Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata – wersja zrewidowana z roku 2018 (cz. 3)
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata – wersja zrewidowana z roku 2018 (cz. 3)
W tej części naszego tekstu zamieszczamy następujące rozdziały:
Duch Święty
Ojciec Jehowa
Przeniesienie tytułu „Pan” z Jezusa na Jehowę
„W Panu”
Archanioł Michał
Trójca Święta
Maryja
Niewidzialny powrót Chrystusa?
Spożywanie emblematów podczas Pamiątki
Duch Święty
Od bardzo dawna dla Świadków Jehowy Duch Święty nie jest osobą Bożą. W angielskiej Biblii z referencjami z roku 1984 określenie active force (czynna siła), zamiast Ducha Świętego, pojawia się 20 razy, w tym 19 razy w przypisach i jeden raz w tekście Rdz 1:2. W przekładzie z roku 2013 występuje tylko dwa razy: tekst Rdz 1:2; przypis do Mt 1:18. Identycznie jest w polskim przekładzie z roku 2018.
W związku z tym było też kilka innych zmian dotyczących Ducha Świętego.
Rdz 1:2 – „czynna siła Boża”
Do roku 1994 w języku polskim używano dla Ducha Bożego określenia „czynna moc Boża”, kiedy to zmieniono je na „czynna siła Boża”. Dotyczyło to przede wszystkim tekstu Rdz 1:2:
„W Księdze Rodzaju 1:2 Biblia mówi, że »nad powierzchnią wód to tu, to tam przemieszczała się czynna moc [„duch” (po hebrajsku: ru′ach)] Boża«. Duch Boży był czynną mocą, której Bóg użył do ukształtowania ziemi” (Czy wierzyć w Trójcę? 1989 s. 20).
„Słowa rúach i pnéuma użyte w odniesieniu do świętego ducha Bożego opisują niewidzialną, czynną siłę, która służy Bogu do realizowania Jego zamierzenia oraz woli. (…) Nie chodzi tu o »moc« Jehowy, gdyż ten polski wyraz dokładniej odpowiada innym określeniom występującym w językach oryginalnych (hebrajskiemu kòach i greckiemu dýnamis)” (Strażnica Nr 14, 1994 s. 24).
W nowym przekładzie podtrzymano słowa „czynna siła Boża”, ale dodano w przypisie termin „duch Boży”, co niejedną osobę bardzo zaskoczyło:
1997: „a czynna siła Boża przemieszczała się tu i tam nad powierzchnią wód” (Rdz 1:2).
2018: „Nad wodami przemieszczała się czynna siła Boża*
Lub »przemieszczał się duch Boży«” (Rdz 1:2).
Tekst angielski niewiele się zmienił w kwestii „czynnej siły Bożej”. Starszy zawierał też w przypisie określenie „duch”, choć tylko w edycji z 1984 z referencjami:
1984: and God’s active force* was moving to and fro over the surface of the waters.
* “And . . . active force (spirit).” Heb., weruʹach. Besides being translated “spirit,” ruʹach is also translated “wind” and by other words that denote an invisible active force. (Rdz 1:2).
2013: and God’s active force* was moving about over the surface of the waters...
* Or “God’s spirit.”(Rdz 1:2).
Za 4:6 – Duch nie jest mocą
Świadkowie Jehowy uważali kiedyś, że „duch święty” jest „mocą”, ale od połowy lat 90. XX wieku twierdzą, że jest on „siłą”. W związku z tym problemem dla nich są teksty, w których występuje Duch Święty oraz moc, czy siła.
W swym nowym przekładzie w tekście Za 4:6 nie dość, że zmienili słowo „moc” na „siła”, to na dodatek dostawili termin „ludzka”, to znaczy „nie dzięki ludzkiej sile”:
1997: „»Nie wojskiem, nie mocą, lecz moim duchem« – powiedział Jehowa Zastępów” (Za 4:6).
2018: „»Nie dzięki wojsku, nie dzięki ludzkiej sile, lecz dzięki mojemu duchowi to wszystko się stanie«. Tak mówi Jehowa, Bóg Zastępów” (Za 4:6).
W angielskim przekładzie nie ma słowa „ludzkiej”. Tekst podstawowy nie zmienił się od roku 1984, choć ten starszy miał też w przypisie zamiast „wojska” „energię życiową”:
1984: “Not by a military force*, nor by power*, but by my spirit,” Jehovah of armies has said...
