Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata – wersja zrewidowana z roku 2018 (cz. 2)
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata – wersja zrewidowana z roku 2018 (cz. 2)
W tej części naszego tekstu zamieszczamy następujące rozdziały:
Hades, Szeol, dusza, łono Abrahama, krew
Teksty Mk 16:9-20 i J 7:53-8:11 oraz inne fragmenty
Pal męki, drzewo i słup
Termin „imię” w Iz 9:6
Apostoł Piotr
Męczarnie i „wieczne odcięcie”
„Cześć” czy „szacunek” dla Jehowy?
Tradycja
Hades, Szeol, dusza, łono Abrahama, krew
W nowym przekładzie usunięto w wielu miejscach terminy Hades, Szeol i dusza, zamieniając je na inne słowa (lub przenosząc je do przypisów):
„Tłumaczenie świętego tekstu na wiele języków nastręczyło sporo problemów translatorskich. Na przykład we wcześniejszych angielskich wydaniach Przekładu Nowego Świata wzorem innych anglojęzycznych Biblii użyto hebrajskiego wyrazu »Szeol«, chociażby w Księdze Kaznodziei 9:10, gdzie czytamy: »Nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrości w Szeolu – w miejscu, do którego idziesz«. Tymczasem tłumacze wielu innojęzycznych wersji napotkali pewien problem: większości ich czytelników termin »Szeol« nie jest znany, nie występuje w miejscowych słownikach i brzmi jak nazwa geograficzna. Dlatego udzielono zgody, by wyraz »Szeol« oraz odpowiadające mu greckie słowo »Hades« oddać jasnym i znaczeniowo trafnym terminem »grób«. W niektórych językach hebrajskie słowo néfesz i greckie psyché konsekwentnie oddawano odpowiednikiem polskiego słowa »dusza«, co wywoływało pewne zamieszanie. Dlaczego? Użyte określenia mogły stwarzać wrażenie, że »dusza« to niematerialna cząstka człowieka. To z kolei mogło nasuwać błędny wniosek, iż chodzi o coś podobnego do ducha, a nie o samego człowieka. Pozwolono więc tłumaczyć wyraz »dusza« tak, jak to sugeruje kontekst, z uwzględnieniem znaczeń podanych w dodatkach do angielskiego wydania Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata – z przypisami. Za sprawę pierwszoplanową uznano zrozumiałość tekstu, a przydatne alternatywne tłumaczenia umieszczono w przypisach” (Strażnica 15.12 2015 s. 11-12).
Widać z tego, że Biblia ta została przystosowana do ‘biblijnej wykładni’ Świadków Jehowy i usunięto z niej słowa, które mogą być kojarzone z powszechnymi naukami chrześcijańskimi.
Oto przykład usunięcia z głównego tekstu słowa „dusza” i przeniesienie go do przypisu:
1997: „Czemu rozpaczasz, duszo moja, i czemu się burzysz we mnie?” (Ps 42:5).
2018: „Czemu rozpaczam*? Skąd we mnie to wzburzenie?
* Lub »moja dusza rozpacza«” (Ps 42:5).
Wcześniej Towarzystwo Strażnica wytykało innym tłumaczom biblijnym niekonsekwencję w ich przekładach, a samo przechwalało się „konsekwentnym” tłumaczeniem tych słów:
„Spotykane w Pismach Hebrajskich słowo »dusza« jest tłumaczeniem wyrazu ne’fesz, występującego w nich przeszło 750 razy. Jego odpowiednikiem w Pismach Greckich jest psyche’, użyte ponad 100 razy. New World Translation of the Holy Scriptures (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata) konsekwentnie oddaje oba te terminy słowem »dusza«. Inne przekłady biblijne stosują szereg różnych określeń” (Strażnica Nr 9, 1990 s. 20).
„Poza tym w Przekładzie Nowego Światakonsekwentnie użyto wyrazów »Szeol«, »Hades« i »Gehenna« jako transkrypcji hebrajskiego terminu sze’òl oraz greckich słów háides i géenna” (Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu 2002 s. 82).
Dziś i Świadkowie Jehowy „stosują szereg różnych określeń”.
Niekonsekwencją Towarzystwa Strażnica jest to, że nie zmieniono w nowym tłumaczeniu słowa Gehenna, a inaczej potraktowano terminy Hades i Szeol.
Koh 9:10 – Szeol czy grób?
Nowy przekład dostosowuje tekst Koh 9:10 do nauk Świadków Jehowy, zastępując Szeol „grobem”:
1997: „Wszystko, co twoja ręka ma sposobność zrobić, rób całą swą mocą, bo nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrościw Szeolu – w miejscu, do którego idziesz” (Koh 9:10).
2018: „Cokolwiek możesz zrobić, rób to z całą mocą, bo w grobie* – w miejscu, do którego idziesz...
* Lub »Szeolu«, czyli wspólnym grobie ludzkości” (Koh 9:10).
Identycznie postąpiono w nowym przekładzie angielskim.
