu Chrystusa od roku 1878.

         Wystarczy tu zacytować też publikację z roku 1920 i 1923, która wyraźnie uczy jeszcze o królowaniu Chrystusa od roku 1878:

 

„Porównując ten czas, z wtórem Jego przyjściem, przychodzimy do wniosku, że zupełną władzę Króla królów powinien był objąć w czasie tych »Żniw«, to jest na wiosnę w 1878 roku” (Co mówi Pismo Święte o powrocie naszego Pana? Jego parousia, epifania i apokalupsis 1920, 1923 [ang. 1900, 1914] s. 53).

 

„(...) wkrótce po ujęciu chwały i władzy jako Króla narodów, na wiosnę w 1878 roku” (jw. s. 55). Patrz też jw. s. 56-57.

 

         Także, jak cytowaliśmy wcześniej, Towarzystwo Strażnica samo przyznawało w roku 1930, że zrozumienie o narodzeniu się królestwa w roku 1914 nastało „kilka lat później” po tej dacie:

 

         „W poprzednich rozdziałach zostało dowiedzione, że Królestwo narodziło się w roku 1914, że jednak to wydarzenie zrozumiane zostało przez klasę sługi dopiero kilka lat później”(Światło 1930 t. I, s. 301-302).

 

Królowanie Chrystusa od roku 1918?

 

Podczas przemówienia radiowego, opublikowanego później w języku angielskim i polskim w czasopismach, J. F. Rutherford wspomniał, albo o Jezusie ustanowionym Królu w roku 1918, albo o tym, że w roku 1918 ogłoszone to zostało chrześcijaństwu (co byłoby dziwne, że dopiero w 4 lata po roku 1914):

 

„W roku 1918, ustanowiwszy Chrystusa Jezusa Królem świata, Jehowa przedstawił go »chrześcijaństwu«, dostarczając z proroctw i namacalnych faktów mnóstwo dowodów, że nadszedł czas Boga na sąd i panowanie jego Króla” (Złoty Wiek 15.10 1933 s. 315 [ang. 10.05 1933 s. 488]).

 

         Ten sam tekst, z powyższymi słowami o roku 1918, został powtórzony po angielsku w dwa miesiące później (ang. Złoty Wiek 30.07 1933 s. 15 [numer specjalny]). W każdym razie w artykule tym nie pada ani razu stwierdzenie o królowaniu Chrystusa od roku 1914.

Następnie tekst ten ukazał się w tym samym roku w jednej z broszur:

 

„W roku 1918, ustanowiwszy Chrystusa Jezusa Królem świata, Jehowa przedstawił go »chrześcijaństwu«, dostarczając z proroctw i namacalnych faktów mnóstwo dowodów, że nadszedł czas Boga na sąd i panowanie jego Króla” (Ucieczka do Królestwa 1933 s. 37 [ang. s. 37]).

 

         Oczywiście w tym samym czasie, w innych publikacjach, uczono o królowaniu Chrystusa od roku 1914, co jest kolejną niekonsekwencją w nauczaniu Towarzystwa Strażnica. Oto przykładowy tekst:

 

         „Ta wojna światowa rozpoczęła się w roku 1914, który przeto jest datą początku panowania Chrystusa i końca nieprzerwanego panowania szatana” (Nietolerancja 1933 s. 49).

 

         Ale i w tej samej broszurze (Ucieczka do Królestwa), w innym rozdziale, pisano o roku 1914, a nie o roku 1918:

 

         „W roku 1914 skończył się ów wyznaczony czas czekania i na to Bóg niezwłocznie postanowił Jezusa Królem świata” (Ucieczka do Królestwa 1933 s. 7).

 

Królowanie Chrystusa od roku 1915

 

         Przez pewien okres, za czasów prezesa J. F. Rutherforda (zm. 1942), Towarzystwo Strażnica nauczało o królowaniu Jezusa od roku 1915. Był to objaw nowej teologii tej organizacji:

 

         „Stąd więc ‘siedm czasów pogańskich’ zakończyło się w jesieni roku 1914 około 1 października, a jednak według typu żydowskiego Jehowa wprowadził na urząd swego panującego Króla aż następnej wiosny, to jest w roku 1915 po Chr.” (Strażnica 15.08 1938 s. 247-248 [ang. 15.06 1938 s. 183-184]).

