56. PIRAMIDA CHEOPSA
56. PIRAMIDA CHEOPSA
56.1. Russell wprowadził dla swych badaczy Pisma Św. naukę dotyczącą Piramidy Cheopsa, którą nazywał jednak Wielką Piramidą. Jej różne wymiary i korytarze miały rzekomo potwierdzać większość ich „doktryn”, a mówić o niej miał ponoć tekst Iz 19:19n.
W 1928 r. ŚJ wycofali swoją naukę o piramidzie, choć wiele nauk, które ona „potwierdzała” zachowali do dziś (np. rok 607 przed Chr. i 1914). Nie byłoby w tym może nic dziwnego, gdyby nie nazwano tej piramidy „szatańską”! Czyżby taką samą inspirację miały pozostawione przez ŚJ nauki, które były potwierdzane przez tę piramidę?
Poniżej zobaczymy co samo Towarzystwo Strażnica pisało i wspomina o tej Wielkiej Piramidzie znajdującej się w Gizie.
Russell już w pierwszym swym tomie pt. „Boski Plan Wieków”, na załączonym wykresie (Plan Wieków), opisał piramidę jako potwierdzającą zamiary Boga dotyczące zbawienia człowieka, jak i przeszłego, teraźniejszego i przyszłego świata (ten wykres zamieszczono też w książkach pt. „Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 162 i „Wieczyste zamierzenie Boże...” s. 10; por. też jego komentarz w książce pt. „Nowe Stworzenie” 1919 s. 81-82).
W innym miejscu, wspominając Wielką Piramidę, dodał, że „niektórzy orzekli, że jest to dzieło boskiego pochodzenia” oraz, iż jest to „boskie dzieło” („Boski Plan Wieków” 1917 s. 206).
W 1889 r. Russell wydał drugi tom swych wykładów pt. „Nadszedł Czas”, w którym na końcu zapowiedział wydanie kolejnego tomu mówiącego wiele o piramidzie:
„Następny tom wykazuje (...) że Wielka Piramida Egipska jest na świadectwo Boskie (Izaj. 19:19, 20), a świadectwo to dokładnie i z kompletną zgodnością odnosi się do Boskiego Planu Wieków, łącznie z jego czasami i okresami” („Nadszedł Czas” s. 416).
W 1891 r. Russell wydał trzeci tom swoich wykładów pt. „Przyjdź Królestwo Twoje”, który zawiera obszerny rozdział poświęcony piramidzie (s. 351-429). Ma on tytuł:
„Świadectwo Kamienia Bożego jako Świadka i Proroka, którym jest Wielka Piramida w Egipcie” („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 351).
Rozdział ten zawiera kilka wykresów i ilustracji związanych z piramidą, a jedną z nich Towarzystwo Strażnica zamieszcza dziś w książce pt. „Świadkowie Jehowy - głosiciele Królestwa Bożego” (s. 201). Czego uczył Russell o piramidzie Cheopsa?
Otóż trzeba zaznaczyć, że nie nazywał on jej piramidą Cheopsa, gdyż uważał, że budowniczym jej był prawdopodobnie Melchizedek („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 367; por. „Stworzenie czyli historia biblijna w obrazach” s. 25, gdzie ukazano też 3 ilustracje dotyczące piramidy).
Uważał ją za tak samo ważną jak Biblię, gdyż po pierwsze, jak podaje tytuł rozdziału o niej, uważano ją za „Świadka i Proroka” Bożego. Mało tego, nazywano ją „‘Świadkiem’ Wielkiego Jehowy” („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 363). Nawet dziś Towarzystwo Strażnica podaje, że była ona nazywana „kamiennym świadkiem Bożym” („Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 201) i „Biblią w Kamieniu” (Strażnica Nr 1, 2000 s. 9).
Po drugie, wydaje się, że piramida rozszerzała badaczom „kanon” Biblii ponieważ piramidę Cheopsa uważali oni za „Biblię w Kamieniu”. Przykładowo czego nie było w Biblii, to uzupełniała to piramida. Tak uczono na przykład o roku 1910:
„Czy nie jest to bardzo znamienna harmonia między tym ‘świadkiem’ a biblią. Daty Październik 1874 i Październik 1881 są akuratnymi, zaś 1910 chociaż nie znajduje się w Piśmie Świętym, to jednak możemy spodziewać się jakiegoś wydarzenia lub doświadczenia w Kościele przy końcu jego karyery” („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 413).