Łk 16:22 – łono Abrahama
Świadkowie Jehowy dawno temu zerwali z tradycyjnym określeniem „łono Abrahama”, choć w nowym przekładzie zachowali je w przypisie. W związku z tym zmieniają swoje koncepcje co do tego określenia. Co ciekawe, nadal nazywają je „miejscem”:
1997: „Po pewnym czasie żebrak umarł i został zaniesiony przez aniołów na miejsce u piersi Abrahama” (Łk 16:22).
2018: „Po pewnym czasie żebrak umarł i aniołowie zanieśli go na miejsce przy Abrahamie*
* Dosł. »na łono Abrahama«” (Łk 16:22).
Identycznie postąpiono w nowym przekładzie angielskim.
Ez 18:4, 20 – dusza czy osoba?
Świadkowie Jehowy w swym nowym przekładzie wreszcie przyznali w przypisach do tekstów Ez 18:4 i 20, że słowa o „duszy” dotyczą „osoby” lub „życia”. Nie powinny więc być odnoszone do duszy nieśmiertelnej (jak oni to często robią):
1997: „Oto wszystkie dusze należą do mnie. Jak dusza ojca, tak i dusza syna należy do mnie. Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ez 18:4).
2018: „Wszystkie dusze* należą do mnie. Zarówno dusza ojca, jak i dusza syna należy do mnie. Dusza*, która grzeszy, ta umrze...
* Lub »każde życie«.
* Lub »osoba«” (Ez 18:4).
1997: „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ez 18:20).
2018: „Dusza*, która grzeszy, ta umrze. Syn nie będzie ponosił winy za grzech ojca, a ojciec za grzech syna...
* Lub »osoba«” (Ez 18:20).
Identycznie postąpiono w nowym przekładzie angielskim.
Mt 10:28 – dusza to nadzieja na życie w przyszłości?
Świadkowie Jehowy w nowym przekładzie (w przypisie) zamieścili swoją kuriozalną interpretację słowa „dusza”. To jakaś enigmatyczna nadzieja na przyszłe życie wieczne, co jest jawnym przekręcaniem tekstu biblijnego:
1997: „I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy, ale raczej bójcie się tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie.” (Mt 10:28).
2018: „I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale nie mogą zabić duszy*. Bójcie się raczej Tego, który i duszę, i ciało może zgładzić w Gehennie...
* Lub „odebrać życia”, czyli pozbawić szans na życie w przyszłości” (Mt 10:28).
Nowy tekst angielski jest mniej więcej zbieżny z polskim. Ale w starszym przekładzie nie zamieszczono interpretacji słowa „dusza” (podano tylko termin „życie”):
1984: And do not become fearful of those who kill the body but cannot kill the soul;* but rather be in fear of him that can destroy both soul and body in Ge·henʹna...
* Or, “life.”(Mt 10:28).
2013: And do not become fearful of those who kill the body but cannot kill the soul;* rather, fear him who can destroy both soul and body in Ge·henʹna...
* Or “life,” that is, life prospects(Mt 10:28).
Łk 23:43 – łotr i spójnik „że”
Nowy przekład jeszcze bardziej niż dawniej dostosowuje tekst Łk 23:43 do nauk Świadków Jehowy. Kiedyś zmieniono interpunkcję, przesuwając dwukropek za słowo „dzisiaj”. Obecnie zastąpiono go przecinkiem i dodano spójnik „że”, choć nie ma go w oryginale greckim:
1997: „A on rzekł do niego: »Zaprawdę mówię ci dzisiaj: Będziesz ze mną w Raju«.” (Łk 23:43).
2018: „A Jezus rzekł do niego: »Zapewniam cię dzisiaj, że będziesz ze mną w raju«.” (Łk 23:43).
Nowy tekst angielski jest taki sam jak starszy, choć pominięto w nim dwa przypisy (o słowach „dzisiaj” i „raj”):
2013: And he said to him: “Truly I tell you today, you will be with me in Paradise.”(Łk 23:43).
Oto dawne przypisy, których obecnie nie zamieszczono:
1984: * “Today.” Although WH puts a comma in the Gr. text before the word for “today,” commas were not used in Gr. uncial mss. In keeping with the context, we omit the comma before “today.” Syc (fifth cent. C.E.) renders this text: “Amen, I say to thee to-day that with me thou shalt be in the Garden of Eden.”– F. C. Burkitt, The Curetonian Version of the Four Gospels, Vol. I,
* “In
Jk 5:20 – śmierć duszy?
Świadkowie Jehowy w nowym przekładzie zmienili na swoją niekorzyść tekst Jk 5:20. Dotychczas mówili oni, że fragment ten uczy pośrednio o śmierci duszy. Obecnie tylko w przypisie zamieszczają słowo „dusza”:
1997: „kto zawróci grzesznika z błędu jego drogi, ten wybawi jego duszę od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów” (Jk 5:20).
2018: „kto zawróci grzesznika z jego błędnej drogi, ten go* wybawi od śmierci i przyczyni się do przebaczenia* wielu grzechów...
* Lub »jego duszę«
* Lub »zakryje«” (Jk 5:20).