 

         „W »jedenastym roku« po 1914 (mianowicie na wiosnę 1915, kiedy Jehowa wprowadził na urząd swego króla, jak jest podane wyżej)...” (Strażnica 15.08 1938 s. 248 [ang. 15.06 1938 s. 184]).

 

         „Królowie żydowscy bywali formalnie osadzani na tronie i koronowani na wiosnę. Jehowa wprowadził na urząd panującego Króla na wiosnę w roku 1915. Dlatego ‘czwarty rok’ panowania przez Chrystusa zaczął się na wiosnę roku 1918” (Strażnica 15.04 1939 s. 125).

 

         Ten sam tekst podaje angielski Rocznik Świadków Jehowy (patrz 1939 Year Book of Jehovah’s Witnesses,tekst do rozważań na 27 maja 1939 r.).

 

         Oczywiście w tym samym czasie w innych publikacjach uczono o królowaniu Chrystusa od roku 1914, co jest kolejną niekonsekwencją w nauczaniu Towarzystwa Strażnica. Oto jeden tylko przykład:

 

         „Rok 1914 zaznaczył czas, kiedy Chrystus Jezus ujął swoją władzę i posłany był przez Jehowę do panowania. Walka zaczęła się w niebie i na ziemi (Ap 12:7-12)” (Strażnica 01.08 1939 s. 229 [ang. 01.06 1939 s. 165).

 

Ponownie królowanie Chrystusa od roku 1914

 

         Obecnie, od wielu lat, Towarzystwo Strażnica znów uczy wyłącznie o królowaniu Chrystusa od roku 1914, a nie od roku 1915:

 

         „(...) od roku 1914 z upoważnienia Bożego Chrystus króluje nad całą ziemią” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001 s. 341).

 

„»Czasy pogan«, czyli »czasy wyznaczone narodom«, zakończyły się w 1914 roku, kiedy Jehowa ustanowił Królem Jezusa Chrystusa” (Czyste wielbienie Jehowy – nareszcie przywrócone! 2019 [ang. 2018] s. 89).

 

         Mało tego, z publikacji Świadków Jehowy wynika, że do roku 1914 wcale nie istniało Królestwo w niebie, bo dopiero Bóg je wtedy utworzył:

 

         „W roku 1914 Jehowa ustanowił w niebie Królestwo, w którym panuje namaszczony przez Niego Król – Jezus Chrystus” (Strażnica 15.01 2010 s. 31).

 

„To okres, który poprzedza zniszczenie świata Szatana przez Królestwo Boże. Na ziemi miały się wtedy dziać ważne wydarzenia. Ten sam okres Biblia nazywa też „zakończeniem systemu rzeczy” i „obecnością Syna Człowieczego” (Mateusza 24:3, 27, 37). »Dni ostatnie« zaczęły się, kiedy w roku 1914 Bóg utworzył w niebie swoje Królestwo, a skończą się, kiedy świat Szatana zostanie zniszczony w Armagedonie” (Czego nas uczy Biblia? 2019 s. 221).

 

         Te same znaki, jak w roku 1931 (patrz powyżej), także obecnie potwierdzają Świadkom Jehowy królowanie Jezusa od roku 1914:

 

         „Wydarzenia wojny światowej, głody, mory i wielki ucisk, jakie w roku 1914 i w następnych latach nawiedzały narody ziemi, jasno dowiodły, że Chrystus powrócił i że jego Królestwo nastało” (Królestwo nadzieja świata 1931 s. 8).

 

Wojny, niedostatki żywności, choroby, trzęsienia ziemi oraz inne wydarzenia poświadczają, iż od roku 1914 Jezus zasiada na tronie Królestwa Bożego” (Strażnica Nr 11, 1997 s. 28).

 

„Późniejsze klęski głodu, trzęsienia ziemi, zarazy oraz inne spełniające się proroctwa biblijne ponad wszelką wątpliwość potwierdziły, że w roku 1914 Jezus Chrystus został niebiańskim Władcą w Królestwie Bożym. Ustanawiając swego Syna mesjańskim Królem, sam Jehowa został Królem w nowym sensie!” (Strażnica 15.01 2014 s. 13).