* Or, “by vital energy.” Heb.,vechaʹyil.
* “By power.” Heb., vekhoʹach.
2013: “Not by a military force, nor by power, but by my spirit,” says Jehovah of armies (Za 4:6).
Mt 1:18 – „czynna siła Boża”
Nie przez przypadek, tak jak w pierwszej księdze Starego Testamentu zamieszczono w tekście głównym określenie „czynna siła Boża” (Rdz 1:2), tak też zrobiono w pierwszej księdze Nowego Testamentu, czyli Ewangelii wg Mateusza (Mt 1:18) w przypisie:
1997: „okazało się, zanim się połączyli, że jest brzemienna za sprawą ducha świętego” (Mt 1:18).
2018: „okazało się, że jest w ciąży za sprawą ducha świętego*
* Lub »czynnej siły Bożej«” (Mt 1:18).
Starszy tekst angielski z referencjami nie zawierał określenia „czynna siła Boża”, nawet w przypisie:
1984: she was found to be pregnant by holy spirit before they were united...(Mt 1:18).
2013: she was found to be pregnant by holy spirit* before they were united...
* Or “active force.”(Mt 1:18).
J 14:16 – „bezosobowa siła”?
W nowym przekładzie Biblii dodano komentarze do tekstu J 14:16.
Pierwszy przyznaje, że Duch Święty może być „pocieszycielem”, choć Świadkowie Jehowy od lat używają słowa „wspomożyciel” (patrz ich przekłady z roku 1994 i 1997).
Drugi komentarz wskazuje, że nie jest On osobą, ale „bezosobową siłą”. To już jest ingerencja doktrynalna, bo sugerująca, że tak uczy Biblia:
2018: „A ja poproszę Ojca i da wam innego wspomożyciela*, żeby był z wami na zawsze....
*Lub »pocieszyciela«. W języku gr. – tak samo jak w pol. – słowo to i odnoszące się do niego zaimki są rodzaju męskiego. Jezus posłużył się tu personifikacją ducha świętego (w języku gr. rodzaj nijaki), będącego bezosobową siłą” (J 14:16).
Jezus nie nazwał Ducha Świętego „bezosobową siłą” ani nie powiedział, że posłużył się „personifikacją”.
W angielskich przekładach z 2013 i 2021 roku nie ma całego tego przypisu, jaki jest w języku polskim, a jedynie słowa: Or “comforter.”. Przekład z roku 1984 w przypisie dodał: Or, “another paraclete (comforter).” Gr., alʹlon pa·raʹkle·ton, masc.
Dmuchanie Duchem Świętym?
W nowym przekładzie pojawiło się dziwne stwierdzenie dotyczące Ducha Świętego, a mianowicie „dmuchanie”:
1997: „I rzekłszy to, tchnął na nich i powiedział im: „Przyjmijcie ducha świętego” (J 20:22).
2018: „Po tych słowach dmuchnął w ich kierunku* i powiedział: »Przyjmijcie ducha świętego....«.
* Lub „»tchnął na nich«.”(J 20:22).
Być może tłumacze nie chcieli, by pierwszym skojarzeniem czytelnika ich Biblii było to, że Jezus, jak Bóg, „tchnął” (Rdz 2:7).
W angielskich edycjach z roku 1984 i 2013 nie ma dodatkowych wyjaśnień, a jedynie tekst podstawowy:
After saying this he blew on them and said to them: “Receive holy spirit...” (J 20:22).
Dz 10:19-20 – Duch Święty jako osoba?
W nowym przekładzie w tekście Dz 10:19 dodano słowo „święty”, jako określenie „ducha”. Świadkowie Jehowy dostawili to słowo by było widać, że to nie jakiś „duch” lub „anioł” (tak sądzą niektórzy antytrynitarze) przemawiał do Piotra. Przez to dodanie słowa „święty” wikłają się w inne problemy. Bo nie dość, że „duch święty” mówi („rzekł”), to użył konkretnych słów, wypowiadając całe zdanie. Prócz tego powiedział o sobie „ja”, a to wszystko wskazuje na osobę, a nie „bezosobową siłę”.