Obecne słowa „przyczyni się do przebaczenia wielu grzechów” rozumie się jako wynik rozmowy ze starszymi zboru lub z ich komitetem sądowniczym:
„Wróćmy do zachęty ucznia Jakuba: »Otwarcie wyznawajcie jedni drugim swe grzechy i módlcie się jedni za drugich, abyście zostali uzdrowieni«. Wypowiedź tę Jakub uzupełnił słowami: »Błaganie prawego, gdy działa, ma wielką siłę« (Jakuba 5:16). Określenie »prawy« może się odnosić do kogoś ze »starszych zboru«, wspomnianych przez Jakuba nieco wcześniej (Jakuba 5:14). W zborze chrześcijańskim dojrzali duchowo »starsi«, czyli nadzorcy, są zobowiązani pomagać wszystkim zabiegającym o Boże przebaczenie. Oczywiście nie mają prawa nikogo rozgrzeszyć, gdyż żaden człowiek nie jest upoważniony do odpuszczania grzechów przeciwko Bogu. Jednak dzięki posiadanym kwalifikacjom duchowym tacy nadzorcy upominają osobę winną ciężkiego grzechu i udzielają jej stosownych rad, tak aby zrozumiała powagę swego czynu i okazała skruchę (Galatów 6:1)” (Strażnica 01.09 2010 s. 23, art. pt. Czy Bóg wymaga, byśmy wyznawali swoje grzechy?).
Nowy tekst angielski zawiera tylko jeden przypis o „jego duszy”. Starszy tekst, tak jak dawniejsza edycja polska, nie miał przypisu, a słowo „dusza” zawarto w głównym tekście:
1984: know that he who turns a sinner back from the error of his way will save his soul from death and will cover a multitude of sins(Jk 5:20).
2013: know that whoever turns a sinner back from the error of his way will save him* from death and will cover a multitude of sins...
* Or “his soul.”(Jk 5:20).
Ap 6:9 – dusza to krew?
W nowym przekładzie w przypisie do tekstu Ap 6:9 napisano, że „dusze” to „krew”. Jest to przekręcanie tekstu biblijnego, bo o krwi jest mowa w tekście Ap 6:10 („pomszczeniem naszej krwi”):
1997: A gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze pozabijanych z powodu Bożego słowa i z powodu działalności świadczenia...” (Ap 6:9).
2018: „Kiedy Baranek złamał piątą pieczęć, zobaczyłem u podstawy ołtarza dusze* tych, których pozabijano z powodu słowa Bożego...
* Najwyraźniej chodzi o ich krew, wyobrażającą życie, wylaną przy ołtarzu” (Ap 6:9).
Nowy tekst angielski podobny jest do polskiego. Starszy nie zwierał przypisu o krwi:
1984: And when he opened the fifth seal, I saw underneath the altar the souls of those slaughtered because of the word of God... (Ap 6:9).
2013: When he opened the fifth seal, I saw underneath the altar the souls* of those slaughtered because of the word of God...
* Evidently referring to their lifeblood poured out at the altar(Ap 6:9).
Kpł 7:27 – dostawione słowa „odcięty od swojego ludu”
Świadkowie Jehowy od połowy lat 40. XX wieku akcentują to, że tekst Kpł 7:27 rzekomo nakazywał zabijać tych, co spożyli krew:
„Za ciężkie i rozmyślne przekroczenie prawa Bożego przekazanego przez Mojżesza winowajca mógł zostać zgładzony (Kpł 7:27; Lb 15:30, 31)” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 2, s. 1102).
Patrz też Strażnica Nr 18, 1968 s. 4.
Tymczasem wielu biblistów uważa, że w tym fragmencie powinny padać słowa „odcięty od swojego ludu”, które mogą oznaczać jakąś separację od ludu Bożego.
Zaskoczeniem jest to, że w nowym przekładzie w przypisie zamieszczono frazę „odcięty od swojego ludu”:
1997:„Każda dusza, która spożywa jakąkolwiek krew, dusza ta zostanie zgładzona spośród swego ludu” (Kpł 7:27).
2018: „Każdy, kto* by jadł jakąkolwiek krew, zostanie zgładzony*...
* Lub »każda dusza«.
* Dosł. »odcięty od swojego ludu«” (Kpł 7:27).
Interesujące jest to, że w nowym przekładzie angielskim w tekście głównym zamieszczono słowa o „odciętym od swego ludu”, a nie o „zgładzeniu”. Odwrotnie niż w przekładzie polskim:
2013, 2021: Anyone* who eats any blood must be cut off* from his people...
* Or “Any soul.”
* Or “put to death.”(Kpł 7:27).
Natomiast angielska edycja z roku 1984 w ogóle nie zawierała frazy o „zgładzeniu”, nawet w przypisie:
1984: Any soul who eats any blood, that soul must be cut off from his people(Kpł 7:27).
Pwt 12:23 – krew to „dusza”, czy „życie”?
W nowym przekładzie tekst Pwt 12:23 sprowadzono do absurdu, wprowadzając frazę „nie wolno wam jeść życia” (lub „duszy”):
1997: „Tylko bądź stanowczo zdecydowany nie jeść krwi, gdyż krew jest duszą i nie wolno ci jeść duszy wraz z mięsem” (Pwt 12:23).