 

Królowanie nad zborem od roku 30 lub od roku 33

 

         Towarzystwo Strażnica naucza dziś, że Chrystus króluje od roku 1914, ale równocześnie uczy, iż Jezus królował już od roku 30 lub 33. Ale to panowanie miało obejmować tylko Jego wybrańców, to znaczy Apostołów, a później ludzi z organizacji Świadków Jehowy:

 

„Chrystus Królem zboru chrześcijańskiego od czasu pierwszej obecności” („Upewniajcie się o wszystkich rzeczach” ok. 1957 [ang. 1953, 1957] t. 2, s. 110). Patrz też „Nowe niebiosa i nowa ziemia” 1958 [ang. 1953] s. 211-212.

 

„Trzeciego dnia wskrzesił Syna i w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku Jezus zaczął królować nad chrześcijańskim zborem swych namaszczonych braci (Kol. 1:13)” (Strażnica 15.01 2014 s. 11).

 

„W dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku n.e. został utworzony zbór chrześcijański. Jezus zaczął panować z nieba nad uczniami namaszczonymi duchem (Kolosan 1:13). Kierował nimi w dziele głoszenia i przygotowywał do przyszłych zadań” (Jezus – droga, prawda i życie 2017 [ang. 2015] s. 312).

 

         Od jak dawna funkcjonuje ta nauka, łączona z fragmentem Kol 1:13 („On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna” BT)?

         Angielski skorowidz do publikacji Świadków Jehowy podaje, że pierwszy raz skomentowano wskazany werset w angielskiej Strażnicy w roku 1947 (brak polskiego odpowiednika), a później w roku 1953, jak wskazaliśmy powyżej:

 

“kingdom of the Son of his love” (Col 1:13): (...) w60 700; nh 206; w47 166-167 (WatchTower Publications Index 1930-1985 1986 s. 496).

[nh oznacza ang. książkę pt. „Nowe niebiosa i nowa ziemia” (ang. 1953)]

 

         Jak rozumiano wcześniej ten werset? Otóż wskazywano, że dotyczy on czasu po roku 1919 (patrz Światło 1930 t. 1, s. 213-214). Nic nie wspominano o roku 30 czy 33. Raczej więc łączono ten werset z rokiem 1914.

 

Okres między paruzją a królowaniem Jezusa

 

         Osobną kwestią w nauce Towarzystwa Strażnica są różnej długości okresy między początkiem paruzji Chrystusa a rozpoczęciem Jego królowania. Były to różne periody: 3,5 roku (lata 1874-1878), 40 lat (lata 1874-1914), jeden rok (1914-1915). Obecnie czas paruzji pokrywa się z początkiem królowania (1914 r.). Zwróćmy na to uwagę.

 

         Okres 40 lat (1874-1914)

 

         „Postanowiono też wydać oprawną książkę, zawierającą ich wspólne poglądy, i w roku 1877 dzieło to ukończono. Ta 194-stronicowa publikacja, napisana wespół przez Barboura i Russella, nosiła tytuł »Trzy światy, czyli plan zbawienia« (»Three Worlds or Plan of Redemption«) (...) W owej książce wyłuszczone zostało ich przekonanie, że druga obecność Chrystusa rozpoczęła się niewidzialnie jesienią roku 1874, wprowadzając czterdziestoletni okres żniwa. Następnie uderzająco dokładnie wskazali na rok 1914 jako na koniec czasów »pogan«:

»Właśnie w roku 606 przed Chr. skończyło się królowanie Boże, diadem został usunięty a cała ziemia wydana poganom. 2520 lat – licząc od roku 606 przed Chr. – skończy się w roku 1914 po Chr., czyli czterdzieści lat po roku 1874; ten czterdziestoletni okres, w który teraz wkroczyliśmy, ma być takim ‘czasem uciśnienia, jakiego nie było, jako narody poczęły być’. I w ciągu tych czterdziestu lat ma być ustanowione Królestwo Boże (lecz nie w ciele – ‘wpierw naturalne a potem duchowe’), Żydzi mają być przywróceni do dawnego stanu, królestwa pogańskie mają być rozbite w kawałki ‘jak naczynia garncarskie’, a królestwa tego świata staną się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa i zostanie wprowadzony wiek sądu« – Str. 83, 189” (Wykwalifikowani do służby kaznodziejskiej 1957 [ang. 1955] t. IV, s. 46, 47).

 

         Okres 3,5 roku (1874-1878)

 

         „Wiara nasza, że Królestwo zaczęło się czyli weszło we władzę w kwietniu 1878 roku opiera się na tej samej podstawie co i nasza wiara w to, że Pan nasz zaczął być obecnym na ziemi w październiku 1874 roku i że w tym samym czasie rozpoczęło się żniwo” (Przyjdź Królestwo Twoje 1919 [ang. 1891] s. 258).

