Włodzimierz Bednarski

9. 1000 LAT KRÓLOWANIA

dodane: 2004-09-10
Wersja na styczeń 2024 roku

 

 

9. 1000 LAT KRÓLOWANIA

 

              9.1. Uczą, że królowanie Chrystusa będzie trwało tylko 1000 lat, a później odda je Jehowie. Królowanie Chrystusa wniebie datują od 1914 r., ale jest to panowanie poprzedzające okres 1000-lecia („Będziesz mógł żyć...” s. 163, 182; „Wiedza, która prowadzi...” s. 92, 94). Ciekawe, że naukę ŚJ podzielają muzułmanie: „Wielu muzułmanów nawet czeka z nadzieją na millennium, czyli 1000-letnie panowanie pokoju na ziemi, które ma poprzedzić Dzień Sądny” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 5 s. 1).

              Odpowiedź.1) Kiedyś nauczali o królowaniu tysiącletnim od 1874 r. bez żadnego okresu poprzedzającego („Dokonana Tajemnica” s. 430), dziś mówią o „królowaniu wśród nieprzyjaciół” od 1914 r. (Strażnica Nr 13, 1996 s. 19). Russell nauczał o królowaniu od 1874 r. lub 1878 r. - 1000 lat („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 256; „Nadszedł Czas” s. 413; „Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 632). To królowanie z 1914 r. dostrzegli po fakcie, bo dopiero w 1922 r. (Strażnica Nr 1, 1991 s. 12; por. Nr 20, 1967 s. 9-przypis; Nr 20, 1960 s. 5 i „Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 213, które mówią o 1920 r. oraz „Świadkowie Jehowy zjednoczeni...” s. 9, gdzie piszą: „Wkrótce po pierwszej wojnie zorientowano się, że w roku 1914 zostało ustanowione w niebie Królestwo Boże...”). [„Dokonana Tajemnica” wydawana jeszcze w 1925 r. zawierała nadal starą naukę, że Jezus objął władzę i tytuł „Króla” w 1878 r. (s. 713), a 1000-lecie zaczęło się w 1874 r. (s. 430)] Por. rozdz. Święci Pańscy pkt 26.5. Ciekawe, że dopiero od 1925 r. zaczęli nauczać, że w 1914 r. narodziło się Królestwo Boże w niebie (Strażnice: Nr 19, 1997 s. 22; Nr 17, 1989 s. 18). Jak w związku z tym już w 1920 czy 1922 r. mogli sądzić, że Chrystus króluje w niebie? Czyżby dopiero po kilku latach zreflektowali się, że Jezus króluje, ale nie ma Królestwa? Natomiast Strażnica Nr 10, 1967 s. 6 uczy o królowaniu od 1919 r.: „na stronę Królestwa Bożego, panującego od roku 1919 w ‘niebiańskim Jeruzalem’...” (w ang. Strażnicy 15.11 1966 s. 691 jest tu 1914 r.). Jeśli chodzi o szczęśliwe 1000-lecie naziemi i związane z tym królowanie Chrystusa, to prócz 1874 i 1878 r. uczyli też o 1914, 1925 i 1975 r. (Strażnica Rok CV [1984] Nr 16 s. 23-24; Strażnica Rok CV [1984] Nr 16 s. 24-25; „Świadkowie Jehowy - głosiciele...” s. 633). Ciekawe, że na podstawie tego samego wersetu (Ap 20:6) ŚJ starają się udowodnić zarówno panowanie 144 tys. obecne (od 1914 r.), jak i przyszłe w „1000-leciu” („Będziesz mógł żyć...” s. 163 i 176).

              2) Nieprawdą jest, że władza i królestwo Chrystusa zaczęły się w 1914 r. Apostołowie i Ewangeliści pisząc, już wtedy, nazywali Chrystusa Królem i Władcą: „A nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa” Jud 4. Patrz Dz 17:7, 5:31, Mt 28:18, 2:2, 21:4n., 27:11, 37, J 1:49, Ef 1:20n., Łk 11:20, 19:38, 1P 3:22, Ap 3:21. 2P 3:18 mówi o chwale niezmiennej Chrystusa, a nie od 1914 r.: „Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz,jak i do dni wieczności”; por. 2P 2:1, Flp 2:9.