Po trzecie, Russell zrównywał pod względem ważności kwestionowanie Biblii i piramidy nazywając jej naukę „natchnioną”. Uczył on:
„W ten sposób przedstawiamy tego ‘Świadka’, lecz spodziewamy się, że jego świadectwo natchnione tak samo będzie kwestionowane, jak i świadectwo Pisma Świętego, przez księcia ciemności, boga świata tego i przez tych, których umysły są zaciemnione na prawdę” („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 362).
Mało tego, Russell poprzez piramidę i Dn 12:4 udowadniał, że w 1799 r. rozpoczęły się czasy ostateczne:
„Tajemnice Wielkiej Piramidy nie prędzej zaczęły być odkrywane, aż przyszedł przepowiedziany przez proroka Daniela ‘Czas ostateczny’ (Dn 12:4, 9, 10) gdy miała rozmnożyć się umiejętność...” („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 362; por. s. 17).
Chociaż podkreślano, jak widać, boskie pochodzenie piramidy, to jednak badacze ośmielili się zmieniać pewne elementy swych wyliczeń. Stało się to gdy mijał oczekiwany przez nich rok 1914. Oto przykład manipulacji wymiarami piramidy:
ang. ed. „Przyjdź Królestwo Twoje” z 1903 r. | pol. ed. „Przyjdź Królestwo Twoje” z 1919 r. |
„Następnie mierząc (...) znajdujemy | „Następnie mierząc (...) znajdujemy |
Towarzystwo Strażnica tak się rozpędziło zmieniając słowa: „Wielka Piramida świadczy, że koniec roku 1874 jest początkiem czasu ucisku” na „Wielka Piramida świadczy, że koniec roku 1914 jest początkiem czasu ucisku” (s. 387), że nie zauważyło pozostawionego zdania na s. 384, którego zapomniało zmienić:
„Dowody czasów, które badaliśmy w Piśmie Świętym pokazują, że ten czas ucisku powinien był nastąpić od czasu wtórego przyjścia Chrystusa (w Październiku 1874 roku), od którego to czasu sąd narodów miał się rozpocząć”.
Mało tego, rok 1874 r., jako początek „czasu ucisku”, był ponoć na podstawie Pisma Św., a rok 1914, który i dziś ŚJ uznają, na podstawie piramidy! Czy nie jest to dziwne?
Jeszcze kilka opinii Russella z powyższego tomu warto przytoczyć:
„Z jakiego bądź punktu zapatrujemy się, to Wielka Piramida jest najznamienniejszym budynkiem na ziemi, lecz w świetle poszukiwań ostatnich trzydziestu dwóch lat otrzymano nowe rzeczy, godne zainteresowania chrześcijan, zajmujących się pilnem badaniem Słowa Bożego, ponieważ ona w znamienny sposób przedstawia zarysy Planu Bożego, zgodnego z nauką wszystkich proroków, a odnoszącego się tak do przeszłości, teraźniejszości jak i do przyszłości” (s. 356).
„Wielka Piramida dowodzi jednak, iż jest ona szpichlerzem doniosłych prawd, tak naukowych, jak historycznych i proroczych, a zarazem świadectwem zgadzającem się zupełnie z Pismem Świętym, wyrażając znaczniejsze zarysy prawd w pięknych i odpowiednich figurach. Nie jest ona bynajmniej dodatkiem do pisanego objawienia, bo ono jest doskonałem i zupełnem, nie potrzebującem żadnych dodatków, lecz jest bardzo mocnym świadkiem, potwierdzającym Plan Boży i każdy badacz może się przekonać i zauważyć harmonię z pisanem Słowem Bożym i że budowa Piramidy została uplanowaną i prowadzoną przez tę samą Boską mądrość i że w rzeczywistości miała się stać pomnikiem świadczącym o Panu Zastępów, o którym wspomina prorok Izajasz 19:19” (s. 357).