 

         „Uważali jednak, że obecność Chrystusa już się rozpoczęła w roku 1874, że on sam zaczął panować z nieba w roku 1878, a pełną władzę Królestwo obejmie w październiku roku 1914” (Królestwo Boże panuje! 2014 s. 50).

 

         Okres 40 lat (1874-1914)

 

         „Jezus powiedział, że wróci, aby wziąć ze sobą Oblubienicę (Jan 14:3). W roku 1874-ym powrócił. W roku 1914 objął wielką władzę i zaczął królowanie” (Strażnica 15.03 1923 s. 87).

 

         Okres jednego roku (1914-1915)

 

„Rok 1914 znamionuje przeto powrót Chrystusa. (...) Powrót jego odnosi się zatem szczególnie do zwrócenia jego uwagi na sprawy ziemskie” (Złoty Wiek 15.01 1933 s. 27).

 

         „Stąd więc ‘siedm czasów pogańskich’ zakończyło się w jesieni roku 1914 około 1 października, a jednak według typu żydowskiego Jehowa wprowadził na urząd swego panującego Króla aż następnej wiosny, to jest w roku 1915 po Chr.” (Strażnica 15.08 1938 s. 247-248 [ang. 15.06 1938 s. 183-184]).

 

         Ten sam czas (1914)

 

„W odpowiedzi na zapytanie, co będzie dowodem jego powrotu i ustanowienia Królestwa, Jezus powiedział, że wojna światowa będzie oznaką początku jego działalności w stosunku do świata. Wojna światowa wybuchła w roku 1914, będąc wypełnieniem wyrzeczonego przez Jezusa proroctwa” (Sprawiedliwy władca 1934 s. 14);

 

         „(...) rok 1914 oznaczał koniec Czasów Pogan i ustanowienie Królestwa Bożego w niebiosach, jak również rozpoczęcie przepowiedzianej obecności Chrystusa” (Strażnica Rok CVIII [1987] Nr 10 s. 28).

 

Kalendarium

 

         Poniżej przedstawiamy skrótowy chronologiczny wykaz zmian o królowaniu Chrystusa w nauce Towarzystwa Strażnica.

 

         1875 – Barbour naucza, że królowanie Chrystusa nastanie w roku 1878, a koniec czasów pogan w roku 1914.

 

         1877 – Barbour i Russell nauczają w książce pt. Trzy światy, że królowanie Chrystusa nastanie w 40 lat po roku 1874, to znaczy w roku 1914.

 

         1879 – Russell naucza, że królowanie Chrystusa zaczęło się w roku 1878, a jego pełnia nastanie w roku 1914. Tę naukę przejął od Barboura, z którym rozstał się w tym czasie.

 

         1916 – Russell stwierdza, że panowanie Chrystusa rozpoczęło się w roku 1873.

 

         1922 – Rutherford naucza, że królowanie Chrystusa zaczęło się w roku 1914 (odrzuca rok 1878), choć w tym samym roku pojawiają się też dwa artykuły ze starą nauką, przeplatane z nową wykładnią.

 

         1922-1923 – Rutherford naucza, że Chrystus od roku 1914 „objął swój tron na ziemi”.

 

         1922-1927 – Rutherford nadal wydaje publikacje (starsze), które uczą o królowaniu Chrystusa od roku 1878, ale równocześnie w innych uczy o roku 1914.

 

         1925 – Rutherford naucza, że w roku 1914 „narodziło się królestwo” w niebie. Wcześniej uczył tylko o Chrystusie jako Królu i tronie Jego na ziemi.

 

         1933 – Rutherford stwierdza, że Chrystus króluje od roku 1918.

 

         1938-1939 – Rutherford naucza, że Chrystus króluje od roku 1915.

 

         1947 – N. Knorr (zm. 1977) wprowadza naukę, że Chrystus króluje także nad zborem od roku 30 lub 33 (prócz królowania od roku 1914).

 

         Widzimy zatem, jak często ‘korygowana’ była podstawowa nauka Świadków Jehowy o królowaniu Chrystusa od roku 1914. Czy ona się jeszcze zmieni? Nie można wykluczyć tego, skoro tak często ją zmieniano dotychczas.