              3) Nieprawdą jest, że Chrystus ma panować tylko 1000 lat lub 1000 z okładem. Łk 1:33 mówi: „Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”, a Dn 7:14 dodaje: „Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego Królestwo nie ulegnie zagładzie”; por. 2Sm 7:13, 16, Hbr 1:8, 11n., Ps 21:7, Ap 11:15, 2P 1:11, „panowanie wieczne” - 1Tm 6:16 ks. Dąbr., ks. Wu., komentarz KUL (por. „władza jego trwa na wieki” WP; patrz pkt 2.11.).

              4) Nieprawidłowo interpretują 1Kor 15:24, 28 („Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu”, „Wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko”). Przekazanie królowania Ojcu nie oznacza zaprzestania królowania Chrystusa, które jest wieczne (patrz pkt 3), lecz oznacza kierunek przepływu daru (odkupienie i zbawienie ludzkości) od Syna do Ojca. Podobnie to, że Ojciec przekazał panowanie Synowi nie oznacza, że sam nie miał udziału w nim (Łk 10:22; por. Łk 22:29, Mt 11:27, J 5:22, 27). Poddanie w kategoriach Bożych, to nie poddanie ludzkie. Poddanie Chrystusa nie oznacza niższości Jego wobec Ojca, lecz bezgraniczne oddanie. To, że Jezus był poddany Maryi i Józefowi (Łk 2:51) nie oznacza, że był od nich niższy. Przeciwnie, jest On już wtedy dla nich Panem (Łk 1:43), Mesjaszem (Łk 2:11), Królem (Mt 2:2), Świętym (Łk 1:35), Synem Bożym (Łk 1:35), Bogiem (Mt 1:23).

              5) Nie wiadomo, czy te 1000 lat, to długo, czy krótko? Zakładając, że jest to już sfera czasowa Boga, to te 1000 lat trwałoby bardzo krótko, jak jeden dzień („tysiąc lat jak jeden dzień” 2P 3:8). Dziwne jest więc zachwycanie się tym niby „długim okresem”. Co do poddania Jezusa, to ŚJ nie precyzują, na czym ma ono polegać. Żaden z nich nie potrafi tego określić. Dla nas poddanie to oznacza przekazanie w darze Ojcu odkupionej ludzkości. Mówi o tym 1Kor 15:24. To przekazanie nie przeczy temu, że Chrystus będzie panował z Ojcem wiecznie: „Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca” Łk 1:33. Patrz rozdz. Bóstwo Chrystusa pkt 2.12.