„Gdy wszystkie ludzkie plany i zamysły zawiodą i gdy ludzie dowiedzą się o swym grzesznym stanie i bezradności, wtedy poczną wołać o pomoc do Boga. Wtedy Jehowa okaże się wielkim Zbawicielem; bo przygotował Wielką Piramidę za świadka, ku przekonaniu świata o Swojej mądrości, przejrzeniu i łasce” (s. 359).
„Pytanie, które Pan Bóg stawia Hiobowi (38:3-7) dotyczące ziemi może być zastosowane do Wielkiej Piramidy i posłużyć jako ilustracya, która jest uważana, iż ona sama w sobie, przez swoje pomiary reprezentuje ziemię i Plan Boży odnoszący się do tejże ziemi. Ilustracya odnosi się do budynku i zdaje się, iż doskonale pasuje do kształtu Piramidy” (s. 361).
„Ten starożytny budynek, o którym wspomina Pismo Święte, nie możemy wątpić, iż jest ‘Świadectwem’ Pańskim w ziemi Egipskiej, i że zawiera w sobie świadectwo, które przyniesie chwałę Wszechmocnemu Bogu i wykaże, iż w zupełności zgadza się z pisanem Słowem Bożym” (s. 361-362).
„Kamienie Wielkiej Piramidy wołają pewnym i niewątpliwym tonem. Każdy cal tej wielkiej budowli wymownie świadczy o mądrości, mocy i łasce naszego Boga” (s. 429; wg Russella Łk 19:40 zapowiadał kamienie piramidy).
Prócz wspomnianych lat 1874, 1910, 1914 i 1915 piramida „potwierdzała” Russellowi rok 1881 (zakończenie powołania do 144 tys. i rozpoczęcie odnowienia wszystkich rzeczy) - „Przyjdź Królestwo Twoje” (s. 415-417; por. s. 411-414).
O piramidę pytało też Russella dwóch jego zwolenników, a odpowiedzi na ich pytania opublikowano w książce pt. „Co kaznodzieja Russell odpowiadał...” (s. 403-404, 704-705).
Oczywiście o Wielkiej Piramidzie Russell pisał także wielokrotnie w latach 1881-1916 w czasopiśmie Strażnica (patrz np. ang. Strażnica maj 1881 s. 223, 225 [reprint]; ang. Strażnica 15.01 1915 s. 5620 [reprint]). Natomiast o jej symbolice wspomniał nawet już w 1880 r. (patrz ang. Strażnica wrzesień 1880 s. 135 [reprint]).
Ciekawe, że Russell uważał, że Bóg posłużył się calami angielskimi w wymiarach piramidy, które przecież nie istniały w czasach biblijnych. Czemu zaś nie mógł posłużyć się jednostkami miar, które występują w Biblii? Na to pytanie powinni dać nam odpowiedź ŚJ.
Dziś ŚJ, odrzucając naukę o piramidzie, właściwie zrzucają odpowiedzialność za te nauczanie na Russella, a przecież i drugi prezes, Rutherford, o niej też uczył, o czym się zaraz przekonamy. Oto opinia zawarta w „Świadkowie Jehowy - głosiciele...”:
„Przez jakieś 35 lat pastor Russell uważał, że Wielka Piramida w Gizie była kamiennym świadkiem Bożym, potwierdzającym okresy wspomniane w Biblii (Izaj 19:19). Świadkowie Jehowy odrzucili jednak pogląd, jakoby jakaś egipska piramida miała cokolwiek wspólnego z prawdziwym wielbieniem (zobacz polską ‘Strażnicę’ z 1 i z 15 stycznia 1929 roku)” (s. 201).
Jak widać z powyższego, jakby od śmierci Russella (zm. 1916) do 1928 r. Rutherford nie nauczał o piramidzie.
Oto jednak kilka przykładów nauki o piramidzie w wykonaniu Rutherforda.
Po pierwsze, najpierw od 1917 do 1930 r. wydawał i rozpowszechniał poprzez Towarzystwo Strażnica wykłady Russella, które uczyły o piramidzie i jak wykazano powyżej ingerowano w ich treść dokonując zmian dat i cali pomiarowych.
Po drugie, w 1917 r. wydał siódmy, pośmiertny tom wykładów Russella pt. „Dokonana Tajemnica” (rozpowszechniany do 1930 r.), który także zawierał naukę o piramidzie.