Oto porównanie tekstów:
1997: „Kiedy Piotr rozważał w umyśle ową wizję, duch rzekł: »Oto szuka cię trzech mężczyzn. Wstań przeto i zejdź na dół, i idź z nimi, nic nie powątpiewając, ponieważ ja ich wysłałem«” (Dz 10:19-20).
2018: „Kiedy Piotr dalej rozmyślał o tej wizji, duch święty powiedział do niego: »Szuka cię trzech mężczyzn. Zejdź więc na dół i bez wahania z nimi idź, bo to ja ich wysłałem«” (Dz 10:19, 20).
W angielskich przekładach z lat 1984-2021 nie występuje w tym tekście słowo „święty”, ale tylko termin spirit.
Dz 10:38 namaszczenie mocą?
Świadkowie Jehowy zwalczający osobowość Ducha Świętego pytają często: „jak można kogoś namaścić osobą?”. Powołują się przy tym na tekst Dz 10:38. Nie zastanawiają się, jednak nad tym „jak można namaścić mocą”. Dlatego w nowym przekładzie zmienili słowa:
1997: „Bóg go namaścił duchem świętym i mocą” (Dz 10:38).
2018: „Bóg namaścił go duchem świętym i obdarzył mocą” (Dz 10:38).
Tekst angielski nie zmienił się od wielu lat, więc widać, że polscy tłumacze sami zmienili te słowa:
1984, 2013: God anointed him with holy spirit and power(Dz 10:38).
Łk 4:18 – duch Jehowy jako „on”
W nowym przekładzie w tekście Łk 4:18 usunięto słowo „on”, gdyż sugerowało ono osobowość „ducha Jehowy”. Pisane małą literą niewątpliwie odnosiło się do niego:
1997: „Spoczywa na mnie duch Jehowy, gdyż on mnie namaścił” (Łk 4:18).
2018: „Jehowa dał mi swojego ducha, bo mnie namaścił” (Łk 4:18).
Teksty angielskie nie zwierają słowa „on”.
Rz 1:4 – moc „ducha świętego”
W nowym przekładzie zmieniono tekst Rz 1:4, szczególnie słowa o Duchu Świętym. Wydaje się, że jest on bardziej niekorzystny dla Świadków Jehowy, bo mówi o „mocy ducha świętego”:
1997: „lecz który z mocą został uznany za Syna Bożego według ducha świętości poprzez zmartwychwstanie spośród umarłych – tak, Jezusa Chrystusa, naszego Pana” (Rz 1:4).
2018: „lecz mocą ducha świętego* powstał z martwych i został uznany za Syna Bożego. Jest to Jezus Chrystus, nasz Pan...
* Dosł. »ducha świętości«” (Rz 1:4).
Nowy i starszy tekst angielski jest identyczny. W roku 2013 nie zastosowano powyższego przypisu:
2013: but who with power was declared God’s Son according to the spirit of holiness by means of resurrection from the dead—yes, Jesus Christ our Lord (Rz 1:4).
2Kor 3:17-18 – „duch” czy „istota duchowa”?
W nowym przekładzie wprowadzono w tekście 2Kor 3:17-18 termin „istota”. Po pierwsze dlatego, aby mieć dla Boga potwierdzenie „osobowości”, a z tym Świadkowie Jehowy mają problemy. Po drugie, aby nikt przypadkiem nie uznał osobowości Ducha Świętego („Pan zaś jest Duchem (...) za sprawą Ducha Pańskiego” 2Kor 3:17-18, BT).
1997: „Jehowa zaś jest Duchem; a gdzie duch Jehowy, tam wolność. I my wszyscy, z odsłoniętymi obliczami odbijając niczym zwierciadła chwałę Jehowy, jesteśmy przeobrażani w ten sam obraz, z chwały w chwałę, dokładnie tak, jak to sprawia Jehowa, ów Duch” (2Kor 3:17-18).
2018: „Jehowa jest istotą duchową. I gdzie święty duch Jehowy, tam wolność. My wszyscy, mając twarze odsłonięte, niczym lustra odbijamy chwałę Jehowy i doznajemy przemiany na Jego obraz. Odwzorowujemy coraz to większą chwałę, stając się dokładnie tacy, jakimi nas czyni Jehowa, Ten, który jest istotą duchową*...