              6) Problem „1000-lecia” wywodzi się z Ap 20. Rzecz w tym, że ŚJ liczbę 1000 przyjmują dosłownie (inne liczby z tej księgi przyjmują w przenośni, np. Ap 7:5 czy 24 Starców z Ap 4:10). Prócz tego piszą, że „ścięcie toporem” świętych z Ap 20:4 nie musi oznaczać, że literalnie tak zginęli oni („Wspaniały finał...” s. 289). Część wersetu odczytują więc dosłownie, a część w przenośni. Choć mówią też, że Chrystus już króluje (od 1914 r.), ale „1000-lecie” jeszcze się nie zaczęło. Inna sprawa to ta, że w Ap 20:4n. nie jest napisane, że Chrystus będzie panował tylko 1000 lat (patrz pkt 3). Mowa jest tam o wiernych, którzy przed ostatecznym dniem będą „królować z Chrystusem” symboliczne „1000 lat” (por. Ap 1:1 „za pomocą znaków”, tzn. symboli). Lata te realizują się już od czasów apostolskich: „Ja, Jan wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie i wytrwałości...” Ap 1:9. „1000 lat” nie może być literalne, bo okazałoby się, że chrześcijanie przed napisaniem Apokalipsy (ok. 100) nie wiedzieli jak długo będą królować z Chrystusem, a wielu z nich zmarło przed 70 r. (np. Paweł, Piotr). ŚJ sami piszą: „Dopiero po otrzymaniu Księgi Objawienia pierwsi chrześcijanie dowiedzieli się, że panowanie Chrystusa potrwa 1000 lat i że będzie miał 144 000 współdziedziców” (Strażnica Rok CIII [1982] Nr 18 s. 12). Wprawdzie Justyn Męczennik (ur. 100), do którego odwołuje się Strażnica Nr 5, 1997 s. 10, nauczał o 1000-leciu (choć inaczej niż ŚJ, bo mówił, że Jezus będzie na ziemi ze świętymi, którzy zamieszkają w Jerozolimie, a zmartwychwstanie nastąpi po 1000-leciu), to jednak zaznaczył: „według mnie i wielu innych tak niewątpliwie będzie ale zaznaczyłem też, że istnieje wielu chrześcijan o nauce czystej i bogobojnej, którzy tego mniemania nie podzielają” („Dialog z Żydem Tryfonem” 80:2; por. 81:4, 80:1). Ale tą wypowiedź, z wiadomych względów, ŚJ przemilczają. Strażnica Nr 5, 1997 s. 10 przywołuje jeszcze jako zwolenników 1000-lecia: Papiasza (II w.) i Ireneusza (ur. 130-140), którzy również, jak sama podaje, inaczej nauczali (widzialny Jezus miał królować w Jerozolimie) niż ŚJ. Euzebiusz (ur. 260) o nich w „Historii Kościoła” (III:39,11-13) pisał: „Papiasz przytacza (...) inne, zgoła legendarne opowiadania. Tak na przykład mówi, że po zmartwychwstaniu nastąpi okres tysiącletni i że tutaj na ziemi nastanie widzialne królestwo Chrystusowe. Sądzę, że źle rozumiał opowiadania, zasłyszane od Apostołów i nie dostrzegł tego, co mu jako obrazy w symbolicznych podawano słowach. Zdaje się, że to nie tęga była głowa, jak się o tym można przekonać z pism jego. A jednak sprawił, że po nim bardzo wielu pisarzy kościelnych podobne żywiło mniemanie, bo się opierali na starodawnej tego męża powadze. Należeli do nich na przykład Ireneusz i jeszcze inni, którzy dali wyraz podobnemu zapatrywaniu” (por. Dz 20:30, 2P 2:1nn., Ga 1:6-9.). Ale nawet Strażnica Nr 23, 1999 s. 6, pisząc o Papiaszu, podała, że on uczył o „tysiącu lat widzialnego, chwalebnego panowania królestwa Chrystusa na ziemi”, a więc inaczej niż ŚJ, którzy nauczają o niewidzialnej obecności Jezusa i to w niebie. Ireneusz zaś, dla odmiany, w „Wykładzie Nauki Apostolskiej” (61) okres 1000-lecia pojmuje symbolicznie, ukazując, że on już się realizuje. Nie może więc być uznawany za zdecydowanego zwolennika literalnego 1000-lecia. Wcześniej krytykę nauki 1000-leciu przedstawił Gajusz (II w.) i Dionizy Aleksandryjski (ur. 190) cytowani w „Historii Kościoła” (III:28,1-4) Euzebiusza (ur. 260) oraz Orygenes (ur. 185), którego nawet Strażnica (Rok CIII [1982] Nr 5 s. 10 i Nr 23, 1999 s. 7) przywołuje. Inni pisarze wczesnochrześcijańscy: Klemens Rzymski (zm. 101), Ignacy (zm. 107), Hermas (ok. 140), Polikarp (ur. 69), pismo „Didache” (ok. 90) i Tacjan (ur. 130) nie nauczają o 1000-leciu. Interpretacja Ap 20 patrz „Szukającym drogi” J. Salij OP rozdz. Tysiąc lat królowania wybranych Bożych; „Apokalipsa św. Jana” o. A. Jankowski s. 265-272 (tzn. komentarz KUL).

 

              9.2. Uczą, że Jezus nie objął władzy zaraz po wstąpieniu do nieba, lecz że nastąpiło to dopiero w 1914 r.: „Proroctwo to [Ps 110:1] wskazuje, że po wstąpieniu do nieba Jezus nie miał od razu objąć władzy; przeciwnie, miał czekać po prawicy Bożej (Hebrajczyków 10:12, 13)” („Wiedza, która prowadzi...” s. 96).