 

Dodatek. Zestawienie tekstów z roku 1922 dotyczących królowania Chrystusa

 

         Aby ukazać pewne zamieszanie w roku 1922, dotyczące dat królowania Chrystusa (1878 i 1914), pogrupowaliśmy chronologicznie teksty z tym związane. Wpierw pokazujemy teksty angielskie, a później polskie.

 

Teksty angielskie

 

Maj 1922 r. – królowanie od 1914 r.

 

With the close of the (Jewish) year 1914, he whose right it is took unto himself his great power and began his reign; (ang. Strażnica 01.05 1922 s. 138).

 

Czerwiec i lipiec 1922 r. – królowanie od 1878 r.

 

That time came 1845 years after our Lord had ridden into Jerusalem and offered himself to the Jews as their king, in the spring of A. D. 33. And It was in 1878, then, that the process of setting up the kingdom began. There our Lord raised the sleeping saints from the tomb and joined them to himself, while his members upon the earth continued the work of making ready the remaining members of the body and of giving a world-wide witness of the coming change of dispensation (ang. Strażnica 01.06 1922 s. 174).

 

(...) the time of the presence of the Lord – viz, since 1878, when he took his great power as king (...) by the resurrection of the dead in Christ and the change of the living in a moment, in the twinkling of an eye; for “blessed are the dead who die in the Lord from henceforth [from 1878]; ... they rest from their labors [from the toil and weariness of Labor], but their works follow with them.” They shall not sleep, but they shall be changed instantaneously from the human to a glorious spiritual body (ang. Strażnica 01.07 1922 s. 207).

 

Sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 1922 r. – królowanie od 1914 r.

 

         To say that gentile times ended in 1914 is also to say that the Lord himself is now reigning (according to the Scriptural declaration). Therefore, the Lord now reigns, the gentile times having ended, as foretold in 1914(ang. Strażnica 15.08 1922 s. 253).

 

Poniższe słowa z 1 listopada są sprawozdaniem z wrześniowego kongresu:

 

The gentile times under the supervision of the god of this world ended August 1, 1914. Before that date it would not have been consistent for the Lord, the King of glory, to take unto himself his great power and reign (ang. Strażnica 01.11 1922 s. 333).

 

We have advertised the fact that since the year 1914, the nations of this earth have been disintegrating, and that all peace treaties, and alliances of all kinds cannot stand because the nations themselves are without power-their lease having expired, and that since that year Christ Jesus has been taking to himself his great power, and his kingdom is even now taking form throughout the earth according to his own promise and the words of the apostles and prophets(ang. Strażnica 01.11 1922 s. 347]).

 

When, on August 1, 1914. the crack of the first rifle-shot inaugurated the World War, old things passed away, and the dispossess proceedings of Jehovah were made effective against the kings of the kingdom of darkness. On that date the King of kings assumed his throne over the earth, and there were realized the “great voices in heaven,” which said: “The kingdoms of this world are become the kingdoms of our Lord, and of his Christ, and he shall reign for ever and ever.” – Revelation 11:15(ang. Strażnica 15.11 1922 s. 360).

 

The Scriptural evidence in the light of recent events shows that the Lord began his reign in 1914. There the nations became angry(ang. Strażnica 15.12 1922 s. 394).

 

Teksty polskie

 

Czerwiec – królowanie od 1914 r.

 

„Z końcem (żydowskiego) roku 1914, Ten, który ma prawo, wziął wielką moc i zaczął swoje królowanie; narody rozgniewały się i zaczął się dzień gniewu Bożego...” (Strażnica 15.06 1922 s. 186 [ang. 01.05 1922 s. 138-139]).

 

Lipiec i sierpień – królowanie od 1878 r.

 

„Czas ten nadszedł 1845 lat po wjeździe Pana naszego do Jerozolimy i ofiarowaniu się jego Żydom jako Króla, Roku Pańskiego 33-go. Dlatego to proces ustanawiania Królestwa zaczął się w roku 1878-ym. Wtenczas Pan nasz obudził świętych śpiących w grobie i przyłączył ich do siebie...” (Strażnica 15.07 1922 s. 223 [ang. 01.06 1922 s. 174]).

 

„(...) w ciągu obecności Pańskiej – a mianowicie od roku 1878-go, gdy objął swoją wielką władzę jako król (...) albowiem »błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają (od roku 1878-go) ... odpoczywają od prac swoich«. (...) Nie zasną oni, ale przemienieni będą w oka mgnieniu z ludzkiego w chwalebne ciało duchowe” (Strażnica 15.08 1922 s. 255 [ang. 01.07 1922 s. 207]).