* Możliwe też »stając się dokładnie tacy, jakimi nas czyni duch Jehowy«.” (2Kor 3:17-18).
Tekst angielski tylko nieznacznie uległ zmianie:
1984: Now Jehovah is the Spirit; and where the spirit of Jehovah is, there is freedom. And all of us, while we with unveiled faces reflect like mirrors the glory of Jehovah, are transformed into the same image from glory to glory, exactly as done by Jehovah [the] Spirit*
* Or, “by Jehovah’s spirit.” (2Kor 3:17-18).
2013:Now Jehovah is the Spirit, and where the spirit of Jehovah is, there is freedom. And all of us, while we with unveiled faces reflect like mirrors the glory of Jehovah, are transformed into the same image from one degree of glory to another, exactly as it is done by Jehovah the Spirit (2Kor 3:17-18).
Dz 5:32 – duch „świadkiem”?
W starszej polskiej Biblii można było dopatrzyć się osobowości Ducha Świętego, bo nazwany był On „świadkiem”. W nowym przekładzie zapewne celowo użyto słowa „zaświadcza”:
1997: „A my jesteśmy świadkami tych spraw, podobnie jak duch święty” (Dz 5:32).
2018: „A my jesteśmy tego świadkami. Zaświadcza o tym również duch święty” (Dz 5:32).
Tekst angielski starszy i nowszy jest identyczny i zalicza „ducha świętego” do „świadków”:
1984, 2013: And we are witnesses of these matters, and so is the holy spirit, which God has given to those obeying him as ruler. (Dz 5:32).
Ojciec Jehowa
Świadkowie Jehowy często posługują się terminem „Ojciec Jehowa” (np. Strażnica 01.07 2010 s. 28 – Jako kochający Ojciec Jehowa był, jest i zawsze będzie ostoją dla swego ludu). Dotychczas nie mieli w swej Biblii takiej frazy. W nowym przekładzie pojawia się ona w tekście Jk 3:9:
1997: „Błogosławimy nim Jehowę, samego Ojca” (Jk 3:9).
2018: „Wysławiamy nim naszego Ojca, Jehowę” (Jk 3:9).
Również w tekście angielskim w roku 2013 zmieniono interesujący nas fragment:
1984: With it we bless Jehovah, even [the] Father, and yet with it we curse men who have come into existence “in the likeness of God.” (Jk 3:9).
2013, 2021: “With it we praise Jehovah, the Father, and yet with it we curse men who have come into existence “in the likeness of God.”” (Jk 3:9).
Przeniesienie tytułu „Pan” z Jezusa na Jehowę
W nowym przekładzie w tekście 2Tm 1:18 przeniesiono słowo „Pan” z osoby Chrystusa na Jehowę:
1997: „Oby Pan dał mu w owym dniu znaleźć miłosierdzie ze strony Jehowy” (2Tm 1:18).
2018: „Niech w wyznaczonym dniu Pan, Jehowa, okaże mu miłosierdzie” (2Tm 1:18).
Taka identyfikacja nie ma miejsca w tekście angielskim z roku 2013 i 2021:
May the Lord grant him to find mercy from Jehovah in that day (2Tm 1:18).
W przekładzie z roku 1984 w przypisie podano, że niektóre inne przekłady Biblii wstawiają za słowo Pan termin Jehowa: “The Lord,” אAVg; J7,8,13,14,16, “Jehovah.”.
„W Panu”
W nowym przekładzie usunięto prawie całkowicie sformułowanie „w Panu”. Zamieniono je na inne określenia. Pozostało jedynie w przypisie do tekstu 1Kor 7:39.
Tymczasem w starszym przekładzie ta fraza występuje 37 razy. W nowym w dwóch przypadkach zniknął nawet tytuł „Pan”:
1997:„Pozdrawiam was w Panu ja, Tercjusz, który napisałem ten list” (Rz 16:22).
2018: „Przesyłam wam chrześcijańskie pozdrowienia ja, Tercjusz, który pisałem ten list” (Rz 16:22).
1997: „zarówno pod względem cielesnym, jak i w Panu” (Flm 16)
2018: „zarówno niewolnikiem, jak i chrześcijańskim bratem” (Flm 16).
W angielskiej wersji fraza in the Lord (w Panu) występuje wiele razy (44) w przekładach z roku 1984, 2013 i 2021.