Na stronie 68 zamieszczono w nim w tabeli liczne przykłady tego, co piramida potwierdzała z ówczesnych i niektórych dzisiejszych nauk Towarzystwa Strażnica. Oto niektóre z nich, przy których w książce zamieszczono, na potwierdzenie, liczby z ”Przedziałów Przejść Piramidy”:
Jesień 4127 prz. Ch. - Upadek Adama.
Jesień 607 prz. Ch. - Spustoszenie Ziemi.
Jesień 2 prz. Ch. - Nar. Chrystusa.
Jesień 1874 R. P. - Wtóre Przyjście Chrystusa.
Wiosna 1878 R. P. - Łaska dla Żydów i dla świętych, którzy zasnęli.
Jesień 1914 R. P. - Koniec czasów Pogan.
Jesień 2875 R. P. - Zupełność Restytucyi.
Jesień 2914 R. P. - Panowanie przywrócone rodzajowi ludzkiemu.
Prócz tego z Piramidą Cheopsa identyfikowano:
anioła z Ap 14:15 (jw. s. 269) i ołtarz z Ap 16:7 (jw. s. 287).
Podano też, komentując słowa Ap 14:15 („Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj...”):
„Wielka Piramida potwierdza naukę Biblijną, że nadszedł czas żniwa” (jw. s. 269); patrz też s. 67.
Co do ‘natchnienia’ piramidy w cytowanym dziele podano:
„Nauka zawarta w Wielkiej Piramidzie jest w zupełnej zgodzie z resztą książki. (…). »Nie jest to wcale dodatek do pisanego objawienia; objawienie to jest kompletne, doskonałe i dlatego nie potrzebuje dodatku. Ale jest to silny i równorzędny świadek Boskiego planu. Izajasz oznajmia o ołtarzu i słupie w ziemi Egipskiej, ‘który będzie na znak i na świadectwo Pana zastępów w ziemi Egipskiej’. Poprzedni tekst wskazuje, że będzie to świadek w owym dniu, kiedy wielki Zbawca i Wybawiciel przyjdzie uwolnić z niewoli grzechu«.” (jw. s. 287 [pogrubienie tekstu pochodzi od wydawcy książki]).
Pierwszą książką, którą Rutherford wydał samodzielnie, była publikacja pt. „Harfa Boża”. Jej pierwsze wydanie ukazało się w 1921 r., a wydawano ją do 1930 r. (Strażnica Rok C [1979] Nr 5 s. 5-przypis). Ona również zawierała pochwałę piramidy:
„Kamień u szczytu piramidy jest węgielnym kamieniem, i sam w sobie stanowi doskonałą piramidę. Inni członkowie ciała zatem muszą podporządkować się pod Chrystusa, który jest węgielnym kamieniem, jak to pięknie pokazuje Wielka Piramida w Egipcie. Zobacz Izajasza 19:19” (s. 194).
Tajemnicą Towarzystwa Strażnica pozostanie to, jak godziło ono sprzeczne ze sobą nauki, ponieważ pod koniec 1928 r. odrzucono naukę o piramidzie, a równocześnie wydawano jeszcze do 1930 r. „Harfę Bożą”, która ją popierała!
W 1923 r. Rutherford wydał broszurę „Ucisk świata”, w której o piramidzie pisał:
„Tom 2, Wykładów Pisma Świętego, ‘Nadszedł Czas’, traktuje chronologię Biblijną i w dzisiejszej dobie podaje jej zdwojone znaczenie, a to tembardziej, że wypadki przepowiedziane zaczęły się ziszczać w roku przepowiedzianym. Dalsze stwierdzenie tego znajduje się w wymiarach wielkiej Piramidy Gizeh, w Egipcie” (s. 29).
Później w jednej z angielskich książek uczono:
„To wydarzenie położy kres światu numer dwa. Biblia i ‘Biblia w kamieniu’ podają datę 1914 rok jako początek wielkiej zmiany. Historia dowodzi, że postępowanie wywłaszczeniowe [rządów ludzkich] rozpoczęło się punktualnie. Proroctwa wskazują, że w latach 1925-1926 ujrzymy, że wywłaszczenie po większej części się dokona” (The Way to Paradise 1924 s. 171; patrz też s. 156-158).