2018: „Tylko bądźcie zdecydowani wystrzegać się jedzenia krwi, bo krew to życie*i nie wolno wam jeść życia* wraz z mięsem...
* Lub »dusza«
* Lub »duszy«” (Pwt 12:23).
Podobnie oddano ten tekst w nowym przekładzie angielskim, natomiast w starszym było jeszcze słowo „dusza”, zamiast „życie”:
1984: Simply be firmly resolved not to eat the blood, because the blood is the soul and you must not eat the soul with the flesh*...
* Or, “meat.”(Pwt 12:23).
2013: Just be firmly resolved not to eat the blood, because the blood is the life*, and you must not eat the life* with the flesh...
* Or “soul.”
* Or “soul.”(Pwt 12:23).
Rdz 9:4 – dusza, krew, czy życie?
W nowym przekładzie w tekście Rdz 9:4 tłumacze sami nie wiedzieli, jak mają postąpić, żonglując na przemian różnymi słowami:
1997: „Tylko mięsa z jego duszą – jego krwią– nie wolno wam jeść” (Rdz 9:4).
2018: „Tylko mięsa z jego krwią – jego życiem*– nie wolno wam jeść...
* Lub »duszą«.” (Rdz 9:4).
Podobnie oddano ten tekst w nowym przekładzie angielskim, natomiast w starszym słowa z tekstu głównego były w przypisie:
1984: Only flesh with its soul* – its blood – YOU must not eat...
* Or, “life.”(Rdz 9:4).
2013: Only flesh with its life* – its blood – you must not eat...
* Or “soul.”(Rdz 9:4).
Teksty Mk 16:9-20 i J 7:53-8:11 oraz inne fragmenty
W nowym przekładzie usunięto całkowicie fragmenty Mk 16:9-20 i J 7:53-8:11, zaliczając je do nieautentycznych.
Wcześniej były one w Biblii z roku 1997, ale zapisane inną czcionką.
Oto stanowisko Świadków Jehowy:
„Badania wykazały, że w oryginalnych rękopisach nie występowało długie zakończenie 16 rozdziału Ewangelii według Marka (wersety 9-20), krótkie zakończenie 16 rozdziału ani fragment z Ewangelii według Jana 7:53 do 8:11. Dlatego te nieautentyczne wersety nie występują w tej rewizji” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 2018 s. 1793-1794).
„Analiza tych tekstów krytycznych pokazała, że niektóre wersety zawarte w starszych tłumaczeniach Chrześcijańskich Pism Greckich, na przykład w angielskiej Biblii króla Jakuba, zostały w rzeczywistości dodane przez kopistów i nigdy nie wchodziły w skład natchnionego tekstu Pisma Świętego. Ponieważ powszechnie stosowany w tłumaczeniach Biblii podział na wersety ustalono już w XVI wieku, pominięcie tych dodanych wersetów powoduje, że obecnie w większości Biblii występują luki w ponumerowanych wersetach. Te wersety to: Mateusza 17:21; 18:11; 23:14; Marka 7:16; 9:44, 46; 11:26; 15:28; Łukasza 17:36; 23:17; Jana 5:4; Dzieje 8:37; 15:34; 24:7; 28:29 i Rzymian 16:24. W tej zrewidowanej edycji pominięte wersety zaznaczono przypisem” (Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata 2018 s. 1793).
Istnieje przypuszczenie, że Towarzystwo Strażnica odrzuciło i usunęło celowo ze swej Biblii fragment J 7:53-8:11 z powodu tego, że nie da się go pogodzić z jego „komitetami sądowniczymi” wykluczającymi grzesznych głosicieli. Oto fakty związane z tym fragmentem:
Jezus nie potępił wprost tej kobiety;
wybaczył jej natychmiast, a nie po jakimś czasie;
nie kazał jej wykluczyć ze społeczności;
nie wyznaczył jej żadnej kary, ani okresu próbnego;
nie kazał zwoływać „komitetu sądowniczego”;
potępił w pewien sposób zwołany „komitet sądowniczy faryzeuszy”.
Nie oznacza to, że Jezus zaakceptował jej grzech, bo powiedział: „Idź, a od tej chwili już nie grzesz!” (J 8:11).
Polemikę z ateistami na temat manuskryptów dotyczących tekstu J 7:53-8:11 przeprowadził Jan Lewandowski w artykule pt. Czy ewangeliczna opowieść o kobiecie cudzołożnej jest fałszerstwem?
Pal męki, drzewo i słup
Świadkowie Jehowy od roku 1936 odrzucają krzyż i najczęściej stosują w swych Bibliach (wydawane od 1950 r.) określenie składające się z dwóch słów „pal męki” (np. Mt 10:38). Początkowo jednak używali słowa „drzewo” i dziś w przypisach do nowego przekładu biblijnego wracają do tej praktyki.