Archanioł Michał
Świadkowie Jehowy od wielu lat identyfikują archanioła Michała z Jezusem. W związku z tym starają się jak najbardziej dopasować tekst 1Tes 4:16 do swoich potrzeb. W starszym tekście jeszcze na 100% nie było widać, że to „Pan woła głosem archanielskim”, ale w drugim już ewidentnie tak:
1997: „ponieważ sam Pan zstąpi z nieba z nakazującym wołaniem, z głosem archanielskim oraz z trąbą Bożą” (1Tes 4:16).
2018: „Bo sam Pan zstąpi z nieba z trąbą Bożą, wyda głośny nakaz, zawoła archanielskim głosem” (1Tes 4:16).
Obecny tekst angielski nie zmienił się w stosunku do starszego. Jednak w tym dawniejszym zaznaczono w przypisie, że niektóre Biblie mają zamiast słowa „Pan” termin „Jehowa”. Są to przekłady, na których Świadkowie Jehowy wzorowali się wstawiając słowo Jehowa w wielu innych miejscach:
1984: because the Lord* himself will descend from heaven with a commanding call, with an archangel’s voice and with God’s trumpet...
* “The Lord,” אABVg; J7,8,13,14, “Jehovah.” (1Tes 4:16).
2013: because the Lord himself will descend from heaven with a commanding call, with an archangel’s voice and with God’s trumpet(1Tes 4:16).
Trójca Święta
Świadkowie Jehowy są zdecydowanymi przeciwnikami Trójcy Świętej. Dlatego przytaczają przeciw tej nauce wszelkie możliwe fragmenty .
Takim prywatnie przytaczanym przez głosicieli był tekst Ga 3:20, który w nowym przekładzie stracił swoją funkcję antytrynitarną:
1997: „Otóż nie ma pośrednika, gdzie chodzi tylko o jedną osobę, a Bóg jest tylko jeden” (Ga 3:20).
2018: „Gdy w grę wchodzi jednostronne zobowiązanie, nie jest potrzebny pośrednik, a przecież tę obietnicę złożył tylko Bóg” (Ga 3:20).
Wydaje się, że oba angielskie teksty są bardziej podobne do tego ze starszej polskiej edycji. Chociaż w roku 1984 zaznaczono w przypisie, że dwa z przywołanych przekładów mają w tym tekście słowo Jehowa:
1984: Now there is no mediator where only one person is concerned, but God* is only one.
* “God,” P46אABVgSyp; J7,8, “Jehovah.”(Ga 3:20).
2013: Now there is no mediator when just one person is involved, but God is only one(Ga 3:20).
Maryja
W kilku tekstach dotyczących Maryi w nowym przekładzie Biblii Świadków Jehowy dokonano zmian, czasem zaskakujących.
Łk 1:42
Świadkowie Jehowy w swym nowym przekładzie oddali poniższy tekst tak, jakby szczególnie wywyższali Maryję, i to ponad Chrystusa. Tylko jej dodali słowo „najbardziej”, którego nie było w starszej wersji:
1997: „i wydała głośny okrzyk, i rzekła: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony owoc twego łona!” (Łk 1:42).
2018: „i wykrzyknęła: »Jesteś najbardziej błogosławiona spośród kobiet! I błogosławione jest dziecko, które urodzisz!...«” (Łk 1:42).
Nowy tekst angielski, choć nieznacznie został zmieniony (w stosunku do Jezusa), to nie zawiera słowa „najbardziej”:
1984: Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb!(Łk 1:42).
2013: Blessed are you among women, and blessed is the fruitage of your womb!(Łk 1:42).
Łk 1:48
Jest pewna różnica między „zwać” kogoś, a „uznawać”. Ten niuans wykorzystali tłumacze i obniżyli rangę Maryi w tekście Łk 1:48:
1997: „będą mnie zwać szczęśliwą” (Łk 1:48).
2018: „będą mnie uznawać za szczęśliwą” (Łk 1:48).
Również nowy tekst angielski został nieznacznie zmieniony:
1984: will pronounce me happy(Łk 1:48).
2013: will declare me happy(Łk 1:48).