Drobną wzmiankę o piramidzie uczyniono też w dziele pt. „Stworzenie” 1928 (ang. 1927), pisząc o „łokciu, który jest używany w wielkiej piramidzie” (s. 198).
Również w czasopismach z czasów Rutherforda pisano wielokrotnie o piramidzie:
„(...) pomiary Wielkiej Piramidy, które potwierdzają nauczanie biblijne, że rok 1878 określił początek żniw Wieku Ewangelii (...) żniwa zakończą się 40 lat później, a mianowicie na wiosnę roku
Patrz też ang. „Złoty Wiek” 31.12 1924 s. 221-222; ang. „Złoty Wiek” 21.05 1924 s. 537-538.
Oto kolejne fragmenty:
„W gankach Wielkiej Piramidy Gizeh zgodność jednego lub dwóch pomiarów z chronologią obecnej prawdy mogłaby być przypadkowa, lecz zgadzanie się ze sobą całych tuzinów pomiarów dowodzi, że ten sam Bóg obmyślił zarówno plan jak i piramidę - a jednocześnie dowodzi także prawdziwość chronologji. (...) Na podstawie takich i licznie odpowiadających sobie faktów - w zgodzie z najlepszemi prawami jakie są znane nauce - stwierdzamy, że: Biblijnie, naukowo i historycznie chronologia obecnej prawdy jest zgodna z prawdą ponad wątpliwość. Jej wiarygodność stwierdzona została datami i wypadkami lat 1874, 1914 i 1918. (...) Wiele lat temu Pastor Russell rozważał gruntownie to wszystko i oświadczył w artykule, który niedługo przedrukujemy, że zmiana o jeden rok zburzyłaby cały system chronologiczny” (Strażnica 01.08 1922 s. 236);
„Wielka Piramida Egiptu, stojąca jako milczące i nieożywione świadectwo Pana, jest posłańcem; i jej świadectwo przemawia z wielkiem krasomówstwem odnoście Boskiego planu (Izajasz 19:19, 20)” (Strażnica 15.06 1925 s. 180);
„Wedle przypuszczenia Melchizedek był jednym z królów pasterzy, którzy wkroczyli do Egiptu i zbudował tam około roku 2170 przed nar. Ch. Wielką Piramidę, znaną od wieków jako jeden z siedmiu cudów świata” („Złoty Wiek” 01.06 1926 s. 383).
„Gdy Józef dostał się do Egiptu, wielka Piramida Gizech była już zbudowaną około 200 lat. Stała ona w całej swej starodawnej piękności; kamienie jej były polerowane tak, że oddawały blask słoneczny jako zwierciadło. Mało sobie Józef zdawał z tego sprawę, że Jehowa już dawno wyrysował Swój Plan w tejże piramidzie na błogosławienie wszystkich rodzajów ziemi; przez Jednego, który dopiero miał przyjść a Józef miał odegrać pantominę onego, który przyjść ma. Ani Józef wiedział o tem, że nawet daty wielu wypadków były tam już ustalone przez Jehowę, i zarekordowane w tej wielkiej piramidzie. Owe dowody tam były a dziś podobny do sfinksa kamień stoi jako świadek Jehowy, objawia skryte skarby swoje. One w zupełności zgadzają się z Pismem Św.” („Złoty Wiek” 01.11 1927 s. 533 [ang. 23.03 1927 s. 410]).
W następnych swych publikacjach, wydawanych od 1929 r. (po ang. od 15.11 1928 r.), Rutherford zaczął gwałtownie zwalczać piramidę i tych badaczy, którzy za Russellem uznawali ją. Oto przykładowe teksty:
„Następnie Djabeł umieścił wiedzę na tym kamieniu, który może być słusznie nazwany Biblją djabelską, a nie kamiennym świadkiem Bożym” (Strażnica 01.01 1929 s. 8);
„My obecnie dziwujemy się, dlaczego przedtem wierzyliśmy i oddawaliśmy czas w badaniu piramidy Gizeh. Obecnie nietylko, że zaniechamy tego badania, ale będziemy prosić Boga, by raczył nam przebaczyć za marnowanie czasu, któryśmy zużywali w tym zakresie i będziemy się starać obecnie powetować ów czas stracony przez pośpieszne wykonywanie Jego przykazań” (Strażnica 15.01 1929 s. 25).