Pal lub pal męki
W nowym przekładzie zmieniono określenia dotyczące pala, czyli ‘palowania’ (ang. impaled):
„Chcąc na przykład uniknąć mylnego wrażenia co do sposobu egzekucji Jezusa – opisywanej dotąd w wersji angielskiej czasownikiem, który najczęściej oznacza nabicie kogoś na ostry pal – użyto zwrotów w rodzaju ‛stracić na palu’ bądź »przybić do pala« (Mat. 20:19, NWT, 2013; Mat. 27:31, NWT, 2013)” (Strażnica 15.12 2015 s. 14).
For example, “impaled” was changed to “executed on a stake” or “nailed to the stake” to avoid giving a wrong impression about how Jesus was executed. (Matt. 20:19; 27:31)(ang. Strażnica 15.12 2015 s. 14).
W angielskiej wersji z roku 1984, w Nowym Testamencie, słowo impale* występowało 51 razy. W nowej edycji z roku 2013 ani razu!
W angielskiej Biblii tak napisano na ten temat (nie ma tych słów w polskim przekładzie):
The English verb “impale” was used in previous versions of this Bible in connection with the execution of Jesus. While this term could refer to the way that Jesus was nailed to the torture stake, it is more often used in reference to the ancient method of execution by running a sharp stake through the body and fixing the victim on it. Since Jesus was not impaled with the torture stake, this revision uses such expressions as “executed on a stake” and “nailed to the stake” with regard to the manner in which Jesus was fastened to the torture stake.—Matthew 20:19; 27:31, 35 (New World Translation of the Holy Scriptures 2013 s. 1722-1723).
Tłumaczenie: Angielski czasownik “impale” używany był w poprzednich wersjach tej Biblii w związku z egzekucją Jezusa. Chociaż termin ten mógłby odnosić się do sposobu, w jaki Jezus został przybity do pala tortur, to jednak częściej używany jest w odniesieniu do starożytnej metody egzekucji polegającej na przeprowadzeniu ostrego pala przez ciało i umocowaniu na nim ofiary. Ponieważ Jezus nie został nabity na pal tortur, niniejsza rewizja używa takich określeń jak ”stracony na palu” i ”przybity do pala” w odniesieniu do sposobu, w jaki Jezus został przymocowany do pala tortur. – Mt 20:19; 27:31, 35.
Towarzystwo Strażnica przyznaje więc, że ludzie mylnie pojmowali jego naukę o palu. Wiele osób uważało nawet, że naucza ono o wbiciu Jezusa na pal. Źle to też świadczy o ‘tłumaczach’ z Towarzystwa Strażnica.
Poniżej podajemy przykładowe teksty dawniejsze i nowe. Te po polsku nie różnią się tak istotnie, jak angielskie:
1997: „i wydadzą go ludziom z narodów na wyśmianie i ubiczowanie, i zawieszenie na palu” (Mt 20:19).
2018: „i wydadzą ludziom z innych narodów, żeby ci go wyśmiali, ubiczowali i stracili na palu” (Mt 20:19).
1997: „i odprowadzili go, aby zawiesić go na palu” (Mt 27:31)
2018: „po czym odprowadzili go, żeby go przybić do pala” (Mt 27:31).
W nowym przekładzie w tekście Kol 2:15 dostawiono dodatkowo termin „pal męki”, którego nie ma w starszej edycji oraz w tekście angielskim:
2018: „Za sprawą pala męki* obnażył rządy i władze...
* Możliwe też »za jego sprawą«, czyli za sprawą Chrystusa” (Kol 2:15).
2013: He has stripped the governments and the authorities... (Kol 2:15).
Przywrócone słowo „drzewo”
Świadkowie Jehowy w swej starszej Biblii w kilku tekstach zamiast słowa „drzewo” zamieścili „pal”. Jednak w nowym przekładzie przynajmniej w przypisach zamieścili informacje o „drzewie”.
Dotyczy to tekstów Dz 5:30; 10:39, 13:29, 1P 2:24. W przypadku tekstu Ga 3:13 nie uwzględniono tej zmiany (nie ma przypisu o drzewie).
Oto jeden z powyższych tekstów:
1997: „Bóg naszych praojców wskrzesił Jezusa, którego wyście zabili, zawieszając na palu” (Dz 5:30).
2018: „Bóg naszych praojców wskrzesił Jezusa, którego wy zawiesiliście na palu* i zabiliście...
* Lub »drzewie«” (Dz 5:30).
W nowym przekładzie angielskim także zamieszczono w przypisach słowo tree (drzewo) tak samo, jak w edycji z roku 1984.
Lb 21:8-9 – słup sygnałowy
W nowym przekładzie usunięto słowo „sygnałowy” w tekście Lb 21:8-9:
1997: „Sporządź sobie ognistego węża i umieść go na słupie sygnałowym. (...) Mojżesz niezwłocznie wykonał miedzianego węża i umieścił go na słupie sygnałowym” (Lb 21:8-9).
2018: „Wykonaj podobiznę jadowitego węża i umieść go na słupie. Gdy ktoś zostanie ukąszony, będzie musiał na niego spojrzeć, żeby nie umrzeć”. Mojżesz od razu wykonał z miedzi węża i umieścił go na słupie” (Lb 21:8-9).