J 2:4
W nowym przekładzie opuszczono słowo „niewiasto” w tekście J 2:4, a w przypisie zamieniono je na „kobieto”. Termin „kobieta” zastąpił słowo „niewiasta” we wszystkich miejscach przekładu. Starsze słowa „Co tobie do mnie, niewiasto” wydają się bardzo szorstkie:
1997: „Co tobie do mnie, niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina” (J 2:4).
2018: „»Czy to moja albo twoja sprawa?* Mój czas jeszcze nie nadszedł«.
* Dosł. »co mnie i tobie, kobieto?«. Był to idiom wyrażający sprzeciw. Użycie słowa »kobieta« nie oznaczało braku szacunku” (J 2:4).
W angielskich przekładach z lat 1984-2021 widnieje w głównym tekście słowo woman:
“But Jesus said to her: “Woman, why is that of concern to me and to you? My hour has not yet come.”” (J 2:4).
J 19:26
Świadkowie Jehowy zarzucają katolikom, że niesłusznie, jak Jan, uważają Maryję za swoją matkę. Tymczasem w swoim nowym przekładzie w tekście J 19:26, wbrew tekstowi greckiemu, nazwali ją „matką”. Tylko w przypisie dodali „kobieto”:
1997: „Niewiasto, oto twój syn!” (J 19:26).
2018: „Matko, to twój syn!”
* Dosł. »kobieto«” (J 19:26).
Tekst angielski z lat 1984-2021 nie zawiera słowa „Matka”:
2021: “Woman, see! Your son!” (J 19:26).
Dziwna to zmiana w Biblii Świadków Jehowy, bo zapewniają, że Jezus nigdy nie nazywał Maryi „matką”:
„Po chrzcie Jezus w żaden sposób nie wyróżniał Marii. Kiedy się do niej zwracał, nie nazywał jej »matką«, lecz po prostu »niewiastą« (Jn 2:4; 19:26)” (Wnikliwe poznawanie Pism 2006 t. 1, s. 1262).
Ciekawe, że zanim wydano po polsku tę Biblię w roku 2018, już w 2017 zmieniono „Niewiastę” na „Matkę”:
„Tymczasem Jezus nie myśli o własnych cierpieniach, ale o dobru swojej matki. Z ogromnym wysiłkiem wskazuje w stronę Jana i mówi do Marii: »Matko, to twój syn!«. Następnie, wskazując na nią, mówi do Jana: »To twoja matka!« (Jana 19:26, 27)” (Jezus – droga, prawda i życie 2017 s. 300; w ed. ang. jest słowo Woman).
Łk 11:27-28
Świadkowie Jehowy od dawna specyficznie przekładają tekst Łk 11:27-28, umiejscawiając w tym fragmencie przeczenie „nie”. W nowym przekładzie nie dość, że odrzucili dawne słownictwo (łono, niewiasta), to jak się wydaje, bardziej podkreślili zdystansowanie się Jezusa od zasług Maryi:
1997: „Kiedy on to mówił, pewna niewiasta z tłumu podniosła głos i rzekła do niego: »Szczęśliwe łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś!« On zaś rzekł: »Nie, ale raczej: Szczęśliwi ci, którzy słuchają słowa Bożego i je zachowują!«” (Łk 11:27-28).
2018: „Jezus jeszcze to mówił, kiedy pewna kobieta z tłumu zawołała do niego: »Szczęśliwa ta, która cię urodziła i karmiła piersią!«. Ale on powiedział: »Nie. Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i się go trzymają!«” (Łk 11:27-28).
Tekst angielski tylko nieznacznie został zmieniony w latach 1984-2021, ale odpowiedź Jezusa pozostawiono bez zmian:
1984: Now as he was saying these things a certain woman out of the crowd raised her voice and said to him: “Happy is the womb that carried you and the breasts that you sucked!” But he said: “No, rather, Happy are those hearing the word of God and keeping it!”(Łk 11:27-28).
2021: Now as he was saying these things, a woman from the crowd called out to him: “Happy is the womb that carried you and the breasts that nursed you!” But he said: “No, rather, happy are those hearing the word of God and keeping it!”(Łk 11:27-28).
Ap 12:1
Świadkowie Jehowy nie odnoszą tekstu Ap 12:1 do Maryi ani indywidualnie, ani do Ludu Bożego, którego ona jest członkinią. Dla nich „niewiasta”, a w nowym przekładzie „kobieta”, to enigmatyczna organizacja Jehowy:
„W natchnionych proroctwach kobiety czasami przedstawiają organizacje niejako poślubione wybitnym osobistościom. (...) A zatem kobieta oglądana przez Jana musi być symboliczną małżonką Jehowy” (Wspaniały finał Objawienia bliski! 1993 s. 177).