W 1929 r. Rutherford wydał dzieło „Proroctwo”, w którym uczył:
„Przez pewien czas badacze Słowa Bożego zastosowali to proroctwo do ‘wielkiej piramidy’ w Egipcie; odkąd jednak Pan przyszedł do swej świątyni i błyskawice Boże oświetlają jego Słowo, klasa świątyni może spostrzec, że proroctwo to w żaden sposób nie odnosi się do tej masy kamieni w Egipcie. (...) Jest to proroctwo od Jehowy, wypowiedziane odnośnie do świata czyli organizacji szatańskiej przedstawionej przez Egipt” (s. 219);
„W ziemi Egipskiej wzniesiono wielkie piramidy i świątynie, a to stało się bez wątpienia pod wpływem szatana” (jw. s. 149).
W 1930 r. Rutherford wydał dwa tomy komentarza do Apokalipsy pt. „Światło”, w którym uczył:
„Tacy (...) którzy ujmują od Boskiego Słowa Objawienia, lub do niego dodawają - przez dołączenie znaków jak o piramidzie w Gizeh - nie otrzymają wyrozumienia” („Światło” t. I, s. 12).
„Ale też tacy, którzy utrzymują, że się znajdują w stanie przymierza z Bogiem, dostali się w obręb tego trzęsienia. Błyskawice Boga jaśniej niż kiedykolwiek przedtem objawiły jego prawdy i jego zamiary. Światło co do ‘wyższych zwierzchności’ (Do Rzymian 13), ‘piramidy z Gizeh’ (Izajasza 19:19), księgi Hioba, proroctw Daniela (Daniela 12), oraz światło odnośnie do innych proroctw wywołało wiele szumu i trzęsienia i wielu zostało wyrzuconych” („Światło” t. II, s. 65).
„Nikt niechaj teraz nic nie dodaje do tego proroctwa, twierdząc naprz., że kupa kamieni w Egipcie jest świadkiem Bożym. Bóg zapowiedział, że organizacja szatańska i wszyscy, którzy ją popierają, mają być zniszczeni w Armagedonie” („Światło” t. II, s. 302).
Obie te książki ukazały się, jak widać, gdy nadal wydawano jeszcze wspomnianą „Harfę Bożą”.
Również w roku 1932 wspomniano o piramidzie:
„Przez pewien czas uczniowie Słowa Bożego stosowali przytoczone proroctwo [Iz 19:19-20] do »wielkiej piramidy« w Egipcie, jakoby ona była ołtarzem i słupem dla Jehowy Boga. Gdy jednak Jezus Chrystus przyszedł do świątyni i Bóg oświetla błyskawicami swe słowo, klasa świątyni może spostrzec, że proroctwo to pod żadnym względem nie odnosi się do stosu kamieni w Egipcie” (Strażnica 15.02 1932 s. 59).
Po śmierci Rutherforda (zm. 1942) ŚJ niewiele pisali o piramidzie. Jednak w 1956 r. ang. Strażnica 15.05 1956 s. 297-300 zamieściła obszerny, polemiczny artykuł zwalczający piramidę i uznających ją. Czyżby jeszcze wtedy miała ona cichych i skrytych wielbicieli wśród ŚJ? Po polsku opublikowano ten artykuł w Strażnicy Nr 5, 1961 s. 13-15 i miał on tytuł: „Wielka Piramida z Gizeh. Wytwór prawdziwego wielbienia czy fałsz?”. Aby ŚJ nie mieli już żadnych wątpliwości zamieszczono w nim dwa szczególne zdania:
„nie pozostaje nam nic innego jak wniosek, że musiała być wzniesiona raczej przy pomocy siły demonicznej niż przez czynną moc Jehowy Boga” (s. 14).
„z pewnością nie została zbudowana przez ludzi oddanych prawdziwemu wielbieniu Jehowy Boga, ale przez praktykujących astrologię, która jest przejawem religii diabelskiej, oraz zbudowano ją na poparcie takiej religii” (s. 15).