Podobnie w nowym przekładzie angielskim oddano to poprzez słowo pole, choć w starszym przekładzie była fraza signal pole.
Ez 9:4 - znak
Nowy przekład tekstu Ez 9:4 niewiele różni się od dawnej wersji. W obu nie ma przypisu dotyczącego wspomnianego „znaku”:
1997: „Przejdź przez środek miasta, przez środek Jerozolimy, i zrób znak na czołach mężów , którzy wzdychają i jęczą” (Ez 9:4).
2018: „Przejdź przez miasto, przez Jerozolimę, i zrób znak na czołach ludzi, którzy wzdychają i jęczą” (Ez 9:4).
W edycji angielskiej z roku 1984 wspomniano w przypisie, że mowa jest o „znaku krzyża” X. Jednak w nowym przekładzie nie zamieszczono tej informacji:
1984: Pass through the midst of the city, through the midst of Jerusalem, and you must put a mark* on the foreheads of the men that are sighing and groaning...
* Lit., “you must mark a mark.” The Heb. word for the noun “mark” is taw, the last letter of the Heb. alphabet, which was anciently a crossmark (×).(New World Translation of the Holy Scriptures – With References 1984).
Tłum: „Hebrajskim słowem odpowiadającym rzeczownikowi »znak« jest taw, i ta nazwa została nadana ostatniej literze alfabetu hebrajskiego, którą jest starożytny znak krzyża (x)”.
2013, 2021: Go through the city, through Jerusalem, and put a mark on the foreheads of the men who are sighing and groaning over all the detestable things that are being done in the city (Ez 9:4).
Termin „imię” w Iz 9:6
Świadkowie Jehowy nauczają, że Bóg ma tylko jedno imię: Jehowa. Inne określenia są tylko Jego tytułami, a nie imionami.
Z tego powodu w tekście Iz 9:6 usunięto słowo „imię” związane z Jezusem:
1997: „I będą go zwać imieniemCudowny Doradca, Potężny Bóg, Wiekuisty Ojciec, Książę Pokoju” (Iz 9:6).
2018: „Będą go nazywać Cudownym Doradcą, Potężnym Bogiem, Wiecznym Ojcem, Księciem Pokoju” (Iz 9:6).
Jak widać, zmieniono też słowo „Wiekuisty” na „Wieczny”, co nie ma jednak wielkiego znaczenia.
W przekładzie angielskim z roku 2013 istnieje słowo „imię” (ang. name) i było tak od dawna:
His name will be called Wonderful Counselor, Mighty God, Eternal Father, Prince of Peace (Iz 9:6, 2013).
Dla Świadków Jehowy imię Jezus i inne Jego imiona nie mają specjalnego znaczenia. Nie wzywa się ich.
Apostoł Piotr
Mt 16:18 – masyw skalny, czy skała
W nowym przekładzie zmieniono określenia „masyw skalny” (Mt 16:18) na „skała”.
Choć Świadkowie Jehowy nie odnosili tych słów do Piotra, ale do Jezusa, to jednak okazywało się, że według starszej Biblii Jehowa był tylko „skałą” (2Sm 22:3, Iz 8:13-14), a Jezus nawet „masywem skalnym” (Mt 16:18). Przez to Chrystus był jakby wyższy w hierarchii od Jehowy.
Przy okazji rodzaj męski (masyw skalny) został zamieniony na żeński (skała), a Świadkowie Jehowy gdzie indziej podkreślają, że Piotr nie mógł być tak nazwany (o dziwo nie przeszkadza im, by Jezus był ‘żeńską skałą’). Natomiast „bramy Hadesu” zamieniono na „śmierć”:
1997: „I ja tobie mówię: Tyś jest Piotr, a na tym masywie skalnym zbuduję mój zbór i bramy Hadesu go nie przemogą” (Mt 16:18).
2018: „Ja też ci mówię: Ty jesteś Piotr, a na tej skale zbuduję swój zbór i śmierć nie odniesie nad nim zwycięstwa” (Mt 16:18).
W starszej angielskiej Biblii z roku 1984 widnieją słowa rock-mass i Hades, a w nowszej zamieszczono terminy rock i Grave.
Prócz tego w roku 1984 w przypisie zamiast słowa „zbór” podano inną propozycję: Or, “my ecclesia (assembly).”.
Także w tekście 1Kor 10:4, dotyczącym Chrystusa, zamieniono „masyw skalny” na „skałę”.
Mt 16:19 – wprowadzenie słowa „już”
Dodanie w nowym przekładzie słowa „już” w tekście Mt 16:19 ma wskazywać, że niebo wcześniej wprowadziło coś, co Piotr tylko miał zaakceptować na ziemi i skorzystać z tego. Taka jest nauka Świadków Jehowy:
„(...) toteż obietnica dana Piotrowi nie może oznaczać, iż to apostoł miał dyktować niebu, co powinno lub nie powinno zostać rozwiązane. Piotr raczej miał być narzędziem nieba do otwierania, czyli rozwiązywania, rzeczy już ustalonych” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 1, s. 1103).