              Odpowiedź.1P 3:23 mówi: „On jest po prawicy Bożej, gdyposzedłdonieba, gdziepoddaniMuzostalianiołowie i Moce, i Potęgi”; por. Mt 28:18, Kol 1:13, Ef 5:5. „Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane” (Hbr 2:8), bo On zasiadając „po prawicy Boga” (Hbr 10:12) oczekuje „aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego” (Hbr 10:13), co nastąpi definitywnie przy końcu świata, gdy „nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc” 1Kor 15:24. Słowa „królestwo moje” (J 18:36), użyte 3 razy w rozmowie z Piłatem oraz w tekście Łk 22:30 („królestwie moim”) wskazują na to, że Jezus jest Królem posiadającym królestwo w I wieku, a nie dopiero od roku 1914.

 

              9.3. Uczą, że 1000 lat wymienione w Ap 20:4 musi być literalne i krytykują tych, którzy uważają inaczej: „Jak zauważyliśmy, niektórzy utrzymują, iż millennium to nie 1000 rzeczywistych lat, lecz znacznie dłuższy, bliżej nie ustalony okres, który mógł się rozpocząć już przed wiekami. Ale czy taki pogląd jest słuszny?” (Strażnica Rok CI [1980] Nr 15 s. 5).

              Odpowiedź. ŚJ sami nie trzymają się literalności 1000-lecia. Twierdzą, że ono oraz panowanie wymienione w Ap 20:4 jeszcze się nie rozpoczęło, a równocześnie uczą, iż ich wybrańcy już królują w niebie od roku 1918, gdy zmartwychwstali:

              „Z wyjaśnienia tego oraz ze wszelkich dostępnych dowodów wynika, że wierni pomazańcy, którzy pomarli, od roku 1918 dostępują zmartwychwstania i zajmują przyobiecane im miejsce w niebiańskim sanktuarium” (Strażnica Nr 3, 1989 s. 12).

„Tylko niewielu z nich jeszcze żyje na ziemi; większość już panuje razem z Chrystusem w niebie” („Będziesz mógł żyć...” s. 163).

„Jednakże Jezus nie panuje sam. Towarzyszy mu grono 144 000 współkrólów i współkapłanów...” („Wiedza, która prowadzi...” s. 92).

„Jeżeli Mariado śmierci pozostała wierna, teraz sprawuje władzę w niebiez innymi spośród 144 000 współkrólów Chrystusa...” (Przebudźcie się! Nr 9, 1996 s. 22).

„Królestwo Boże to rząd ustanowiony przez samego Boga. Jego Król - Mesjasz, Jezus Chrystus - oraz towarzyszący mu współkrólowie są odpowiedzialni przed Bogiem za przestrzeganie Jego sprawiedliwych praw i zasad” (Strażnica Nr 14, 2006 s. 5).

              „Bóg postanowił również, że w skład drugorzędnej części zapowiedzianego »potomstwa« wejdzie 144 000 ludzi (...). Po śmierci osoby te dostępują wskrzeszenia do życia duchowego, by w charakterze współdziedziców Chrystusa panować w niebiańskim Królestwie” („Jakie orędzie zawiera Biblia?” 2009 s. 28).

              Wynika z tego, że wybrańcy ŚJ panują już ponad 90 lat od roku 1918, a jeszcze czeka ich 1000 lat. Kiedy owo 1000-lecie się zacznie, to będzie to 1000 lat z dużym dodatkiem.

 

Więcej na ten temat patrz artykuły:

Kiedy Świadkowie Jehowy naprawdę zmienili rok królowania Chrystusa? (cz. 1-2);

Ile razy nastało Tysiąclecie i Zawsze gotowi na nadejście końca!

Czy tysiącletnie królowanie z Ap 20:4 oznacza dla Świadków Jehowy okres 1000 lat?

1000-lecie i pisarze wczesnochrześcijańscy a Towarzystwo Strażnica;

Ta Ewangelia o Królestwiewedług Towarzystwa Strażnica;

Daty powrotu Chrystusa i Jego królowania w naukach Towarzystwa Strażnica;

Pierwotne, późniejsze i obecne nauki Towarzystwa Strażnica o 1000-leciu (www.piotrandryszczak.pl).

 

 

 

Zgłoś artykuł

Uwaga, w większości przypadków my nie udzielamy odpowiedzi na niniejsze wiadomości a w niektórych przypadkach nie czytamy ich w całości

Komentarze są zablokowane