Inna publikacja dodała:
„Jehowa musi być prędkim świadkiem (...) On też wykazał, że piramida w Gizeh nie jest żadnym kamiennym ‘świadkiem Bożym’ ani ‘Biblią z kamienia’, ale pomnikiem demonizmu...” (Strażnica Nr 12, 1957 s. 12).
Czy w związku z tymi wnioskami Towarzystwa Strażnica ŚJ mogą z czystym sercem powiedzieć, że nigdy nie parali się demonizmem?
Później do ciekawych wniosków doszła też Strażnica Nr 8, 1969 s. 4:
„Wielbiciele prawdziwego Boga musieli się jednak całkowicie uwolnić od pogańskich nauk i obyczajów. Na przykład jeszcze przez jakiś czas po roku 1919 zwracali uwagę na to, by nosić ubiory nadające jakoby wygląd bardziej świątobliwy, uważali wielką piramidę egipską za ‘Biblię w kamieniu’, obchodzili takie pogańskie święta jak ‘Boże Narodzenie’, posługiwali się pogańskimi symbolami, jak krzyż, i pielęgnowali inne nieczyste zwyczaje religijne”.
Niedawno znów Towarzystwo Strażnica przypomniało ŚJ sprawę piramidy. Kto wie, czy nie z powodu zakłopotania wielu nowych głosicieli, którzy o niej dowiadywali się pokątnie lub od innych ludzi spotykanych w czasie głoszenia. Strażnica Nr 1, 2000 s. 9-10 podaje:
„W roku 1886 Charles T. Russell wydał książkę Boski plan wieków, w której znalazł się wykres ukazujący związek historii ludzkości z Wielką Piramidą w Egipcie. Uważano, że ten grobowiec faraona Chufu jest słupem, o którym mowa w Księdze Izajasza 19:19, 20: ‘W owym dniu będzie pośrodku ziemi egipskiej ołtarz dla Jehowy, a słup dla Jehowy przy jej granicy. I będzie w ziemi egipskiej znakiem i świadectwem dla Jehowy Zastępów’. Co miałoby łączyć tę piramidę z Biblią? Twierdzono na przykład, że długość niektórych korytarzy w Wielkiej Piramidzie wskazuje na czas rozpoczęcia ‘wielkiego ucisku’, wspomnianego w Ewangelii według Mateusza 24:21. Niektórzy Badacze Pisma Świętego byli bardzo pochłonięci pomiarami różnych elementów tej piramidy i próbowali na ich podstawie ustalić takie rzeczy jak dzień, w którym pójdą do nieba! Ta ‘Biblia w Kamieniu’ jak ją zwano, cieszyła się wielkim szacunkiem przez kilka dziesięcioleci, aż do czasu, gdy w Strażnicy angielskiej z 15 listopada i 1 grudnia 1928 roku (wydanie polskie z 1 i 15 stycznia 1929 roku) wykazano, że do poparcia świadectwa zawartego w Biblii Jehowa nie potrzebował żadnych kamiennych pomników wybudowanych przez pogańskich faraonów i pokrytych demonicznymi znakami astrologicznymi”.
Pomimo, że ŚJ odrzucili piramidę Cheopsa, to nie udało im się całkowicie wyzwolić z jej piętna. Dlaczego?
Otóż każdy odwiedzający w Pittsburghu (Allegheny) grób Russella zobaczy obok jego nagrobka miniaturę piramidy Cheopsa, której wymiary zdawały mu się potwierdzać jego proroctwa. Fotografię zawierającą nagrobek i piramidkę zamieszcza „Teraźniejsza Prawda i Zwiastun Chrystusowej Epifanii” Nr 5, 1997 s. 69 (wydana przez Świecki Ruch Misyjny „Epifania”) wydawana przez epifanistów, którzy do dziś podtrzymują, a nawet rozwinęli naukę Russella o piramidzie.
Również inne ugrupowanie badaczy, uważające się za kontynuatora nauki Russella, nie wstydzi się tej piramidki i zamieściło ją na zdjęciach w swym czasopiśmie „Świt Królestwa Bożego i Wtórej Obecności Jezusa Chrystusa” Nr 6, 1986 s. 17, 19 (wydane przez Stowarzyszenie Badaczy Pisma Świętego).