Oto teksty Ap 12:1 ze zmienionym słowem „niewiasta” na „kobieta”:
1997: „I było widać wielki znak na niebie: niewiasta przyobleczona w słońce, a pod jej stopami księżyc, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd” (Ap 12:1).
2018: „Później na niebie pojawił się niezwykły znak: kobieta, która była ubrana w słońce, pod stopami miała księżyc, a na głowie koronę z 12 gwiazd.” (Ap 12:1).
W tekście angielskim w latach 1984-2021 zastosowano słowo woman.
Hi 14:4 - Maryja bezgrzeszna?
Interesujące jest to, że z przekładu Świadków Jehowy wynika, że Maryja może być bezgrzeszna (oni temu przeczą), bo tekst ich zawiera stwierdzenie, że nikt nie może zrodzić bezgrzesznego. Ona widać musiała być „czysta”, by zrodzić „czystego” Jezusa:
1997: „Któż może zrodzić czystego z nieczystego? Nie ma takiego” (Hi 14:4).
2018: „Kto może zrodzić czystego z nieczystego? Nikt!” (Hi 14:4).
Tekst angielski nie zmienił się od roku 1984:
2013: “Who can produce someone clean from someone unclean? No one can!” (Hi 14:4).
Niewidzialny powrót Chrystusa?
Świadkowie Jehowy od wielu lat nauczają o niewidzialnym powrocie Jezusa. W związku z tym zmieniali teksty biblijne, które przeczyły ich nauce (np. słowo „przyjście” na „obecność”).
Ap 1:7 – znikające „wszelkie oko”
W nowym przekładzie usunięto słowa „wszelkie oko”, przenosząc je do przypisu w tekście Ap 1:7. Jednak od lat przekręcano ten werset następująco:
„Zresztą Biblia mówi o »oczach serca« (Efezjan 1:18, NP). Wyrażenie »każde oko go zobaczy« znaczy więc, że każdy sobie uświadomi, czyli zrozumie, że Chrystus jest obecny” (Będziesz mógł żyć wiecznie w raju na ziemi 1990 s. 146).
Oto zmiana tekstu:
1997: „Oto przychodzi z obłokami, a ujrzy go wszelkie oko oraz ci, którzy go przebili” (Ap 1:7).
2018: „On przychodzi z obłokami i zobaczy go każdy*, nawet ci, którzy go przebili...
* Dosł. »każde oko«.” (Ap 1:7).
Można by powiedzieć, że w nowej Biblii Świadkowie Jehowy dali sformułowanie bardziej niekorzystne dla siebie: „zobaczy go każdy”!
Edycja angielska nie zmieniła się od roku 1984. Nie posiada ona przypisu, a frazę „wszelkie oko” ma w tekście głównym:
2013: Look! He is coming with the clouds, and every eye will see him, and those who pierced him(Ap 1:7).
Spożywanie emblematów podczas Pamiątki
Świadkowie Jehowy spodziewali się, że spożywanie emblematów i Pamiątka ustaną, gdy wymrą ostatni pomazańcy. O tym pisali w roku 1990. Minęło 32 lata, a niewiele się zmieniło:
„Gdyby się okazało, że na ziemi nie ma żadnego pomazańca, nie powinno to nikogo rozczarować” (Strażnica Nr 16, 1990 s. 30).
„Dlatego drugie owce będą przychodzić na tę uroczystość, dopóki na ziemi będą jeszcze jacyś pomazańcy” (Strażnica styczeń 2021 s. 18).
Tymczasem pomazańców zaczęło po roku 2005 przybywać, zamiast nadal ubywać.
1Kor 11:30 – niegodne spożywanie emblematów
W nowym przekładzie w przypisie do tekstu 1Kor 11:30 podano, że za niegodne spożywanie emblematów chleba i wina zapada się w „śmierć duchową”, a nie rzeczywistą (tę naukę wprowadzono w roku 2013):
1997: „Właśnie dlatego wielu wśród was jest słabych i chorowitych, a sporo śpi w śmierci” (1Kor 11:30).