Tak więc obecny tekst biblijny bardziej dostosowano do nauki Świadków Jehowy:
1997: „Dam ci klucze królestwa niebios; i cokolwiek byś związał na ziemi, będzie to rzecz związana w niebiosach, a cokolwiek byś rozwiązał na ziemi, będzie to rzecz rozwiązana w niebiosach” (Mt 16:19).
2018: „Dam ci klucze Królestwa Niebios. Wszystko, co zwiążesz na ziemi, będzie już związane w niebie, a wszystko, co rozwiążesz na ziemi, będziejuż rozwiązane w niebie” (Mt 16:19).
W nowym tekście angielskim również dostawiono słowo „już” (ang. already), choć w starszym było ono tylko w przypisie:
1984: I will give you the keys of the kingdom of the heavens, and whatever you may bind on earth will be the thing bound* in the heavens, and whatever you may loose on earth will be the thing loosed* in the heavens...
* Or, “the thing already bound,”
* Or, “the thing already loosed,”(Mt 16:19).
2013: I will give you the keys of the Kingdom of the heavens, and whatever you may bind on earth will already be bound in the heavens, and whatever you may loosen on earth will already be loosened in the heavens. (Mt 16:19).
Mt 10:2 – czy Piotr jest „pierwszy”?
W nowym przekładzie zmieniono tekst Mt 10:2 w roku 2018 i 2022. Wpierw usunięto słowo „pierwszy” (Piotr), a później przywrócono je, ale w przypisie.
Prześledźmy historię tego fragmentu w różnych edycjach Biblii Świadków Jehowy:
1994: „A imiona dwunastu apostołów są następujące: Pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i Andrzej, jego brat” (Mt 10:2).
1997: „A imiona dwunastu apostołów są następujące: pierwszy – Szymon zwany Piotrem i Andrzej” (Mt 10:2).
2018: „A imiona 12 apostołów są następujące: Szymon, zwany Piotrem, i jego brat, Andrzej” (Mt 10:2).
2022: „A imiona 12 apostołów są następujące: Szymon*, zwany Piotrem, i jego brat, Andrzej (...)
* Dosł. »pierwszy Szymon«” (Mt 10:2).
W przekładzie angielskim z roku 2013 i 2021 istnieje słowo „pierwszy” (ang. First) i było tak od dawna:
The names of the 12 apostles are these: First, Simon, the one called Peter, and Andrew his brother (Mt 10:2).
J 21:15 – kogo kocha Piotr?
W nowym przekładzie dodano w przypisie do tekstu J 21:15 słowa wskazujące, że Piotr bardziej kocha Jezusa, niż łowienie ryb. Nie chciano pokazać, że on bardziej niż inni Apostołowie miłuje Chrystusa:
1997 „Kiedy już zjedli śniadanie, Jezus powiedział do Szymona Piotra: »Szymonie, synu Jana, czy mnie bardziej od tych miłujesz?«” (J 21:15).
2018: „Kiedy zjedli śniadanie, Jezus zapytał Szymona Piotra: »Szymonie, synu Jana, czy kochasz mnie bardziej od tych*?«...
* Prawdopodobnie Jezusowi chodziło o rzeczy mające związek z łowieniem ryb” (J 21:15).
Nowy tekst angielski, jak i starszy, nie zawierają tego przypisu o łowieniu ryb.
Ga 2:13 – czy Piotr był hipokrytą?
W nowym przekładzie w tekście Ga 2:13 zrobiono z Piotra hipokrytę, co w starszej edycji ujęto łagodniej. Tym samym terminem nazwano złego arcykapłana (Dz 23:3, przypis – hipokryto), co nie dodaje Piotrowi prestiżu:
1997: „Również pozostali Żydzi przyłączyli się do niego w tym udawaniu, tak iż nawet Barnabas został z nimi wciągnięty w to ich udawanie” (Ga 2:13).
2018: „Również pozostali Żydzi przyłączyli się do niego w tej hipokryzji* i nawet Barnabas dał się w nią wciągnąć...
* Lub »w tym udawaniu«” (Ga 2:13).
Nowy tekst angielski, jak i starszy, słowo hipokryzja zawarł tylko w przypisach:
2013: The rest of the Jews also joined him in putting on this pretense*, so that even Barʹna·bas was led along with them in their pretense*
* Or “hypocrisy.” (Ga 2:13).
Męczarnie i „wieczne odcięcie”
Hades i męczarnie
Jak wspomnieliśmy, w nowym przekładzie usunięto słowo Hades. Oto jaki jest wynik tej zmiany:
1997: „w Hadesie podniósł oczy, będąc w męczarniach” (Łk 16:23).
2018: „Gdy znosił w grobie* męczarnie, podniósł oczy
* Lub w »Hadesie« czyli wspólnym grobie ludzkości” (Łk 16:23).
Świadkowie Jehowy nie chcąc pokazywać tego, że w Hadesie można przeżywać męki, uwikłali się w absurdalne tłumaczenie wskazujące, że w grobie podlega się męczarniom!
Podobnie zmieniono tekst angielski.