Ciekawe, że książka pt. „Świadkowie Jehowy - głosiciele...” (s. 64), choć ukazuje nagrobek Russella z napisem „THE LAODICEAN MESSENGER”, co znaczy Posłaniec czy Anioł Laodycejski z Ap 3:14, to jednak przemilcza sprawę piramidki i nie zamieszcza jej na zdjęciu, a przecież znajduje się ona obok grobu!
Czyżby Towarzystwo Strażnica wstydziło się tego?
Czy może chciałoby ukryć ten fakt przed ŚJ i przed nami?
Mało tego, przez wiele lat nie wspomniano w publikacjach ŚJ o tej piramidce postawionej na cmentarzu od 1919 r. Dopiero w 1984 r., w broszurze wydanej po angielsku z okazji 100-lecia istnienia Towarzystwa Strażnica, nadmieniono o „replice piramidy” stojącej obok miejsca pochówku Russella, ale nie ukazano jej na fotografii:
„UNITED CEMETERY. Jehovah’s Witnesses do not revere burial places, but some desire to visit the Watch Tower Society’s burial plot where C. T. Russell was buried. Turn right off
Wydaje się, że Towarzystwo Strażnica tylko jeden raz przedstawiło ową piramidkę na fotografii, a było to bardzo dawno temu, bo w 1919 roku, w raporcie z konwencji (kongresu) głosicieli tej organizacji (patrz Souvenir Report of the Bible Student’s Convention Pittsburgh, Pa. January 2-5, 1919 s. 6; por. s. 7, na której zamieszczono jej opis).
Najciekawsze jest jednak to, że można było ‘zakupić’ kawałki kamienia, z którego była powyższa piramidka wykonana. Zaproponował to „brat Bohnet”, ten sam, który zajmował się wcześniej w Towarzystwie Strażnica tak zwaną „cudowną pszenicą” (patrz „Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych. Stany Zjednoczone Ameryki. Na podstawie Rocznika Świadków Jehowy na rok 1975”s. 24). Czyżby chodziło o jakiś kult przedmiotów? Oto słowa o tym:
„Każdy wyznawca prawdy pragnący mieć odłamek skalny może wysłać pieniądze pocztą, aby pokryć transport kawałka wielkości jajka i dodatkową opłatę, aby opłacić Towarzystwu za trud pakowania przesyłki. Najlepiej będzie, jeśli członkowie klasy będą zamawiać zbiorowo” (jw. s. 7).
O owej piramidce wspomniano też w angielskiej Strażnicy 15.12. 1921 s. 371. W polskim jej odpowiedniku napisano:
„W poniedziałek trzydziestego pierwszego, kiedy to przypada rocznica przemiany Brata Russell’a do chwały, przyjaciele zgromadzili się po południu na cmentarzu, gdzie odbyto posługi ku uczczeniu jego pamięci, które trwały krótko z powodu nieprzyjaznego stanu powietrza. Zgromadzeni otrzymali mały upominek w postaci widoku gruntu i kamiennej piramidy na grobie” (Strażnica 01.01 1922 s. 3).
Ciśnie się też pytanie. Czy z tego powodu, że ŚJ nauczają dziś o demonicznym i diabelskim pochodzeniu piramidy Cheopsa, rozumieją też, że Russell, Rutherford oraz członkowie Towarzystwa Strażnica nauczający kiedyś o niej byli pod wpływem demonów? Jak to rozumieć?
Więcej na ten temat patrz artykuły:
Wielka Piramida – czy uważano ją za natchnioną i równą Biblii?
Kiedy naprawdę Towarzystwo Strażnica odrzuciło wiarę w Wielką Piramidę jako Świadka Jehowy?
Wielka Piramida i pochodzenie od niej nazwy „Świadkowie Jehowy”;
Piramidka i grób C. T. Russella;
Czy Towarzystwo Strażnica miało coś wspólnego z masonerią? (rozdz. Wielka Piramida; Piramidka jako nagrobek Russella);
Które nauki Towarzystwa Strażnica potwierdza do dziś i poświadczała kiedyś Wielka Piramida? (cz. 1, 2, 3)
Wielka Piramida w nauczaniu J. F. Rutherforda! (cz. 1, 2);
Wielka Piramida we wspomnieniach Towarzystwa Strażnica (www.piotrandryszczak.pl).