2018: „Właśnie dlatego wielu wśród was jest słabych i chorych, a sporo śpi w śmierci.*
* Najwyraźniej chodzi o śmierć duchową” (1Kor 11:30).
W tekście angielskim z roku 2013 również zamieszczono powyższe słowa, których nie było w przekładzie z roku 1984:
1984: That is why many among YOU are weak and sickly, and quite a few are sleeping [in death](1Kor 11:30).
2013: “That is why many among you are weak and sick, and quite a few are sleeping in death.”
* Evidently referring to spiritual death(1Kor 11:30).
To, że ta informacja z przypisu weszła do nauk Świadków Jehowy w roku 2013 poświadcza publikacja z roku 2015:
„Wielu Koryntian z powodu niewłaściwego postępowania było ‛słabych i chorowitych, a sporo spało w śmierci’ duchowej. Prawdopodobnie niektórzy tak dużo jedli i pili przed Pamiątką bądź w jej trakcie, że stawali się otępiali i tracili czujność duchową. Spożywaniem emblematów w taki niegodny sposób ściągali na siebie niezadowolenie Boga” (Strażnica 15.01 2015 s. 15).
Łk 22:17 - przekazywanie emblematów
U Świadków Jehowy podczas Pamiątki jest zwyczaj „podawania” sobie, to znaczy przekazywania dalej, emblematów, których prawie nikt nie spożywa (zaledwie ponad 20 000 spośród 20 000 000 obserwatorów):
„Podczas Pamiątki podaje się z rąk do rąk chleb i wino, które wyobrażają ciało i krew Jezusa. Ci, którzy będą rządzić z Jezusem w niebie, jedzą chleb i piją wino. Ci, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi, nie jedzą chleba ani nie piją wina” (Czego nas uczy Biblia? 2018, 2019 s. 214).
Nowy tekst, choć tylko nieznacznie został zmieniony, to jednak pozostawiono słowo „podawajcie”, które w pewien sposób uzasadnia zwyczaj Świadków Jehowy:
1997: A wziąwszy kielich, złożył podziękowania i rzekł: »Weźcie go i między sobą podawajcie jeden drugiemu...«” (Łk 22:17).
2018: „Potem wziął kielich, złożył podziękowania i rzekł: »Weźcie go i podawajcie jeden drugiemu...«” (Łk 22:17).
Nowy tekst angielski nie został zmieniony od roku 1984:
2013: And accepting a cup, he gave thanks and said: “Take this and pass it from one to the other among yourselves...”(Łk 22:17).
1Kor 10:16 – „to jest” czy „to oznacza”?
Świadkowie Jehowy w swej starszej Biblii zaliczyli wpadkę, którą im kilka lat temu wytknęliśmy. Otóż prawie wszędzie, gdzie jest mowa o chlebie i winie podczas Wieczerzy Pańskiej, dawno temu zmienili słowa „to jest [np. Ciało moje]”, na „to oznacza”. Przegapili wtedy fragment 1Kor 10:16. W nowym tłumaczeniu zmienili więc swój tekst:
1997: „Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest współudziałem we krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest współudziałem w ciele Chrystusa?” (1Kor 10:16).
2018: „Czy kielich błogosławieństwa, za który dziękujemy, nie oznacza współudziału we krwi Chrystusa? Czy chleb, który łamiemy, nie oznacza współudziału w ciele Chrystusa?” (1Kor 10:16).
Tekst angielski nie zmienił się od roku 1984 i widnieje w nim słowo „jest”:
2013: The cup of blessing that we bless, is it not a sharing in the blood of the Christ? The loaf that we break, is it not a sharing in the body of the Christ?(1Kor 10:16).
J 6:54 – spożywanie ciała i krwi
Nowy przekład przesuwa na przyszłość obietnicę życia wiecznego za spożywanie ciała i krwi:
1997: „Ktospożywa moje ciało i pije moją krew, ten ma życie wieczne” (J 6:54).
2018: „Kto je moje ciało i pije moją krew, ten zyska życie wieczne” (J 6:54).
Nowy tekst angielski nie zmienił się w tej kwestii od roku 1984:
2013: Whoever feeds on my flesh and drinks my blood has everlasting life(J 6:54).
W kolejnych częściach tego artykułu kontynuujemy nasz temat.