„Wieczne odcięcie” i „bezpowrotne zgładzenie”
Świadkowie Jehowy dawno temu odrzucili „karę wieczną” z tekstu Mt 25:46 („męka wieczna” BT), zastępując ją „wiecznym odcięciem”. Ale w nowym przekładzie i te słowa przenieśli do przypisu, dając w zamian „bezpowrotnie zgładzeni”, dodając stwierdzenie o odciętych gałęziach:
1997: „I ci odejdą w wieczne odcięcie” (Mt 25:46).
2018: „I ci zostaną bezpowrotnie zgładzeni*...
*Dosł. »odejdą na wieczne odcięcie«, będą niczym gałęzie odcięte od drzewa” (Mt 25:46).
Jeszcze niedawno Towarzystwo Strażnica tak argumentowało za „odcięciem”:
„W EmphaticDiaglott zamiast »kaźń« czytamy »odcięcie«. W przypisie powiedziano: „Kolasin (...) wywodzi się od kolazoo, które znaczy: 1) Odcinać, na przykład gałęzie, przycinać. 2) Ograniczać, krępować. (...) 3) Karcić, karać” (Prowadzenie rozmów na podstawie Pism 2001, 2010 s. 234).
Nowy tekst angielski prawie nie został zmieniony w stosunku do starszego. W przypisie nie zamieszczono słowa „gałęzie”:
2013: “These will depart into everlasting cutting-off*, ...”(...)
* That is, from life. Lit., “lopping of; pruning.”(Mt 25:46).
Przekład z roku 1984 zawierał taki oto przypis do słów everlasting cutting-off:
* Lit., “lopping off; pruning.” Gr., koʹla·sin. See 1Jo 4:18 ftn.
„Cześć” czy „szacunek” dla Jehowy?
W nowym przekładzie zmieniono tekst Ap 4:9 i 11. Chodzi o słowa „szacunek” i „cześć”. Świadkowie Jehowy mają pewne problemy z greckim słowem timao, gdyż ma ono różne znaczenia. Ich zaniepokojenie wynika z tego, że Jehowie przyznają oni „cześć”, a Jezusowi tylko „szacunek”. Ale nie da się tego ‘dogmatycznie ustawić’, gdyż na przykład w jednym z tekstów w ich Biblii Jezus jest wymieniony razem z Ojcem i obu przydzielono „szacunek”:
2018: „żeby wszyscy szanowali Syna, tak jak szanują Ojca. Kto nie szanuje Syna, ten nie szanuje Ojca, który go posłał” (J 5:23). Patrz też Ap 5:13.
Oto porównanie tekstów Ap 4:9, 11:
1997: „A ilekroć żywe stworzenia oddadzą chwałę i szacunek, i dziękczynienie” (Ap 4:9).
„»Godzien jesteś, Jehowo, Boże nasz, przyjąć chwałę i szacunek, i moc...«” (Ap 4:11).
2018: „Za każdym razem, gdy żywe istoty oddały chwałę i cześć oraz złożyły podziękowania” (Ap 4:9).
„»Nasz Boże, Jehowo, Tobie należy się chwała, cześć i moc...«” (Ap 4:11).
2019, 2022: „Za każdym razem, gdy żywe istoty oddały chwałę i szacunek oraz złożyły podziękowania” (Ap 4:9).
„»Nasz Boże, Jehowo, Tobie należy się chwała, szacunek i moc...«” (Ap 4:11).
W przekładzie angielskim z roku 2013 i 2021 istnieje słowo „szacunek (ang. honor), i tak było od dawna:
“Whenever the living creatures give glory and honor and thanksgiving” (Ap 4:9).
“You are worthy, Jehovah our God, to receive the glory and the honor and the power...” (Ap 4:11).
Tradycja
W nowym przekładzie słowo „tradycja” tak nielubiane przez Świadków Jehowy zostało usunięte z tekstu głównego i przeniesione do przypisów:
1997: „mocno trzymacie się tradycji, jak wam je przekazałem” (1Kor 11:2).
2018: „mocno trzymacie się tego*, co wam przekazałem...
* Lub »tradycji«” (1Kor 11:2).
1997: „dalej trzymajcie się tradycji, których was uczono” (2Tes 2:15).
2018: „dalej trzymajcie się tego*, czego was uczono...
* Lub »tradycji«” (2Tes 2:15).
1997: „żebyście się odsuwali od każdego brata postępującego nieporządnie, nie według tradycji, którą przyjęliście od nas” (2Tes 3:6).
2018: „żebyście stronili od każdego brata, który postępuje nieporządnie — wbrew nauce*, którą przyjęliście od nas...
* Lub »tradycji«” (2Tes 3:6).
W tekście angielskim pozostawiono słowo traditions. Było ono także w przekładzie z roku 1984, choć w tekście 2Tes 3:6 w przypisie podano też inną możliwość: Or, “instruction.”.
Niekonsekwencją Świadków Jehowy jest to, że w miejscach, w których „tradycja” oznacza coś złego, pozostawiono to słowo bez zmian (np. Mk 7:3, 5, 8-9, 13).
W kolejnych częściach tego artykułu kontynuujemy nasz temat.