 

Wrzesień, listopad i grudzień – królowanie od 1914 r.

 

„Że rok 1914 zaznaczył legalny koniec starego świata i wówczas Chrystus prawomocny Król, objął Sam Swoją władzę jako król” (Strażnica 01.11 1922 s. 335 [ang. 01.11 1922 s. 324] Rezolucja z 10 września 1922 r.).

 

„Czasy pogan pod nadzorem boga świata tego skończyły się 1-go sierpnia 1914-go roku. Przed tą datą byłoby niewłaściwem dla Pana, Króla chwały, aby objął swoją wielką władzę i królował (Ezechjel 21:27)” (Strażnica 01.12 1922 s. 365 [ang. 01.11 1922 s. 333]).

 

„A gdy się powie, że czasy narodów pogańskich skończyły się w roku 19l4-ym, to się jednocześnie powie, że Pan sam teraz króluje (według oświadczenia Pisma Świętego). Dlatego też Pan teraz króluje, a czasy pogańskie się skończyły, jak było przepowiedziane, w roku 19l4-ym. Może upłynie jeszcze sporo czasu zanim: ostatni członek ciała okryty będzie chwałą, lecz królowanie Chrystusa już się zaczęło, i członkowie po tej stronie zasłony wypełniają z nim pracę królestwa” (Strażnica 01.11 1922 s. 333 [ang. 15.08 1922 s. 253]).

 

         „Ogłaszaliśmy fakt, że od roku 1914-go narody ziemskie rozpadają się i że wszystkie traktaty pokojowe i wszelkie sojusze nie ostoją się, albowiem narody same są bez władzy – udzielony im termin skończył się, i ponieważ od tego roku Chrystus Jezus sam obejmuje tę wielką władzę i królestwo jego już teraz przybiera realne kształty po całym świecie, zgodnie z jego własną obietnicą i ze słowami apostołów i proroków” (Strażnica 01.12 1922 s. 379 [ang. 01.11 1922 s. 347]).

 

         Poniższe teksty ukazały się po polsku w roku 1923, choć po angielsku jeszcze w roku 1922:

 

         „Jak długie trwanie przeznaczone było czasowi końca? Czasem Końca, powiada Pastor Russell, że jest »okres stu piętnastu (115) lat od roku 1799 do roku 1914.” (»Przyjdź Królestwo Twoje«, str. 23). W roku 1914 przeszedł ostateczny koniec starego porządku rzeczy. Gdy 1-go sierpnia, 1914, huk pierwszego strzału rozpoczął Wojnę Światową, stare rzeczy przeminęły i proces wydziedziczenia rozpoczęty został przez Jehowę przeciw królom i królestwom ciemności. W dniu tym Król królów objął swój tron na ziemi, i stały się »głosy wielkie w niebie«, które mówiły: »Królestwa świata stały się królestwami Pana naszego i Chrystusa jego, i królować będzie na wieki wieków« – Objawienie 11:15” (Strażnica 01.01 1923 s. 8 [ang. 15.11 1922 s. 360]).

 

„Świadectwo Biblijne w świetle niedawnych wypadków wykazuje, że Pan rozpoczął swoje panowanie w roku 1914. W onym czasie narody się rozgniewały” (Strażnica 15.01 1923 s. 26 [ang. 15.12 1922 s. 394]).

 

         Jak wspomnieliśmy powyżej, do roku 1927 Towarzystwo Strażnica nadal wydawało Wykłady Pisma Świętego, które uczyły o królowaniu Chrystusa od roku 1878. Miało to miejsce pomimo, że nauczało ono już w innych publikacjach o królowaniu od roku 1914.

 

         Na zakończenie przypominamy, że prócz tego opracowania ukazały się też dwa podobne artykuły, których tematyka częściowo pokrywa się z omawianą tu:

 

Kiedy Świadkowie Jehowy naprawdę zmienili rok powrotu Chrystusa? (cz. 1-4)

Kiedy Świadkowie Jehowy naprawdę zmienili rok „czasu końca”?

 

         Składam także podziękowanie J. Romanowskiemu i K. Kozakowi za pomoc w tworzeniu tego tekstu.

 

Zgłoś artykuł

Uwaga, w większości przypadków my nie udzielamy odpowiedzi na niniejsze wiadomości a w niektórych przypadkach nie czytamy ich w całości

Komentarze są zablokowane